Η ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Κόνδορας Καλιφορνίας
ή Άρπαξ ο ιατρονοσηλευτικός της Ελλάδος;

ΤΑ ΒΟΥΛΙΜΙΚΑ ΟΡΝΙΑ

Τους βλέπω να πηγαινοέρχονται μπροστά μου τραβώντας,
περισπούδαστοι και συνοφρυωμένοι, προς όλες τις κατευθύνσεις.
Τους ξεχωρίζω από το χρώμα της μπλούζας που φοράνε.
Οι πράσινες μπλούζες , οι γαλάζιες μπλούζες, οι άσπρες μπλούζες.

Αναρωτιέμαι: " Πόσοι από αυτούς είναι πετυχημένοι και πόσοι
αποτυχημένοι; Πώς ορίζονται, άραγε, οι έννοιες της επιτυχίας και της
αποτυχίας στο επάγγελμά τους; Από τους θριάμβους μήπως ή τις ήττες
στον αδιάκοπο αγώνα κατά του πολυπλόκαμου Τέρατος;
Από την αφοσίωση ή την αδιαφορία απέναντι στο λειτούργημά τους;
Από την αυταπάρνηση και την αφιλοχρηματία τους
ή τον τυχοδιωκτισμό και την ακόρεστη δίψα για το χρήμα;".

Ομολογώ πως δεν είμαι σε θέση να δώσω ξεκάθαρη απάντηση.
Εκεί που πάω να χειροκροτήσω την Επιστημοσύνη και την Ανθρωπιά,
ορμούν μέσα μου πελώρια τα κύματα της αγανάκτησης για την
αφασική επιπολαιότητα και την ιδιοτελή εκμετάλλευση
του ανθρώπινου Πόνου.
Μπροστά στους ελάχιστους ανακουφιστές και παρηγορητές
ορθώνεται τοίχος πελώριος η Μαφία των εκμεταλλευτών.
Ύφος βαρύ κι ασήκωτο και υποτιμητικό, μισόλογα, σκόπιμη ασάφεια ,
βλέμμα μόνιμα στραμμένο προς το χέρι σου , που πρέπει να
καταβυθιστεί στην τσέπη, για να το δεις να ζωντανεύει.
Το χρήμα ο κυρίαρχος Θεός τους . Αυτό λατρεύουν, αυτό προσκυνούν,
μ' αυτό σε υπολήπτονται, χωρίς αυτό είσαι ένα τίποτα ,
ένα σκέτο μηδενικό.
Ό,τι είναι μέρος των καθηκόντων τους, ό,τι έχουν ορκιστεί
να υπηρετούν ξεθωριάζει και στο τέλος σβήνει μέσα τους.
Τη θέση του παίρνει ένα βουλιμικό όρνιο,
που επωφελείται από τις αδυναμίες ενός διεφθαρμένου
συστήματος, για να φάει όσο περισσότερα μπορεί
από τις σάρκες του πάσχοντος Άλλου.

gerontakos