ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ, ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑ
ΕΛΛΗ-ΕΛΕΝΗ ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ/ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗ/ΠΑΠΠΑ
ΕΛΛΗ-ΕΛΕΝΗ ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ/ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗ/ΠΑΠΠΑ
“Τον έζησα τον εικοστό αιώνα. Με ζωή και με θάνατο.
Πάλεψα μαζί του όσο μπορούσα. Με ζωή και με θάνατο.
Στις μεγάλες του ώρες και στις ώρες των διαψεύσεων.
Κι εκεί, κοντά στο τέλος του, έζησα τη μεγάλη διάψευση
- που δεν έπεσε σαν ξαφνικός κεραυνός.
Από χρόνια ακουγόταν η βουή που όλο πλησίαζε,
μα ήταν πολλοί εκείνοι που δεν ήθελαν να την ακούσουν.
Είχα την κακή τύχη να την ακούω και, το χειρότερο,
να τη μεταφέρω στο χαρτί. Τίμημα, ο αποκλεισμός.
Όχι όμως και η απογοήτευση. Με έσωσε η προσπάθειά μου,
όσες κι αν ήταν οι αντιδράσεις, να κοιτάξω τον αιώνα μου
κατάματα, χωρίς αυταπάτες, και να καταγράψω,
όσο μου επέτρεπαν οι δυνάμεις μου, επιλογές, πράξεις
και παραλείψεις που οδηγούσαν στην καταστροφή
εκείνου του μέλλοντος στο οποίο είχαμε αποθέσει τις ελπίδες μας...”
Πάλεψα μαζί του όσο μπορούσα. Με ζωή και με θάνατο.
Στις μεγάλες του ώρες και στις ώρες των διαψεύσεων.
Κι εκεί, κοντά στο τέλος του, έζησα τη μεγάλη διάψευση
- που δεν έπεσε σαν ξαφνικός κεραυνός.
Από χρόνια ακουγόταν η βουή που όλο πλησίαζε,
μα ήταν πολλοί εκείνοι που δεν ήθελαν να την ακούσουν.
Είχα την κακή τύχη να την ακούω και, το χειρότερο,
να τη μεταφέρω στο χαρτί. Τίμημα, ο αποκλεισμός.
Όχι όμως και η απογοήτευση. Με έσωσε η προσπάθειά μου,
όσες κι αν ήταν οι αντιδράσεις, να κοιτάξω τον αιώνα μου
κατάματα, χωρίς αυταπάτες, και να καταγράψω,
όσο μου επέτρεπαν οι δυνάμεις μου, επιλογές, πράξεις
και παραλείψεις που οδηγούσαν στην καταστροφή
εκείνου του μέλλοντος στο οποίο είχαμε αποθέσει τις ελπίδες μας...”
Έλλη Παππά, “Αποχαιρετισμός στον αιώνα μου”,
Εκδ. Κέδρος, 2005.
"Βέβαια οι μάνες δίνουν τα δώρα τους στα παιδιά τους, δεν τους τα στέλνουν.
Μα εμείς δεν ζούσαμε όπως ζουν οι κανονικοί άνθρωποι.
Εμείς ανήκαμε στις εξαιρέσεις, στις δεκάδες χιλιάδες,
εκείνα τα χρόνια, των ανθρώπων που ζούσαν χωρισμένοι από
τους δικούς τους.
Τοίχοι χοντροί, σίδερα και συρματοπλέγματα τους χώριζαν.
Σ' αυτούς ανήκαμε κι εμείς."
ΜΙΚΡΟΓΡΑΦΙΕΣ
βιβλία από τη φυλακή
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΛΕΙΔΟΣΚΟΠΙΟ
Η Έλλη- Ελένη Παππά (1920-2009), σύντροφος του "άνθρωπου
με το γαρίφαλο" , Νίκου Μπελογιάννη( γεν.1910), και αδελφή της λογοτέχνιδας
Διδώς Δωτηρίου, συνελήφθη για παράνομη κομματική δράση
το 1950 και έμεινε στη φυλακή ,καταδικασμένη σε θάνατο,
έως το 1964. Καρπός της σχέσης της με τον Μπελογιάννη
υπήρξε ο γιος της Νίκος (γεν.1951), που πήρε το όνομα του
εκτελεσμένου πατέρα του (31/3/1952).ΝΙΚΟΣ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ
Το παιδί, όπως ήταν φυσικό, δε μεγάλωσε στα χέρια της μάνας του,
η οποία προκειμένου να διατηρεί την επαφή μαζί του,
άρχισε να του γράφει ιστορίες σε χειροποίητα βιβλία-μινιατούρες,
τα οποία μάλιστα εικονογραφούσε η ίδια με υδατογραφίες
και λαδομπογιές.
Τα πολύμοχθα αυτά ντοκουμέντα αγάπης μιας μάνας προς το παιδί της ,που παράλληλα είναι έργα μαστορικής τέχνης
αλλά και συνθέτουν το ύφος και το ήθος μια θυελλώδους εποχής,
έβγαλε με άκρα επιμέλεια
σε μια συλλεκτική κασετίνα το ΕΛΙΑ , σε συνεργασία με τις
εκδόσεις Κλειδάριθμος.
βιβλία από τη φυλακή
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΛΕΙΔΟΣΚΟΠΙΟ
Η Έλλη- Ελένη Παππά (1920-2009), σύντροφος του "άνθρωπου
με το γαρίφαλο" , Νίκου Μπελογιάννη( γεν.1910), και αδελφή της λογοτέχνιδας
Διδώς Δωτηρίου, συνελήφθη για παράνομη κομματική δράση
το 1950 και έμεινε στη φυλακή ,καταδικασμένη σε θάνατο,
έως το 1964. Καρπός της σχέσης της με τον Μπελογιάννη
υπήρξε ο γιος της Νίκος (γεν.1951), που πήρε το όνομα του
εκτελεσμένου πατέρα του (31/3/1952).ΝΙΚΟΣ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ
Το παιδί, όπως ήταν φυσικό, δε μεγάλωσε στα χέρια της μάνας του,
η οποία προκειμένου να διατηρεί την επαφή μαζί του,
άρχισε να του γράφει ιστορίες σε χειροποίητα βιβλία-μινιατούρες,
τα οποία μάλιστα εικονογραφούσε η ίδια με υδατογραφίες
και λαδομπογιές.
Τα πολύμοχθα αυτά ντοκουμέντα αγάπης μιας μάνας προς το παιδί της ,που παράλληλα είναι έργα μαστορικής τέχνης
αλλά και συνθέτουν το ύφος και το ήθος μια θυελλώδους εποχής,
έβγαλε με άκρα επιμέλεια
σε μια συλλεκτική κασετίνα το ΕΛΙΑ , σε συνεργασία με τις
εκδόσεις Κλειδάριθμος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου