ΚΑΜΕΝΟ ΚΕΝΤΡΟ
Νομίζω ότι και αν δεν είχε κάποτε ειπωθεί, μέσα στην τραγικότητα των στιγμών ενός ναυαγίου, σήμερα, με αφορμή τις πυρκαγιές στην Αττική, θα έπρεπε να επινοηθεί: Αυτή είναι η Ελλάδα!Η Ελλάδα της κατάπτωσης, ακόμα και της παρακμής, ας μη διστάζουμε να χρησιμοποιούμε πλέον τον όρο, παρά τη γνωστή ακροδεξιά του φόρτιση. Οχι για να κρύψουμε τις υπαρκτές ευθύνες των υποτιθέμενων ταγών, των κορυφών ενός ανύπαρκτου κράτους, μιας μεθυσμένης Πολιτείας από τους καπνούς του αχαλίνωτου, ηδονιστικού ατομικισμού του οποίου είμαστε οι φορείς. Αλλά για να αποκτήσουμε ακριβώς συνείδηση, ότι η φωτιά που σιγοκαίει μέσα μας είναι αυτή που πυρπολεί το έξω μας. Οτι η επείγουσα και με κάθε τίμημα, άνευ ορίων και όρων, αποκέντρωση της ευτυχίας μας έκανε κάρβουνο την ακριβή ατομικότητά μας. Οτι η διεκδίκηση της ιδιωτικότητάς μας έκαψε τη γη μας.
Αυτό το τελευταίο «μας» αποτελεί πλέον παρελθόν. Εγινε στάχτη στα μάτια. Περίσσεψε ο εγωτικός ρεαλισμός στη θανάσιμη πάλη με τις σκιές του παρελθόντος. Μας τις θυμίζει τις σκιές αυτές η αταξία του μέλλοντος. Ρεαλιστικά «σχεδιάστηκε» και αυτή η φωτιά, χωνεύοντας όλες τις θεωρίες της ορθολογικής επιλογής. Τι συμφέρει και πώς να το αποκτήσω; Τα μέσα και οι σκοποί ταίριαξαν, λόγος και ψυχή αναδιοργάνωσαν το κοινό όνειρο, την αμφιθυμία του άστεως, το κέντρο απόκεντρο. Ετσι ανοίχθηκαν οι έμπυρες ζώνες, η αφαλατωμένη ζωή της πισίνας δίπλα από το κοτέτσι με τα φρέσκα αυγά. Από το ελενίτ στο τζάκι, η απόσταση κάηκε. Παππούς και εγγονός αντάμα, πυρομανείς, πυροσβέστες, παρά τη θέλησή τους. Ο χθεσινός μνησίκακος σκλάβος του αυθαίρετου και ο τωρινός ακομπλεξάριστος με τη βερμούδα, το ξυρισμένο κούφιο κεφάλι και το τατουάζ στην ωμοπλάτη. Ψύχραιμα, μεθοδικά, αυτοδιοικητικά, οικογενειακά, κορπορατιστικά, από τα κάτω οργανώθηκαν όλα, χωρίς κακές προθέσεις. Μετοχικά. Από τις τοπικές κοινωνίες των πολιτών, τα πανίσχυρα δίκτυά τους.
Οι αποπάνω «απλώς» επικυρώνουν το εκ μακράς κατοχής. Χρησικτησία.[...]
ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
(Διδάσκων στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Α.Π.Θ.),
"Ελευθεροτυπία", 29/8/09, σελ 9.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου