ΜΙΜΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ
Γεννήθηκε στη Ζάτουνα Γορτυνίας, στις 20 Απριλίου του 1913.
Παρακολούθησε μαθήματα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών , την οποία εγκατέλειψε για τη μεγάλη του αγάπη, το Θέατρο. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και, στη συνέχεια, εργάστηκε δίπλα σε μεγάλους ηθοποιούς της εποχής ακολουθώντας τα "μπουλούκια" τους στις περιοδείες τους στην επαρχία.
Συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση και για τη δράση του αυτή συνελήφθη από τους Εγγλέζους και κρατήθηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στην έρημο Ελ Ντάμπα της Αιγύπτου, μαζί με άλλους 12.000 αντιστασιακούς , ανώνυμους και επώνυμους, μεταξύ των οποίων και ο συγγραφέας Άρης Αλεξάνδρου.
Μετά τον Εμφύλιο άρχισε να συμμετέχει ως πρωταγωνιστής σε δεκάδες ταινίες δημιουργώντας τον ανεπανάληπτο κωμικό τύπο που αγαπήσαμε όλοι. Παράλληλα, από το
1952 έκανε δικό του θίασο , ενώ από το 1960 επιδόθηκε και στη σκηνοθεσία.
Εξαιρετικά καλλιεργημένος, έγραψε 7 βιβλία (4 ποιητικές συλλογές: "Μπουλούκια"- 1940, "Ημιτόνια" -1960, ""Σκληρά τριολέτα" -1961 , "Ο θάνατος των ημερών" 1976) και 3 αυτοβιογραφικά ("25 χρόνια θέατρο" -1958, "Το ποτάμι της ζωής μου" και "Ελ Ντάμπα - Όμηρος των Εγγλέζων"- 1965) καθώς επίσης και 2 θεατρικά έργα ("Ένα κορίτσι στο παράθυρο" -1966 και "Πελοπίδας ο καλός πολίτης"- 1976) . Παράλληλα επιδόθηκε και στη ζωγραφική χωρίς... χρωστήρα και χρώματα , έφτιαξε δηλαδή πίνακες από... γραμματόσημα μέσω μιας πολύ δύσκολης και χρονοβόρας τεχνικής κολάζ.
Πεθαίνοντας στις 29/10/ 1986, άφησε πίσω του θαυμάσιες ερμηνείες , όπως στα θεατρικά έργα "Ο καλός στρατιώτης Σβέικ" και "Δον Καμίλλο" και στις αλησμόνητες ταινίες "Η Κάλπικη λίρα", "Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο", "Τα κίτρινα γάντια" και "Το σωφεράκι".
Γεννήθηκε στη Ζάτουνα Γορτυνίας, στις 20 Απριλίου του 1913.
Παρακολούθησε μαθήματα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών , την οποία εγκατέλειψε για τη μεγάλη του αγάπη, το Θέατρο. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και, στη συνέχεια, εργάστηκε δίπλα σε μεγάλους ηθοποιούς της εποχής ακολουθώντας τα "μπουλούκια" τους στις περιοδείες τους στην επαρχία.
Συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση και για τη δράση του αυτή συνελήφθη από τους Εγγλέζους και κρατήθηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στην έρημο Ελ Ντάμπα της Αιγύπτου, μαζί με άλλους 12.000 αντιστασιακούς , ανώνυμους και επώνυμους, μεταξύ των οποίων και ο συγγραφέας Άρης Αλεξάνδρου.
Μετά τον Εμφύλιο άρχισε να συμμετέχει ως πρωταγωνιστής σε δεκάδες ταινίες δημιουργώντας τον ανεπανάληπτο κωμικό τύπο που αγαπήσαμε όλοι. Παράλληλα, από το
1952 έκανε δικό του θίασο , ενώ από το 1960 επιδόθηκε και στη σκηνοθεσία.
Εξαιρετικά καλλιεργημένος, έγραψε 7 βιβλία (4 ποιητικές συλλογές: "Μπουλούκια"- 1940, "Ημιτόνια" -1960, ""Σκληρά τριολέτα" -1961 , "Ο θάνατος των ημερών" 1976) και 3 αυτοβιογραφικά ("25 χρόνια θέατρο" -1958, "Το ποτάμι της ζωής μου" και "Ελ Ντάμπα - Όμηρος των Εγγλέζων"- 1965) καθώς επίσης και 2 θεατρικά έργα ("Ένα κορίτσι στο παράθυρο" -1966 και "Πελοπίδας ο καλός πολίτης"- 1976) . Παράλληλα επιδόθηκε και στη ζωγραφική χωρίς... χρωστήρα και χρώματα , έφτιαξε δηλαδή πίνακες από... γραμματόσημα μέσω μιας πολύ δύσκολης και χρονοβόρας τεχνικής κολάζ.
Πεθαίνοντας στις 29/10/ 1986, άφησε πίσω του θαυμάσιες ερμηνείες , όπως στα θεατρικά έργα "Ο καλός στρατιώτης Σβέικ" και "Δον Καμίλλο" και στις αλησμόνητες ταινίες "Η Κάλπικη λίρα", "Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο", "Τα κίτρινα γάντια" και "Το σωφεράκι".
Ηθοποιός σημαίνει φωςκι είναι καημός πολύ πικρός
και στεναγμός πολύ μικρός
Μίλησε, κλαις; Όχι δε λεςΜήπως πεινάς; Και τι να φας
Όλο γυρνάς, πες μου πού πας
Σ’ αναζητώ στο χώρο αυτό γιατί είμαι ’γω πολύ μικρός και θλιβερός, ηθοποιός
Θα παίξεις μια, θα παίξω δυοΘα κλάψεις μια, θα κλάψω δυο
Σαν καλαμιά θα σ’ αρνηθώ
Θα σκεπαστώ, θα τυλιχτώμ’ άσπρο πανί, κι έλα πουλί, άσπρο πουλί
που θα καλεί τ’ άλλο πουλί, το μαύρο πουλί
Παρηγοριά μες στην καρδιάΥπομονή, αχ πώς πονεί
Κι ύστερα λες για δυο τρελές που μ’ αγαπούν
γιατί σιωπούν, γιατί σιωπούν
Έλα στο φως, παίζω, θα δειςΕίμαι σοφός, μην απορείς, έλα στο φως, παίζω θα δεις
Ηθοποιός, ό,τι κι αν πεις
είναι καημός πολύ πικρός
και στεναγμός πολύ βαθύς
Ηθοποιός, είτε μωρός
είτε σοφός είμαι κι εγώ
Καθώς κι εσύ είσαι παιδί
που καρτερεί κάτι να δει
Πιες το κρασί, στάλα χρυσήαπ’ την ψυχή ως την ψυχή
Πιες το κρασί στάλα χρυσή
απ’ την ψυχή ως την ψυχή
Ως την ψυχή
Ως την ψυχή
(Μάνος Χατζιδάκις)
(Οι φωτογραφίες από την Έκθεση για το Μίμη Φωτόπουλο, στο Μουσείο Κινηματογράφου.Η Έκθεση συνεχίζεται έως τις 12 Απριλίου. Προλάβετε...)
3 σχόλια:
Μα ήταν τόσο καλλιεργημένος και θαρραλέος ο Φωτόπουλος? Και δεν του φαινόταν από τους ρόλους του στο σινεμά.
Μπράβο του!
Ο Φωτόπουλος αναγκάστηκε για λόγους βιοποριστικούς να παίξει στις γνωστές
χαβαλεδιάρικες ταινίες ,που γυρίστηκαν σωρηδόν στο διάστημα 50-80.
Δεν ήταν όμως ο μόνος καλός ηθοποιός που έκανε κάτι τέτοιο. Θυμίζω πρόχειρα το Λογοθετίδη, τον Κατράκη, τον Αλεξανδράκη, τον Καρούσο κλπ.
Μερικές ταινίες του άφησαν εποχή , γιατί εκτός από την ξεχωριστή ερμηνεία του, ήταν λαμπρά σκηνοθετημένες στηρίχτηκαν σε θαυμάσια σενάρια.
Η βαθιά μόρφωση, η ευγένεια και η προοδευτικότητα του Φωτόπουλου τον κατέστησαν ιδιαίτερα αγαπητό ανάμεσα στους συναδέλφους του και τους διανοουμένους , αλλά δεν ήταν γνωστές στο πλατύ κοινό λόγω του σεμνού χαρακτήρα του.
Τελικά οι σεμνοί μένουν στην αφάνεια ενώ οι Α-σεμνοι είναι πρώτο τραπέζι πίστα.
Ευτυχώς που δεν προτιμούμε τα σκυλάδικα
Δημοσίευση σχολίου