«Το Αφεντικό» του Μίμη Καραγάτση είναι ένα από τα χαρακτηριστικά δείγματα της ρεαλιστικής γραφής του, με κοινωνικές και ψυχολογικές αποχρώσεις.
Ο συγγραφέας δίνει με ωμό σχεδόν τρόπο τις σχέσεις εξουσίας, το ταξικό υπόβαθρο και τη σύγκρουση ανάμεσα σε μετανάστες, κυρίως ομοεθνείς, στην Αίγυπτο του Μεσοπολέμου.
Το διήγημα περιγράφει τη σχέση ενός γεροπαραλυμένου αφεντικού με τους υπαλλήλους του και εστιάζει το κέντρο βάρους του κυρίως στον ψυχολογικό μηχανισμό της εξουσίας, την υποκρισία, αλλά και την κακοποίηση των αδυνάτων , μέσω της εκμετάλλευσης των εργαζομένων αλλά και των γυναικών , που εκπορνεύονται από τη μικρή ηλικία ή ανέχονται το χυδαίο σεξισμό των πλούσιων αντρών για να ζήσουν.
Το αφεντικό είναι η απεχθέστατη φιγούρα του ανελέητου εργοδότη , που στύβει τους υπαλλήλους του και εκμεταλλεύεται ασύστολα τις γυναίκες για να δίνει διέξοδο στην ακόρεστη λίμπιντό του.
Το διήγημα πρέπει να ιδωθεί στο πλαίσιο των αντιλήψεων που επικρατούσαν για τους λαούς σε κοινωνίες με ρατσιστικές απόψεις για τα φύλα και τις φυλές την εποχή εκείνη. Οι λεκτικοί χαρακτηρισμοί «αράπης» , «Αραπιά» και «αραπάδες » ενοχλούν την πολιτική μας ορθότητα , αλλά δεν είναι ικανές να εμποδίσουν την απόλαυση του μαστορικά φτιαγμένου κειμένου του σπουδαίου Έλληνα πεζογράφου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου