7. Πίστις: §20–76.
[20] Οἱ γὰρ κατ’ ἐκεῖνον τὸν χρόνον τὴν πόλιν διοι- κοῦντες κατεστήσαντο πολιτείαν οὐκ ὀνόματι μὲν τῷ κοινοτάτῳ καὶ πραοτάτῳ προσαγορευομένην, ἐπὶ δὲ τῶν πράξεων οὐ τοιαύτην τοῖς ἐντυγχάνουσι φαινομένην, οὐδ’ ἣ τοῦτον τὸν τρόπον ἐπαίδευε τοὺς πολίτας ὥσθ’ ἡγεῖσθαι τὴν μὲν ἀκολασίαν δημοκρατίαν, τὴν δὲ παρανομίαν ἐλευθε- ρίαν, τὴν δὲ παρρησίαν ἰσονομίαν, τὴν δ’ ἐξουσίαν τοῦ ταῦτα ποιεῖν εὐδαιμονίαν, ἀλλὰ μισοῦσα καὶ κολάζουσα τοὺς τοιούτους βελτίους καὶ σωφρονεστέρους ἅπαντας τοὺς πολίτας ἐποίησεν. |
Εκείνοι λοιπόν που είχαν τη διοίκηση της πολιτείας κατά την παλαιότερη εποχή, εγκαθίδρυσαν ένα πολίτευμα που δεν είχε μόνον όνομα αγαπητό σε όλους και γλυκύτατο, ενώ στην πραγματικότητα δεν έδινε την εντύπωση αυτή στους πολιτικούς και δε δίδασκε τους πολίτας ώστε να θεωρούν την ασωτία δημοκρατία, την παρανομία ελευθερία, τη χυδαία γλώσσα ισότητα δικαιωμάτων, ούτε την εξουσία να μετατρέπουν όλα αυτά σε (προσωπική) ευημερία, αλλά ένα πολίτευμα που , μισώντας και τιμωρώντας ανθρώπους αυτού του είδους , κατόρθωσε με τον τρόπο αυτό να κάνει όλους τους πολίτες καλύτερους και κοσμιότερους .
Μετάφραση:Gerontakos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου