ΑΝΕΣΤΙΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ

Τον άντρα, Μούσα, τον πολύπαθο τραγούδα μου, που πλήθος
πέρασε φουρτούνες , αφότου γεννήθηκε σ΄αυτόν τον τόπο,
και ηλιθιότητες πολλές εγνώρισε, πολλών βουλές πολιτικών,
κι αμέτρητες ταλαιπώριες  τράβηξε στο διάβα της ζωής η καρδιά του,
 για να σωθεί κι αυτός παλεύοντας κι ασφαλείς  οι δικοί τουνα ΄ναι᾿ 
κι όμως δεν τους εγλίτωσε, κι ας το ποθούσε τόσο'
τι από τις αλλότριες  εχάθηκαν τις ανομιές εκείνοι —
απ΄ αχόρταγους  πολιτικούς , που φάγανε μίζες και τα δάνεια,
αλλ΄ αυτός ποσώς που  ωφελήθη . Για τούτα και  άλλα
πολλά κατήντησε,  ο άμοιρος,   ανέστιος τώρα  και πένης,
χωρίς να έχει τη συμπόνια κανενός, μία χείρα βοηθείας.