ΚΑΝΙΣΤΡΟ ΕΚΛΕΚΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ

Rainer Maria Rilke
(4 Δεκεμβρίου 1875 – 29 Δεκεμβρίου1926)

Der Panther
(Im Jardin des Plantes, Pans)

Sein Blick est vom Vorübergehn der Stäbe
so müd geworden, daß er nichts mehr hält.
Ihm ist, als ob es tausend Stäbe gäbe
und hinter tausend Stäben keine Welt.

Der weiche Gang geschmeidig starker Schritte,
der sich im allerkleinsten Kreise dreht,
ist wie ein Tanz von Kraft um eine Mitte,
in der betäubt ein großer Wille steht.

Nur manchmal schiebt der Vorhang der Pupille
sich lautlos auf - . Dann geht ein Bild hinein,
geht durch der Glieder angespannte Stille -
und hört im Herzen auf zu sein.

6.11.1902, Paris

****

Ο Πάνθηρας

Το βλέμμα του κουράστηκε από το πέρα-δώθε
πίσω από το κάγκελο, που δε κρατιέται άλλο.
Του μοιάζει να υπάρχουνε χιλιάδες σιδερόβεργες
και πίσω από αυτές τις σιδερόβεργες το Τίποτα!

Η απαλή κι ευλύγιστη, γερή περπατησιά
που οδηγεί σε κύκλους που μικραίνουν,
μοιάζει χορός με δύναμη στο κέντρο,
που ναρκωμένη πυργώνεται μια θέληση.

Μόνο λίγες φορές ανοίγει τα βλέφαρα,
αθόρυβα. Έπειτα εισχωρεί μια εικόνα,
που διαπερνά τη γαλήνη των μελών του
κι εκεί στη καρδιά, παύει πια να υπάρχει.

Από το πολύ καλό Blog «Περι-γραφής»
( http://www.peri-grafis.com/ergo.php?id=1248)

****

La Panthère
(Jardin des Plantes, Paris)

Son regard du retour éternel des barreaux
s’est tellement lassé qu’il ne saisit plus rien.
Il ne lui semble voir que barreaux par milliers
et derrière mille barreaux, plus de monde.

La molle marche des pas flexibles et forts
qui tourne dans le cercle le plus exigu
paraît une danse de force autour d’un centre
où dort dans la torpeur un immense vouloir.

Quelquefois seulement le rideau des pupilles
sans bruit se lève. Alors une image y pénètre,
court à travers le silence tendu des membres -
et dans le cœur s’interrompt d’être.

(Traduction: Claude Vigée)

***

The Panther

His gaze has, from the passing of the bars,
gotten so tired that it holds nothing more.
To him it is, as if there were a thousand bars
And behind a thousand bars no world.
The soft stride of smooth strong steps,
that spins round in the tiniest circle,
is like a dance of strength around a center,
in which, numbly, a great will stands.
Only sometimes the curtain of the pupil
rises silently. — Then an image enters,
goes through the limbs’ tense silence —
and in the heart ceases to exist.

(Τranslation: Aeryn Martin)