Η ζοφερή εικόνα της χώρας μας , που προκλητικά αγνοούν οι "εταίροι" μας

Δικαιώματα

«Η Ελλάδα της ανθρωπιστικής κρίσης, αλλά και της κρίσης δικαιωμάτων»

 

Ο κ. Μποχοσλάβσκι υπογραμμίζει ότι η Ελλάδα έχει την υψηλότερη ανεργία στην ευρωζώνη, που πλήττει σχεδόν τους μισούς νέους (47,9%) | EUROKINISSI

 

Εφημερίδα των Συντακτών, 09.12.2015

Συντάκτης: 

Δημήτρης Αγγελίδης

 

Σοβαρά ερωτήματα για τον τρόπο με τον οποίο σχεδιάζονται και υλοποιούνται οι πολιτικές λιτότητας στην Ελλάδα, όπως και για την πιθανότητα να οδηγήσουν σε έξοδο από την οικονομική κρίση, έθεσε χτες ο ανεξάρτητος εμπειρογνώμονας του ΟΗΕ για τις επιπτώσεις των διεθνών χρηματοοικονομικών υποχρεώσεων των κρατών στα ανθρώπινα δικαιώματα, Χουάν Πάμπλο Μποχοσλάβσκι, ολοκληρώνοντας εννιαήμερη επίσκεψη στη χώρα μας.
Ο κ. Μποχοσλάβσκι επισήμανε ότι δεν έχει σημειωθεί βελτίωση ως προς τον σεβασμό των οικονομικών, κοινωνικών και μορφωτικών δικαιωμάτων, ενώ αντιθέτως έχει σημειωθεί επιδείνωση σε ορισμένους τομείς, παρόλο που, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, τα ανθρώπινα δικαιώματα υπερέχουν ως προς τις υποχρεώσεις που απορρέουν από το χρέος και πρέπει να αποτελούν κόκκινες γραμμές.
Ωστόσο, τα στοιχεία αποτυπώνουν την ανθρωπιστική κρίση και την κρίση δικαιωμάτων που ζει η Ελλάδα, όπως τη χαρακτήρισε. Το 36% του πληθυσμού αντιμετωπίζει κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού. Από το 2009 ώς το 2014 διπλασιάστηκε το ποσοστό όσων αντιμετωπίζουν υλικές στερήσεις, από το 11% στο 21,5%.

Ο ανεξάρτητος εμπειρο­γνώμονας του ΟΗΕ για τις επιπτώσεις των διεθνών χρηματοοικονομικών υποχρεώσεων των κρατών στα ανθρώπινα δικαιώματα, Χουάν Πάμπλο Μποχοσλάβσκι | 

 

Η Ελλάδα έχει την υψηλότερη ανεργία στην ευρωζώνη, που πλήττει σχεδόν τους μισούς νέους (47,9%). Μόνο ένας στους δέκα καταγεγραμμένους ανέργους παίρνει επίδομα ανεργίας. Οι ανασφάλιστοι ή όσοι έχουν περιορισμένη ασφαλιστική κάλυψη φτάνουν τα 2,5 εκατομμύρια και δεν διασφαλίζεται αποτελεσματική πρόσβαση σε επαρκή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Η Ελλάδα έχει την υψηλότερη επιβάρυνση του κόστους στέγασης στην Ε.Ε. και οι Ελληνες ξοδεύουν το μεγαλύτερο μέρος του εισοδήματός τους για έξοδα στέγασης, περισσότερο από κάθε άλλη ευρωπαϊκή χώρα. Ο εμπειρογνώμονας ασκεί κριτική στην απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας να μειώσει τις έκτακτες πιστώσεις προς τις ελληνικές τράπεζες πριν από το δημοψήφισμα του καλοκαιριού, ενέργεια που «εξελήφθη από ορισμένους παρατηρητές ως προσπάθεια επηρεασμού της έκβασης της δημοκρατικής διαδικασίας στην Ελλάδα».
Ως προς την πίεση που θέτει στην οικονομία το προσφυγικό ζήτημα, θεωρεί «δύσκολο να αντιληφθεί κανείς» γιατί τα κράτη-μέλη της ευρωζώνης δεν χαλάρωσαν τους δημοσιονομικούς περιορισμούς ώστε να μπορέσει η Ελλάδα να ανταποκριθεί επαρκώς στην προσφυγική κρίση, αλλά και να διασφαλίσει ίση πρόσβαση στην αγορά εργασίας και στις προνοιακές παροχές σε όσους πρόσφυγες και μετανάστες μένουν πολλά χρόνια στη χώρα.
Ο κ. Μποχοσλάβσκι υπογραμμίζει πως έχει υλοποιηθεί μόνο μία από τις επισημάνσεις του προκατόχου του κατά την επίσκεψή του στην Ελλάδα πριν από τρία χρόνια, ο έλεγχος του χρέους, και ζητά να συνεχιστεί το έργο της Επιτροπής Αλήθειας για το Δημόσιο Χρέος.
Εκφράζει επίσης τη λύπη του για την απογοητευτική, όπως τη χαρακτηρίζει, έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την αξιολόγηση των κοινωνικών επιπτώσεων του τρίτου προγράμματος προσαρμογής. «Ειλικρινά, μου έχει προκαλέσει έκπληξη το γεγονός ότι η αξιολόγηση των κοινωνικών επιπτώσεων από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν έχει ούτε μία αναφορά στον όρο “ανθρώπινα δικαιώματα”», σημειώνει.
«Να παρθούν μέτρα»
Αναφέρεται πάντως με θετικά λόγια στην πολιτική της κυβέρνησης για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες χωρίς χαρτιά, περιλαμβανομένης της μείωσης της κράτησης, όπως και στην απόφαση να ενισχυθεί η χρηματοδότηση του συστήματος δημόσιας υγείας. Επισημαίνει όμως ότι είναι αναγκαίο να παρθούν μέτρα που θα διασφαλίσουν βασικά δικαιώματα, μεταξύ των οποίων η θέσπιση επιδόματος στέγασης για τα χαμηλά εισοδήματα, η επέκταση του επιδόματος ανεργίας στους 24 μήνες και η θέσπιση βασικής σύνταξης για όλους.
Τέλος, δίνει μηδαμινή πιθανότητα στην έξοδο από την ύφεση μέσω ιδιωτικών επενδύσεων και προτείνει την ανάληψη κρατικών επενδυτικών πρωτοβουλιών, ενώ αναρωτιέται πώς δικαιολογείται η θέση για πλήρη αποπληρωμή του χρέους, τη στιγμή που κυβέρνηση και ΔΝΤ είχαν εκφράσει ουσιώδεις αμφιβολίες για τη βιωσιμότητα του χρέους.
«Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι τόσο εκτεταμένες μεταρρυθμίσεις μπορούν να υλοποιηθούν αποτελεσματικά εάν δεν ληφθούν σοβαρά υπόψη οι θέσεις του ελληνικού λαού κατά τον καθορισμό των στόχων, του εύρους εφαρμογής, της ιεράρχησης και της ταχύτητας υλοποίησης των εν λόγω μεταρρυθμίσεων. Πόσο μάλλον εάν επικρατεί η αντίληψη ότι έχουν επιβληθεί από τους δανειστές με μοναδικό σκοπό την αποπληρωμή του χρέους», καταλήγει.