Πέμπτη, Δεκεμβρίου 02, 2010

Η ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

Η ρατσιστική αντεπίθεση
Του Θανάση Χειµωνά*
ΤΑ ΝΕΑ/ 2 Δεκεμβρίου 2010

Ακόµη δεν είχαν κλείσει καλά καλά οι κάλπες µετά την πρώτη Κυριακή των δηµοτικών εκλογών. Αλλά το µείζον ζήτηµα που προέκυψε δεν ήταν ποιος κέρδισε και ποιος έχασε. Ηταν άλλο. Η άνοδος της Χρυσής Αυγής. Είναι ανατριχιαστικό πώς ένα ακροδεξιό κόµµα συγκεντρώνει ποσοστό άνω του 5% στην καρδιά της Αθήνας, φτάνοντας µάλιστα το ιλιγγιώδες 22% σε συγκεκριµένες συνοικίες.

Τονίζω:Εχουµε πλέον να κάνουµεµε hardcore Ακροδεξιά. Το πρόβληµά µας πλέον δεν είναι ο ΛΑΟΣ των εθνικόφρονων τηλεαστέρων ούτε οι «Μακεδονοµάχοι» Ζορό και Μπάτµαν.Μιλάµε για άτοµα που φλερτάρουν µε ακραία ιδεολογικά πρότυπα. Που έχουν «χτυπήσει» στο µπράτσο τους τον αγκυλωτό σταυρό. Που έχουν πρωτοστατήσει σε άπειρες πράξεις στυγνής βίας εις βάρος αλλοδαπών αλλά και Ελλήνων.

«Μέκκα» της λαίλαπας αυτής είναι ο Αγιος Παντελεήµονας. Πρόκειται µια περιοχή υποβαθµισµένη εδώ και αρκετά χρόνια – από τις βασικότερες αρτηρίες της είναι η θρυλική και αµαρτωλή οδός Φυλής. «∆ύσκολη γειτονιά» µε αυξηµένη εγκληµατικότητα – σίγουρα όµως όχι η χειρότερη στην πρωτεύουσα. Στο Μεταξουργείο η κατάσταση είναι σαφώς πιο δύσκολη.Η διασταύρωση Τοσίτσα και Πατησίων είναι εξαιρετικά δύσβατη όλες τις ώρες τις ηµέρας λόγω του ατελείωτου ντιλ ναρκωτικών. Η δε Πλατεία Θεάτρου δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τα κακόφηµα γκέτο της Νέας Υόρκης και του Παρισιού.

Παρ’όλα αυτά,οι κάτοικοι του Αγίου Παντελεήµονα έχουν «ξεσηκωθεί». Αυτοί απασχολούν σε µόνιµη βάση τα ΜΜΕ, στη γειτονιά τους δρα η Χρυσή Αυγή. Γιατί εκεί; Γιατί τώρα; Για µένα, η συγκεκριµένη πλατεία έχει επιλεγεί συνειδητά από τις εν λόγω ακραίες δυνάµεις ως αφετηρία ενός συγκεκριµένου σχεδίου. Παράνοµοι µετανάστες υπάρχουν στην πατρίδα µας εδώ και δύο δεκαετίες. Οι ρατσιστικές αντιδράσεις και επιθέσεις εις βάρος τους ξεκίνησαν από τη στιγµή που οι πρώτοι από αυτούς πάτησαν το έδαφος της Ηπείρου. Ολα αυτά τα χρόνια όµως η Χρυσή Αυγή λάµβανε µηδαµινά ποσοστά στις εκλογικές αναµετρήσεις. Θεωρώ πως µεγάλο ρόλο στη γιγάντωση της νεοναζιστικής αυτής οργάνωσης έπαιξαν τα (λεγόµενα) ∆εκεµβριανά του 2008.

Από εκείνη την στιγµή και ύστερα η βία απενοχοποιήθηκε, άρχισε να αντιµετωπίζεται ως απόλυτα θεµιτή µορφή αντίδρασης. Βλέποντας για εβδοµάδες ακροαριστερούς (λέµε τώρα...) να βιαιοπραγούν ποικιλοτρόπως, ήταν θέµα χρόνου οι ακροδεξιοί να πάρουν τη σκυτάλη και να φανούν πιο ουσιαστικοί, πιο αποτελεσµατικοί αλλά και πιο διακριτικοί στο καταστροφικό τους έργο. Σε αρκετές πόλεις τις επαρχίας µάλιστα, έπαιξαν τον ρόλο του ιππικού στα παλιά γουέστερν, κατατροπώνοντας τους «µπαχαλάκηδες» και αποσπώντας συµπάθειες.

Ο ρόλος αυτός του «καλού προστάτη» προφανώς ενέπνευσε τον Νίκο Μιχαλολιάκο και την παρέα του, οι οποίοι αποφάσισαν να τον υποδυθούν απέναντι πια στους «µοχθηρούς λαθροµετανάστες». ∆εν γνωρίζω γιατί επελέγη ο Αγιος Παντελεήµονας. Ισως γιατί οι κάτοικοί του είναι χρόνια τώρα στα όριά τους. ∆ηλαδή ένας πολύ εύκολος στόχος.

Γρήγορα οι χρυσαυγίτες έγιναν ένα είδος παρακράτους. Με τη βοήθεια ορισµένων κατοίκων της περιοχής υποκατέστησαν τον ρόλο της Αστυνοµίας και ανέλαβαν την πάταξη. Οχι φυσικά της εγκληµατικότητας αλλά των «ξένων» γενικώς και αορίστως. Οι ξυλοδαρµοί µεµονωµένων µεταναστών έχουν περάσει στην ηµερησία διάταξη ενώ συχνά πυκνά παρατηρούνται και πιο θεαµατικές ενέργειες όπως εµπρησµοί µαγαζιών, σπιτιών, αυτοσχέδιων χώρων λατρείας κ.ο.κ. Στις εκλογές, η Χρυσή Αυγή άρχισε να εισπράττει τα κέρδη. Το «κόµµα» του Μιχαλολιάκου έχει πλέον πολιτική δύναµη και θα εκπροσωπείται στο ∆ηµοτικό Συµβούλιο της Αθήνας. Στο όνοµα της δηµοκρατίας (στο νεοελληνικό λεξικό η έννοια αυτή σηµαίνει «λέµε ό,τι θέλουµε και κάνουµε ό,τι γουστάρουµε») θα δούµε σύντοµα σε τηλεοπτικά πάνελ τους ηγέτες της οργάνωσης να αναπτύσσουν τις ακραίες τους απόψεις. Στο πνεύµα της ανοησίας που διακρίνει ένα µεγάλο κοµµάτι της ελληνικής κοινής γνώµης κάποιοι ίσως πουν: «∆εν έχουν και τόσο άδικο», θα συζητούν µαζί τους, ίσως να τους βάλουν και στην Βουλή.

Ποιος φταίει; Οι πάντες. Η Αριστερά, για την προσήλωσή της σε στερεότυπα τύπου «µπάτσοι» και «πλουτοκρατία». Για την εµµονή της να ταυτίζει την Ακροδεξιά στην Ελλάδα µε τον «Καρατζαφύρερ» και τον «Μπουµπούκο». Η ∆εξιά, για την επιδεικτική αδιαφορία της αλλά και για τον ρατσιστικό λόγο της χρόνια τώρα.

Πάνω απ’ όλα, η πολιτεία. Οχι µόνο επειδή υποθάλπει την γκετοποίηση και επιτρέπει την αλόγιστη έξαρση της εγκληµατικότητας. Κυρίως γιατί δίνει το δικαίωµα σε αυτούς τους ανθρώπους όχι απλώς να κυκλοφορούν ελεύθεροι ανάµεσά µας αλλά και να εκλέγουν και να εκλέγονται.

* Ο Θανασης Χειμωνάς είναι συγγραφέας.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Ο τόπος μας είναι συνηθισμένος σε φασισμούς και δικτατορικές εξουσίες κάθε είδους.
Γιατί παραξενεύεται ο καλός συγγραφέας σας;
Με τέτοιο ανώριμο και διψασμένο για την εξουσίαση από δυνάστες λαό , τι καλό μπορούμε να περιμένουμε σε καιρούς κρίσης;

Δημήτρης Κανελλόπουλος- Γιώργος Αλλαμανής: «Τέσσερις αλήθειες και ψέματα»για τον Μάνο Χατζιδάκι (PODCAST)

  Τέσσερις αλήθειες και ψέματα για τον Μάνο Χατζιδάκι Στο νέο επεισόδιο του Newsroom, τη σειρά podcast που ο Δημήτρης Κανελλόπουλος συνομιλ...