ΚΑΝΙΣΤΡΟ ΕΚΛΕΚΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ

VI

Μόνη ανθρώπων θάλασσα
η μεσιτεία
του πόνου
και απροσδόκητη μάχαιρα
τους στήμονες
των παθών
δυναστεύει.

VII

Στη γύμνια σου
ελάχιστη αιωνιότητα.

Στην αγκαλιά
της γης
η μοναξιά
της αστραπής
έσπειρε τ' όνειρο
από τον ύπνο βαθύτερα.

IX

Η οδός
είναι το παν.
Άπατρις κόνις,
σπορά της φωτιάς
κρυμμένη από την ποίηση.

Μοναχός ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ: "Τα άπαντα της στιγμής".
Εκδ. ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ, 1991.