"Ταλαίπωρε΄νεάνιδες υπήρχον τόσαι, τόσαι΄
Κάλυκες, μύρον έρωτος εγκλείουσαι... ακόμα
Φυλάττουσαι το φίλημα το πρώτον... ψυχαί ζώσαι,
Και συ ηγάπησες νεκράν, και συ ηράσθης πτώμα!
Δεν σε το είπα προ πολλού πως είμαι αποθαμένη;
Φύγε, φιλτάτη μου ψυχή, ψυχή πεφιλημένη!"
Αχιλλέως Παράσχου, Επιορκία.
*Ένα ποιητικό δωράκι προς τους πάσχοντες από αθεράπευτη ελληνομανία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου