ΟΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΜΗΝΑ

"Εάν τα μαθηματικά μου είναι σωστά,

τότε θα βάλουμε ξανά τσουκάλι

στις αρχές του Δεκέμβρη!Έως τότε

θα τρώμε μόνο μπρέκφαστ στο ΙΚΕΑ!"

Η ΜΟΥΝΤΖΑ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΤΑΡΙΟΥ

Στης Λαρίσης το ποτάμι που το λένε Πηνειό

 θέλω  ευθύς να πάω να πέσω, μες στη λάσπη να πνιγώ.

Όταν ο γονιός διδάσκει στο παιδί του φασισμό,

έτοιμο είναι να σπάσει και του φιδιού τ' αβγό.

ΔΙΑΣΗΜΟΙ ΠΙΝΑΚΕΣ

Tο Πλοίο των Τρελών (1490-1500/ Λούβρο) του Ιερώνυμου  Μπος (1450-1516)  είναι μια καυστική  αλληγορία της  ανθρωπότητας που αρμενίζει στις θάλασσες του χρόνου πάνω σε ένα μικρό σκάφος.Όλοι οι  εκπρόσωποι των διαφόρων κοινωνικών τάξεων που παίρνουν μέρος σ΄αυτό το ταξίδι  είναι ανόητοι. Αυτό φαίνεται , λέει ο Bosch, από  το πώς ζούμε,τι τρώμε, τι πίνουμε,  πώς φλερτάρουμε, από τις απάτες μας, τα χαζά παιχνίδια και  τους  ανέφικτους στόχους μας. Το καρυδότσουφλο παρασύρεται άσκοπα εδώ κι εκεί και ποτέ δε φτάνει σ΄ ένα ασφαλές λιμάνι. Οι ανόητοι δεν είναι κατ΄ανάγκην μόνο άθρησκοι, αφού βλέπουμε ότι εξέχουσα θέση ανάμεσά τους έχουν ένας μοναχός και μια μοναχή, αλλά  όλοι εκείνοι που ζουν μες στη βλακεία. Ο Μπος γελά μ΄αυτή τη βλακεία, αλλά μ΄ ένα γέλιο λυπητερό. Ποιος, άραγε, από μας δεν είναι συνεπιβάτης σ' αυτό το οικτρό πλεούμενο  της ανθρώπινης χαζομάρας; Η εκκεντρική και μυστικιστική ιδιοφυία του Μπος  όχι μόνο απευθύνεται στην καρδιά, αλλά  και τη σκανδαλίζει συνειδητά. Τα δυσοίωνα  και τερατώδη πράγματα που έφερε στο προσκήνιο είναι τα κρυμμένα πλάσματα της φιλαυτίας μας. Ο ευαίσθητος ζωγράφος  εξωτερικεύει την ασχήμια που κρύβουμε μέσα μας, και έτσι οι  δύσμορφοι  δαίμονές του πηγαίνουν πολύ πιο πέρα από το να ικανοποιούν την περιέργειά μας. Αισθανόμαστε μία μισητή συγγένεια μαζί τους. Το Πλοίο των Ηλιθίων δεν είναι για άλλους ανθρώπους, είναι για μας.

Ο διάσημος πίνακας βασίστηκε στο ομότιτλο ποίημα  του ουμανιστή διανοούμενου από το Στρασβούργο Σεμπάστιαν Μπραντ  (15ος αιώνας) Das Narreschyff, μια αλληγορική σάτιρα της "αρρωστημένης" κοινωνίας της εποχής του, που ήταν βουτηγμένη στις διαστροφές, την αμαρτία, την κακότητα και τη διχόνοια. Μια ομάδα τρελών αποφασίζει να μπει σ΄ένα πλοίο και να κατευθυνθεί στην Ναραγκόνια, την "ουτοπική γη της επαγγελίας" .

ΕΦΙΑΛΤΕΣ...

"Ονειρεύτηκα, αγάπη μου, ότι ήμασταν στο 2008.   Είχαμε πάρει ξανά  ένα Διακοποδάνειο για να πάμε στη Μαδαγκασκάρη. Έπειτα γυρίσαμε  κι αγοράσαμε  με δάνειο άλλη  μία Μερσεντές και φύγαμε για σκι στο Σεν Μόριτς, όπου περάσαμε υπέροχα.Μετά πεταχτήκαμε στο Παρίσι για τα
νέα συνολάκια του Βαλεντίνο..."

-"Ησύχασε, λατρεία μου. Εφιάλτης ήταν!

Πάει πια, πέρασε!.."  

ΤΟ ΨΥΧΟΓΡΑΦΗΜΑ ΤΟΥ ΝΕΟΕΛΛΗΝΑ

ΤΟ ΛΙΓΟ

Λίγο αριστερά, λίγο δεξιά
θα τη βρω την ευθεία τελικά.
Λίγο μαγικά, λίγο μάγκικα
θα τα βγάλω πέρα μια χαρά.
Λίγο αληθινά, λίγο ψεύτικα
θ' αποκτήσω κι άλλα υλικά.

Αυτό το λίγο-λίγο, λίγο-λίγο
είναι, σου λέω, μεγάλη πονηριά.
Θέλω να φύγω,
το λίγο είναι ναυάγιο στη στεριά.
Πνίγομαι, πνίγω
στο λίγο, σε μια γουλιά.

Λίγο ευαίσθητος, λίγο αναίσθητος
ασχολούμαι, παλεύω και ζω.
Λίγο ελεύθερος, λίγο δεύτερος
ερωτεύομαι, κάνω παιχνίδι κι επιζώ.
Λίγο ανέντιμος, λίγο έντιμος
όπως όλοι οι άνθρωποι κι εγώ.

Αυτό το λίγο-λίγο, λίγο-λίγο
είναι, σου λέω, μεγάλη πονηριά.
Θέλω να φύγω,
το λίγο είναι ναυάγιο στη στεριά.
Πνίγομαι, πνίγω
στο λίγο, σε μια γουλιά.

Αυτό το λίγο-λίγο, λίγο-ναι
μιλάμε είναι μεγάλη πονηριά.
Πρέπει να φύγω,
το λίγο δε θα με βγάλει πουθενά.
Την πόρτα ανοίγω
να φύγω πριν να ν' αργά.

ΠΟΙΟΣ ΚΥΒΕΡΝΑΕΙ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ;

-Vive  la France!

-Δε μας χέζεις , ρε Σαρκοχαζούλη! 
Deutschland über alles!

ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑΣ

"Εγώ πριν από την κρίση ήμουνα έμπορος.

Είχα κάβα για σκύλους των βορείων προαστείων!"

*********************

ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑΣ

ΤΟΥ ΜΑΚΗ ΒΟΪΤΣΙΔΗ
ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

30 Οκτωβρίου 2011

Καλύτερα πλούσιος και υγιής, παρά φτωχός και άρρωστος. Μόνο που η ζωή επιφυλάσσει και λιγότερο πολυτελή διλήμματα. Οπως τώρα, στην Ελλάδα. Θα θέλαμε να διαλέξουμε ανάμεσα στο καλό και στο καλύτερο. Σύνταξη στα δεκαπέντε ή στα είκοσι χρόνια; Επιδότηση για το βαμβάκι ή για το καλαμπόκι; Ευρωπαϊκό χρήμα για πλακάκια στα πεζοδρόμια ή για συντριβάνια στις πλατείες; Εισαγωγή στα ΑΕΙ με τεσσάρι ή με εξάρι; Πολυτεχνείο στη Μακρακώμη ή στη Σπερχειάδα; Δημόσιος υπάλληλος στο Μαρούσι ή στην Πανεπιστημίου; Εξοχικό στην Καλλικράτεια ή στο Πευκοχώρι; Α4 για τον μπαμπά και «Σκαραβαίο» για τη μαμά ή Κompressor για τον μπαμπά και «Σμαρτ» για τη μαμά; Χριστούγεννα στην Αράχοβα ή στον Αγιο Αθανάσιο; Shopping therapy στα Harrods ή στα Galeries Lafayettes; Αξιωθήκαμε να τα ζήσουμε κι αυτά. Oχι όλοι όλα, αλλά όλο και περισσότεροι, όλο και περισσότερα. Η μεταπολεμική ελληνική οικονομία ξεκίνησε από τα ερείπια, αλλά ενσωμάτωνε διαρκώς μεγαλύτερα τμήματα του πληθυσμού, καθιστώντας τα κοινωνούς της ευμάρειας. Παιδιά που γεννήθηκαν σε χωριά ξεχασμένα από το Θεό, σπούδασαν, έστησαν δουλειές, κέρδισαν ένα επίπεδο ζωής που κάποτε αποτελούσε προνόμιο μεγαλοαστικών οικογενειών. Και το κλάμα του Καζαντζίδη, που ήταν αφήγηση της πραγματικότητας για τη γενιά των πατεράδων μας, έγινε φολκλόρ για τη δική μας.

Μόνο που, αγωνιώντας να ζήσουμε όπως οι Σκανδιναβοί, χάσαμε το δρόμο και το μέτρο. Το επίπεδο κατανάλωσης έτρεξε γρηγορότερα από την ίδια την οικονομία. Και το καύσιμο που έκανε τη διαφορά σ' αυτήν την κούρσα ήταν το δανεικό χρήμα. Εγκαταλείποντας την κατασυκοφαντημένη «νοικοκυροσύνη» των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών, υπό την πίεση μιας κοινωνίας που αισθανόταν ότι δικαιούνταν τα πάντα «εδώ και τώρα», το πολιτικό σύστημα βρήκε εύκολα τις δικαιολογίες που χρειαζόταν για να σπαταλά χρήματα που δεν υπήρχαν. Τις έντυσε και με ωραίο «ιδεολογικό» περιτύλιγμα. Και έτσι, με πολλά συνθήματα και ολοένα λιγότερη δουλειά, η χώρα έφτασε ώς εδώ. Με τα δανεικά κομμένα, την παραγωγική βάση κατεστραμμένη και μια κοινωνία να πέφτει από τα σύννεφα. Θα θέλαμε και σήμερα να διαλέξουμε ανάμεσα στο καλό και στο καλύτερο. Να μας διαγράψουν τα χρέη και να μας δανείζουν ή να μας διαγράψουν τα χρέη και να μας χαρτζιλικώνουν;

Ατυχώς, τώρα πλέον έχουμε να διαλέξουμε ανάμεσα στο κακό και στο χειρότερο. Και αν συνεχίσουμε να παίρνουμε στα σοβαρά τους δημαγωγούς, ανάμεσα στο χειρότερο και στο ακόμη χειρότερο.

ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΕΚΕΙΝΩΝ ΠΟΥ ΖΟΥΣΑΝ ΚΑΠΟΤΕ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥΣ

ΟΙ ΤΑΙΝΙΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΑΝ

«Τα  Μονοπάτια της δόξας»  (ελληνικός  τίτλος: « Σταυροί στο μέτωπο» ) του Στάνλεϊ Κιούμπρικ είναι μία τις  πιο  δυνατές αντιπολεμικές ταινίες που έγιναν  ποτέ. Με βασικό πρωταγωνιστή ένα συγκλονιστικό Κερκ Ντάγκλας, που υποδύεται τον ιδεαλιστή γάλλο  συνταγματάρχη Νταξ , ο σκηνοθέτης  δείχνει τον αριβισμό και  την απανθρωπιά που διέπουν  τη σκέψη  των ανώτερων στρατιωτικών και  προκαλούν εκατόμβες αχρείαστων θυμάτων στο όνομα της Πατρίδας.

Αδίστακτοι  γαλονάδες εγκλωβίζουν συνειδητά σε μία παγίδα θανάτου εκατοντάδες  στρατιώτες τους , στην προσπάθεια να καταλάβουν ένα απόρθητο  φρούριο, κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου.Βλέποντας το σχέδιό τους να  ματαιώνεται μπροστά στις υπέρτερες δυνάμεις του εχθρού, περνούν από  μια παρωδία δίκης τρεις αθώους στρατιώτες και τους καταδικάζουν σε θάνατο  με την ψεύτικη κατηγορία της δειλίας.

Παρά την παράτολμη υπεράσπιση των  άτυχων στρατιωτών από τον ανθρωπιστή  Νταξ, η εκτέλεση γίνεται με όλους τους επίσημους στρατιωτικούς τύπους και  συνταγματάρχης παίρνει τη διαταγή να επιστρέψει με τους άντρες του αμέσως στο σφαγείο του μετώπου.

Οι θαυμάσιες ερμηνείες  όλων των ηθοποιών, και η  υπέροχη ασπρόμαυρη φωτογραφία που αναδεικνύει τις εφιαλτικές συνθήκες ζωής στα χαρακώματα της πρώτης γραμμής  φωτίζουν με  ενάργεια  τη  λειτουργία  της κρεατομηχανής που λέγεται ‘στρατός΄ ,  αποκαλύπτουν   την απανθρωποποίηση  των ατόμων που υπηρετούν στους κόλπους του  και  ιδιαίτερα των αξιωματικών που βρίσκονται στα επιτελικά γραφεία' τέλος,  καταδεικνύουν τον παραλογισμό του πολέμου ως μέσου  επίλυσης των διαφορών ανάμεσα στους ανθρώπους.

ΠΡΟΣΥΠΟΓΡΑΦΟΥΜΕ..

ΧΡΙΣΤΟΣ ΤΣΟΛΑΚΗΣ

Η ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ

ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΣΤΟ ΛΥΚΕΙΟ

Ιστορικό και παιδαγωγικό σφάλμα

Κυριακή, 30 Οκτωβρίου 2011

ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Την παραπάνω άποψη διατυπώνει ο πρόεδρος του Συλλόγου Αποφοίτων της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ και ομότιμος καθηγητής του ιδρύματος, Χρίστος Τσολάκης, σε ανοιχτή επιστολή του προς την υπουργό Παιδείας, Αννα Διαμαντοπούλου. Το 1998 ο «Φιλόλογος» είχε ζητήσει από τον τότε υπουργό Παιδείας, Γεράσιμο Αρσένη, να μην επιτρέψει στους τεχνοκράτες του υπουργείου να συστεγάσουν κάτω από τον τίτλο «Ελληνικά» τους τέσσερις κλάδους των φιλολογικών μαθημάτων: α. «Αρχαία Ελληνικά από το πρωτότυπο», β. «Αρχαία Ελληνικά από μετάφραση». γ. «Νεοελληνική Γλώσσα» και δ. «Νεοελληνική Λογοτεχνία». Αν και ο Σύλλογος, μετά τη δημοσιοποίηση ανοιχτής επιστολής, δεν πήρε απάντηση εκείνη την εποχή, οι κλάδοι διατήρησαν την αυτοτέλειά τους.


«Πέρασαν από τότε 13 χρόνια και οι τεχνοκράτες του ίδιου υπουργείου ξαναχτυπούν τα Γράμματα των Γραμμάτων, την πεμπτουσία της εκπαίδευσης και της παιδείας, χωρίς φυσικά να είναι σε θέση να αποτιμήσουν τις μελλοντικές συνέπειες αυτού του εχγειρήματός τους...», επισημαίνει ο Σύλλογος Αποφοίτων της Φιλοσοφικής Σχολής «Φιλόλογος», ο οποίος εκφράζει τη διαμαρτυρία του για την ομαδοποίηση των φιλολογικών μαθημάτων επαναφέροντας την ίδια ανοιχτή επιστολή, αυτήν τη φορά προς την κ. Διαμαντοπούλου.


«Ελληνική Γλώσσα» με 3 κλάδους


Στο πλαίσιο του «Νέου Λυκείου», προωθούνται αλλαγές από φέτος στα προγράμματα σπουδών της Α' τάξης με στόχο, όπως έχει εξαγγελθεί, να αποκατασταθεί η πλήρης και σωστή λειτουργία του σχολείου και να αποκατασταθεί η ισορροπία στη ζωή των εφήβων. Στην Α' τάξη του «Νέου Λυκείου» το ενιαίο μάθημα «Ελληνική Γλώσσα» έχει τρεις κλάδους: α) Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία, β) Νέα Ελληνική Γλώσσα και γ) Νέα Ελληνική Λογοτεχνία.


Η ταυτότητα των μαθημάτων


Η ενοποίηση αυτή γεννά προβλήματα ουσίας, όπως αναφέρει ο κ. Τσολάκης, ο οποίος κάνει λόγο για «ιστορικό και παιδαγωγικό σφάλμα». Ο καθένας από τους κλάδους, σύμφωνα με τον ίδιο, έχει διαγράψει τη δική του πορεία μέσα στο χρόνο, με τα δικά του ιδιαίτερα γνωρίσματα και τη δική του ταυτότητα. Με την ενοποίηση, όπως σημειώνει ο ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ, προκύπτει ένα ευάλωτο συσσωμάτωμα και στο σύνολό του και στα επιμέρους συστατικά του στοιχεία, διότι:


1. τονίζεται ο συνολικός αριθμός των ωρών του νέου «μαθήματος», οι οποίες φαίνονται πολλές, ενώ ήδη θεωρούνται λίγες για κάθε κλάδο του μαθήματος


2. δημιουργείται ασάφεια ως προς τον ακριβή αριθμό των ωρών του κάθε κλάδου, και ο συσχετισμός μπορεί να μεταβάλλεται ανάλογα με τις περιστάσεις


3. εμφανίζεται ο κίνδυνος να εξαφανιστούν ένας ή περισσότεροι κλάδοι, εφόσον χάνεται η αυτοτέλεια και, ώς ένα βαθμό, η ταυτότητα των μαθημάτων.


«Οποιαδήποτε συρρίκνωση και ομαδοποίηση τέτοιων μαθημάτων θαμπώνει την καθαρότητα των στόχων τους και υποβαθμίζει την υπόστασή τους, υποβαθμίζοντας συνάμα και την υπόσταση της παιδείας, αφού αυτά είναι κατ' εξοχήν μαθήματα παιδείας», υπογραμμίζει στην ίδια επιστολή ο κ. Τσολάκης, ο οποίος ζητά να κρατηθεί αναλλοίωτη η φυσιογνωμία των μαθημάτων αυτών και να αυξηθούν οι ώρες διδασκαλίας τους.


Να σημειωθεί πως και η Πανελλήνια Ενωση Φιλολόγων έχει εκφράσει τη διαφωνία της με την ένταξη της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας και Γραμματείας στο ενιαίο μάθημα «Ελληνική Γλώσσα», καθώς και με τη μείωση κατά μία ώρα της διδασκαλίας της.

ΖΩΗ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΣ

Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο,

καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο,

το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε ζωή.

Ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η επιστροφή, ταυτόχρονα το ξεκίνημα κι ο γυρισμός,  κάθε στιγμή πεθαίνουμε.

Γι αυτό πολλοί διαλάλησαν:

Σκοπός της ζωής είναι ο θάνατος.

ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ,( 1883-26/10/1957), ΑΣΚΗΤΙΚΗ

ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΣΚΟΛΗ

"Ωραία , πρώτα τους πλακώνουμε στο ξύλο,

ματαιώνουμε τα σχέδιά τους και 

 τους αναγκάζουμε να φύγουν κακήν κακώς

από την εξουσία. Μετά προκηρύσσουμε εκλογές

και οδηγούμαστε σε μια πολυφωνική ακυβερνησία.

Ύστερα απ΄αυτό ξαναπροκηρύσσουμε εκλογές

για το τελικό ξεκαθάρισμα λογαριασμών.

Όμως , ρε παιδιά, τους λογαριασμούς σε 

ποιους θα τους στέλνουμε; Στους ευρωπαίους

(Ουστ!), στις 1700 οικογένειες(Κρεμάλα 

στην πλουτοκρατία!) που διαφεντεύουν

αυτόν τον τόπο ή στον εργολάβο κηδειών

που θα μας θάψει ομαδικά;"

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΔΕ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΙΠΟΤΑ...

Αυτά τα κρατικά θηράματα  δεν πρέπει να μας ξεφύγουν!

Εσύ θα τα πλησιάσεις ως αγρότης-παραγωγός κι

εγώ θα ντυθώ χειρουργός στο Ιπποκράτειο.

*******************************************************

Η λαφυραγώγηση του Δημοσίου

Tης Τασουλας Καραϊσκακη

Η Καθημερινή, 28/10/2011

Πώς μπορεί η ελληνική κρατική μηχανή να εξυγιανθεί; Να αλλάξουν μυαλά ή να απομακρυνθούν από τις θέσεις κλειδιά όσοι εξακολουθούν, σε στιγμές δραματικής κρίσης για την Ελλάδα, να κλέβουν το κράτος; Μόλις προχθές αποκαλύφθηκε ότι αγρότες από όλους τους νομούς της Πελοποννήσου είχαν στήσει «μηχανή» άγριας αφαίμαξης των ελλειμματικών δημόσιων ταμείων. Κατέθεταν στις εφορίες τιμολόγια και δελτία αποστολής με τεράστιες, ασύμβατες με το μέγεθος των εκτάσεων που καλλιεργούν, ποσότητες παραγόμενων προϊόντων και εισέπρατταν κολοσσιαία ποσά ως επιστροφές ΦΠΑ. Οπως ανακοινώθηκε, μόνο 14 αγρότες στη Μεσσηνία κατέθεσαν μέσω συνεταιρισμού εικονικά τιμολόγια και έλαβαν ως επιστροφή ΦΠΑ 4,5 εκατομμύρια ευρώ. Αντίστοιχα ποσά εισπράττονταν σε Λακωνία, Κορινθία και αλλού. Μια αλυσίδα αργυρώνητων υπαλλήλων που δρούσαν, υπό το ανεκτικό βλέμμα των ανωτέρων τους, με παροιμοιώδη κυνισμό και τη βεβαιότητα του μη ελέγχου. Εμφάνιζαν πινακίδες κυκλοφορίας π.χ. βυτιοφόρων ως φορτηγών, τα οποία μετέφεραν φορτία που κανονικά δεν μπορούν να σηκώσουν, και κανένα μάτι δεν έπιανε την εξόφθαλμη απάτη. Ενα γερό «φαγοπότι» με τη συνενοχή μέρους της διοίκησης και μέρους της κοινωνίας. Κάθε χρόνο γίνονται διορθώσεις στα στοιχεία που κατατίθενται στην Ε.Ε. για τις αγροτικές επιδοτήσεις και ζητείται να επιστραφούν χρήματα που έχουν εισπραχθεί παράτυπα, και κάθε χρόνο υποβάλλονται «φουσκωμένα» στοιχεία. Πόσο ισχυρή είναι πλέον αυτή η τάση λεηλασίας του κρατικού ή ευρωπαϊκού κορβανά, άρα της κυριαρχίας των αξιών του εγωκεντρισμού και της αδηφαγίας, που διαπιστωνόταν σε όλους τους τομείς; Εχει αρχίσει να σπάει η αλυσίδα συνενοχής στην αχρειότητα; Πρόσφατη είναι η αποκάλυψη των 20.000 πλαστών συντάξεων του ΙΚΑ, των 625 επιδομάτων τυφλότητας σε ένα μόνο νησί, των δεκάδων περιπτώσεων υπερσυνταγογραφήσεων (η δαπάνη για φάρμακα εκτινάχθηκε π.χ. στο ΙΚΑ από 583 εκατ. (το 2000) σε 2,4 δισ. ευρώ, στον ΟΓΑ από 279 εκατ. σε 1,2 δισ.). Ακόμη κάποιοι κλέβουν. Αλλά ποιον; Εν τέλει τον πολίτη, τον απλό αγωνιζόμενο φορολογούμενο, που δεκαετίες τώρα ιθύνοντες όλων των κυβερνήσεων αρμέγουν και κουρεύουν ατιμωρητί.

Το Δημόσιο δεν είναι εμπεδωμένο στις συνειδήσεις αρκετών, ούτε σε τούτες τις δύσκολες ώρες, ως κοινό κτήμα. Αποτελούσε πάντα την ευκαιριακή λύση του βιοτικού προβλήματος· οι συναλλαγές με αυτό ήταν ευκαιρία για λαφυραγωγία· η διαχείριση των κοινών σήμαινε ασφαλή εισοδήματα. Διότι η εξουσία είναι που καθορίζει, με τα έργα της, τη στάθμη του δημόσιου βίου. Οσο διατηρούνταν η κυριαρχία των τυχοδιωκτών της πολιτικής τόσο οι πολίτες εξοικειώνονταν με την κυνική αντίληψη του ατομικού συμφέροντος και η κοινωνική αποσύνθεση διευρυνόταν.

Ηταν(;) η σκοτεινή πίσω όψη της φιλότιμης, τίμιας, διαφανούς Ελλάδας. Ολοι θέλουμε διακαώς να πιστεύουμε ότι δεν υφίσταται πλέον. Και πληγώνει βαθιά η ένδειξη ότι στο βάθος ίσως δεν έχουν αλλάξει πολλά, ότι η διαφθορά, στις οδυνηρές ημέρες του διασυρμού και της ταπείνωσης, της εσωτερικής άμυνας και της αυτοσυγκράτησης, δεν έπεσε σαν νεκρό λέπι από ένα υγιές σώμα, αλλά ακόμη το πολιορκεί, το καταδυναστεύει, το πολτοποιεί...

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΠΟΥ ΑΓΑΠΩ

Between The Bars

(Elliott Smith)

Drink up, baby

Stay up all night

Things you could do

You won't but you might

The potential you'll be

You'll never see

Promises you'll only make

Drink up with me now

And forget all about

Pressure of days

Do what I say

And I'll make you okay

And drive them away

Images stuck in your head

People you've been before

That you don't want around anymore

That push and shove and won't bend to your will

I'll keep them still

Drink up, baby

Look at the stars.

And I'll kiss you again

Between the bars

Where I'm seeing you there

With your hands in the air

Waiting to finally be caught

Drink up one more time

And I'll make you mine

And keep you apart

Deep in my heart

Separate from the rest

Where I like you the best

Keep the things you forgot

The people you've been before

That you don't want around anymore

That push and shove and won't bend to your will

I'll keep them still

ΔΙΑΣΗΜΟΙ ΠΙΝΑΚΕΣ

Η "ΘΕΡΑΠΕΙΑ" ΤΗΣ ΤΡΕΛΑΣ

Ιερώνυμος Μπος : "Η εκτομή της Πέτρας της Τρέλας", 1480.

Μουσείο Πράντο.

Ο πίνακας στηρίχτηκε στη λαϊκή παράδοση, αποδίδοντας 

ζωγραφικά τη συνηθισμένη  για την εποχή εκείνη  φράση

"έχει πέτρα στο κεφάλι", όταν  ήθελαν να χαρακτηρίσουν

κάποιον ότι είναι τρελός. Ο άνθρωπος που υποδύεται 

το χειρουργό, ο οποίος  έχει ανοίξει το κεφάλι του τρελού,

φοράει  μία χοάνη- σύμβολο της απάτης 

των τσαρλατάνων- ως καπέλο.

Ένας ιερέας και μία γυναίκα (η  σύζυγος πιθανόν του τρελού),

 που φέρει στο κεφάλι της τη Βίβλο,  συμπληρώνουν

το αποκρουστικό θέαμα του πίνακα.

ΔΕΙΤΕ =>'Psychosurgery' in Renaissance art

ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΔΑΣΚΟΜΑΣΤΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΧΑΖΟΜΑΡΕΣ ΜΑΣ

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ

 ΑΠΟ ΤΟ "ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ" ΤΗΣ ΕΡΤ

1)  ΑΘΗΝΑ , 12 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1944

(ΜΕΡΕΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ)

2) ΕΙΚΟΝΕΣ ΕΚΛΟΓΩΝ

Α. Το πρώτο μέρος αποτελεί μια αφήγηση των πολιτικών γεγονότων που ακολούθησαν αμέσως μετά την απελευθέρωση της Αθήνας με την αποχώρηση των γερμανικών δυνάμεων κατοχής στις 12 Οκτωβρίου 1944, με χρήση πλούσιου αρχειακού οπτικοακουστικού υλικού της εποχής. Προβάλλονται πλάνα από την αποχώρηση των γερμανικών δυνάμεων από την Αθήνα και την καταστροφή του ισθμού της Κορίνθου, από τους πανηγυρισμούς των πολιτών στην Αθήνα και την Πάτρα και την άφιξη των βρετανικών δυνάμεων στην Ελλάδα. Παρουσιάζεται η αποβίβαση του ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ και του βρετανού στρατηγού ΡΟΝΑΛΝΤ ΣΚΟΜΠΥ στον Πειραιά στις 18 Οκτωβρίου 1944, και η τελετή έπαρσης της ελληνικής σημαίας στην Ακρόπολη από τον ΓΕΩΡΓΙΟ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, ενώ διαβάζονται αποσπάσματα από το λόγο της απελευθέρωσης που απηύθυνε ο ίδιος στην πλατεία Συντάγματος. Επίσης, περιλαμβάνονται πλάνα από τις διάφορες εορταστικές εκδηλώσεις στην πρωτεύουσα, όπως παρελάσεις, στρατιωτικές γιορτές και διαδηλώσεις του ΕΑΜ. Γίνεται ειδική αναφορά στη στάση του ΕΑΜ και ΕΛΑΣ κατά τις πρώτες αυτές ημέρες, προβάλλονται πλάνα από την Αθήνα και από επαρχιακές πόλεις, στιγμιότυπα χορού ευζώνων της ανακτορικής φρουράς μαζί με βρετανούς στρατιώτες, αλλά και απόσπασμα από κινηματογραφική λήψη της διανομής συσσιτίου σε πληθυσμό ελληνικής επαρχιακής πόλης από τις βρετανικές δυνάμεις.

Β. Το δεύτερο μέρος ανατρέχει σε μια σειρά εκλογικών αναμετρήσεων στην Ελλάδα από το 1935 μέχρι και το 1964 χρησιμοποιώντας αρχειακό οπτικοακουστικό υλικό. Τα αποσπάσματα του υλικού αναφέρονται στα γεγονότα αυτά και απεικονίζονται οι σημαντικότερες πολιτικές προσωπικότητες που πρωταγωνίστησαν στις αντίστοιχες εκλογικές αναμετρήσεις, όπως ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ και ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, αλλά και οι σημαντικότεροι βουλευτές των παρατάξεων και οι κυριότεροι υπουργοί των αντίστοιχων κυβερνήσεων.

ΟΙ ΑΘΛΟΙ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ

ΕΤΣΙ ΜΑΣ ΒΛΕΠΕΙ Ο ΒΟΥΛΓΑΡΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ

 ΜΠΟΪΚΟ ΜΠΟΡΙΣΟΦ

Πρωθυπουργός της Βουλγαρίας

1. Το παράπονο του Μπόικο:

" Οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν δίνουν προσοχή στις πειθαρχημένες χώρες της ΕΕ, ενώ για ανεξήγητους λόγους όλοι, από την Αμερική μέχρι την Ευρώπη, έσπευσαν να βοηθήσουν την Ελλάδα".

2.Από συνέντευξη του Μπόικο στη Βουλγαρική τηλεόραση:

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: "Γιατί, κύριε Πρωθυπουργέ,  οι Έλληνες ζούνε καλύτερα από εμάς τους Βούλγαρους μέχρι σήμερα, παρά τη σκληρή δοκιμασία της κρίσης χρέους που υφίσταται η χωρα τους;" 
ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: "Ποιος ζει καλύτερα; Εκείνοι έβαλαν φωτιά στην Πολιτεία τους, βρε άνθρωπέ μου! Άντε να πάει κανείς στην Ελλάδα σήμερα: δεν ξέρει αν θα μπορέσει να κάτσει ούτε να απογειωθεί. Έβαλαν φωτιά στις πόλεις τους...Γι' αυτό θα πληρώνουν όσο ζούνε. Και τώρα η σωτήρια λύση τους είναι να πουλήσουν όλα τα υπάρχοντά τους. Όλα! Ό,τι έχουν και δεν έχουν, πρέπει να τα πουλήσουν για να πληρώσουν τα χρέη τους"...

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΛΩΛΑΘΗΚΑΝ

ΣΕ ΠΕΙΣΜΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΛΩΛΑΘΗΚΑΝ

• 38ο Ετήσιο Συνέδριο της Π.Ε.Φ. (10-12/11/2011)

  38o Ετήσιο Συνέδριο της Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων με θέμα: "Αισχύλος, ο δημιουργός της τραγωδίας και η διαχρονική του επίδραση στην ελληνική και ευρωπαϊκή γραμματεία". Το Συνέδριο θα πραγματοποιηθεί στο Βόλο από 10 έως και 12 Νοεμβρίου 2011.

• Συμπόσιο: "Ο Εικοστός αιώνας στην ποίηση του Ελύτη. Η ποίηση του Ελύτη στον εικοστό αιώνα" (1-2/11/2011)

  Συμπόσιο αφιερωμένο στο έργο του Οδυσσέα Ελύτη με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 100 χρόνων από τη γέννησή του. Το συμπόσιο θα πραγματοποιηθεί στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (Αίθουσα Δημήτρης Μητρόπουλος) στις 1 και 2 Νοεμβρίου (ώρα 17.00).

• ΙΓ' Διεθνή Επιστημονική Συνάντηση Τομέα Μ.Ν.Ε.Σ., Τμήμα Φιλολογίας, Α.Π.Θ. (03-06/11/2011)

  Ο Τομέας Μεσαιωνικών και Νέων Ελληνικών Σπουδών του Τμήματος Φιλολογίας Α.Π.Θ. οργανώνει από τις 3 έως τις 6 Νοεμβρίου 2011 την ΙΓ' Διεθνή Επιστημονική Συνάντησή του, με τίτλο: "Νεοελληνική λογοτεχνία και κριτική από τον Διαφωτισμό έως σήμερα". Η Επιστημονική Συνάντηση είναι αφιερωμένη στη μνήμη του ομότιμου καθηγητή του Τμήματος Φιλολογίας του Α.Π.Θ. και διαπρεπούς νεοελληνιστή Παν. Μουλλά (1935-2010).

• Ημερίδα: "Balkan Vista-Με τα μάτια του άλλου" (02/11/2011

  Στο πλαίσιο του κύκλου εκδηλώσεων "Ημέρες Βιβλιοθηκών" έχει προγραμματιστεί για την Τετάρτη 2 Νοεμβρίου (ώρα 19.30), στην Κεντρική Δημοτική Βιβλιοθήκη Θεσσαλονίκης, ημερίδα με τίτλο "Balkan Vista-Με τα μάτια του άλλου". Η ημερίδα πραγματοποιείται σε συνεργασία της Μ.Κ.Ο. - Ηνωμένες Κοινωνίες των Βαλκανίων (United Societies of Balkan) και αφορά στην εικόνα που έχουν οι γειτονικοί λαοί για τον Έλληνα, μέσα από τα βιβλία και τη λογοτεχνία τους. Θα διαβαστούν κείμενα σε ελληνική μετάφραση ενώ στο τέλος θα πραγματοποιηθεί Forum Theater, μια μορφή θεάτρου που στηρίζεται στην αλληλεπίδραση, και που το κοινό μπορεί να κατευθύνει την πλοκή και την εξέλιξη.

• Ημερίδα: "Δρόμοι της Νύχτας και του Φανταστικού" (12/11/2011)

  Η ημερίδα, που είναι αφιερωμένη στη Λογοτεχνία τρόμου, φαντασίας και επιστημονικής φαντα- σίας, θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 12 Νοεμβρίου (10.00-13.30, 18.00-21.00) στην Κεντρική Δημοτική Βιβλιοθήκη Θεσσαλονίκης, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων "Ημέρες Βιβλιοθηκών".

• Αφιέρωμα στον Παπαδιαμάντη (18/11/2011)

  Αφιέρωμα στον κορυφαίο Έλληνα πεζογράφο Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη (1851-1911) για τα 160 χρόνια από τη γέννηση και τα 100 από το θάνατό του, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων "Ημέρες Βιβλιοθηκών".Το αφιέρωμα θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 18 Νοεμβρίου (ώρα 19.30) στην Κεντρική Δημοτική Βιβλιοθήκη Θεσσαλονίκης (Εθνικής Αμύνης 27 & Αλεξ. Σβώλου).

• Παρουσίαση βιβλίου (01/11/2011)

  Το βιβλιοπωλείο IANOS και οι εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ σας προσκαλούν στην παρουσίαση του νέου μυθιστορήματος του Μάκη Καραγιάννη "ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ"". Η παρουσίαση θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη, 1 Νοεμβρίου 2011 (7 μ.μ.), στο βιβλιοπωλείο IANOS (Αριστοτέλους 7, Θεσσαλονίκη).

• Τον Νάνο Βαλαωρίτη τίμησε ο Σύλλογος Φίλων της Μουσικής

  Τον λογοτέχνη, εκδότη και ζωγράφο Νάνο Βαλαωρίτη τίμησε ο Σύλλογος Φίλων της Μουσικής, σε εκδήλωση στο Μέγαρο Μουσικής με αφορμή τα ενενηντάχρονά του.

• Ο Τίτος Πατρίκιος τιμήθηκε με το βραβείο Feronia της πόλης Φιάνο

  Με το βραβείο "Ειδικής αναγνώρισης σε ξένο συγγραφέα" τίμησαν οι διοργανωτές του βραβείου Feronia στο Φιάνο της Ιταλίας τον ποιητή Τίτο Πατρίκιο.

• Πρόγραμμα του Rockefeller Foundation Bellagio Center

  Πρόγραμμα για τον Ακαδημαϊκό Γραπτό Λόγο, για τις Τέχνες και την Τέχνη της Λογοτεχνίας. Καταληκτική ημερομηνία υποβολής της αίτησης για το Πρόγραμμα που διαρκεί από τα μέσα Αυγούστου έως τα μέσα Δεκεμβρίου 2012 είναι η 1η Δεκεμβρίου 2011.

• Συνέδριο: "1976-2011: 35 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΛΩΣΣΟΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ" (04-06/11/2011)-Παράταση προθεσμίας-μείωση κόστους συμμετοχής

  Το Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών, σε συνεργασία με το Εργαστήριο Γλώσσας και Προγραμμάτων Γλωσσικής Διδασκαλίας (Παιδαγωγικό Νηπιαγωγών, Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας), το Τμήμα Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης (Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης), το Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Γλωσσολογίας και Διδακτικής της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης, Πανεπιστήμιο Αθηνών) και το Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, συμμετέχει στη διοργάνωση συνεδρίου με τίτλο: "1976-2011: 35 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΛΩΣΣΟΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ", το οποίο θα διεξαχθεί στο Δίον της Πιερίας από 4 έως 6 Νοεμβρίου 2011.

• Ημερίδα: "Νέοι ερευνητές

  Η ημερίδα, με αφορμή τη συμπλήρωση 30 χρόνων από τον θάνατο του Αντώνη Μωραΐτη, θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 3 Νοεμβρίου (ώρα 18.30), στο Αμφιθέατρο του Εθνικοί Ιδρύματος Ερευνών (Βασ. Κωνσταντίνου 48, Αθήνα).

• Ημερίδα: "Νησίδες ελληνικού πολιτισμού στο εξωτερικό" (24/11/2011)

  Η ημερίδα της Εταιρείας Σπουδών (Σχολή Μωραΐτη) θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη, 24 Νοεμβρίου 2011 (ώρα 18.00), στο Αμφιθέατρο του Εθνικοί Ιδρύματος Ερευνών (Βασ. Κωνσταντίνου 48, Αθήνα).

ΕΚΕΙ ΜΑΣ ΟΔΗΓΟΥΝ;

Ποίηση 1948

τούτη η εποχή
του εμφυλίου σπαραγμού
δεν είναι εποχή
για ποίηση
κι' άλλα παρόμοια :
σαν πάει κάτι
να
γραφή
είναι
ως αν
να γράφονταν
από την άλλη μεριά
αγγελτηρίων
θανάτου
γι' αυτό και
τα ποιήματά μου
είν' τόσο πικραμένα
(και πότε - άλλωστε - δεν είσαν;)
κι' είναι
- προ πάντων -
και
τόσο
λίγα

Νίκος Εγγονόπουλος , "Ποιήματα, B΄", Ίκαρος 1977

 **********************************************************************************

ΕΚΕΙ ΜΑΣ ΟΔΗΓΟΥΝ;

Πολιτικές ηγεσίες τυφλές, εγωπαθείς, αστοιχείωτες , χωρίς ίχνος συναίσθησης της ιστορικής τους ευθύνης, οδηγούν συνειδητά το λαό μας στη βία και το ανομικό  χάος . Δίχως να έχουν πάρει κανένα μάθημα από τις φρικτές συμφορές που επέφεραν στην Ελλάδα ο Διχασμός των αρχών του 20ού αιώνα και ο Εμφύλιος σπαραγμός του 44-49, φανατίζουν τις μάζες και εξωθούν τη χώρα στην καταστροφή. Ιδιοτελείς έως τα μπούνια, εκμεταλλεύονται τη φυσική τάση των νέων προς την απείθεια και την ανυπακοή και τους μετατρέπουν σε γενιτσάρους , που επιδίδονται σε ακατανόμαστες πράξεις ταπείνωσης και εξευτελισμού  σεβάσμιων προσώπων της επιστήμης , της τέχνης και της δημόσιας ζωής , διαγράφουν χωρίς αιδώ λαμπρές  σταδιοδρομίες και θεωρούν την τυφλή βία και τους βανδαλισμούς πράξεις λυτρωτικού εξαγνισμού από τη "μόλυνση της μισητής αστικής δημοκρατίας".

Η Ελλάδα βρίσκεται στο χείλος το γκρεμού. Η χρεοκοπία της χώρας δεν είναι μόνο οικονομική , αλλά είναι πρωτίστως ηθική και πνευματική. Η Ελλάδα είναι έτοιμη να αυτοκτονήσει σε μια στιγμή  συλλογικής παράνοιας. Η άβουλη κυβέρνηση και οι μαφιόζικες  ηγεσίες της συντριπτικής πλειοψηφίας των κομμάτων μας θα είναι οι ληξίαρχοι του θανάτου της.

Είναι κρίμα να πεθάνουμε για τόσο άθλιους ηγέτες. Είναι έγκλημα να πέσει ξανά η Δημοκρατία σε μια νέα "εθνοσωτήριον" Χούντα.

ΣΥΜΦΩΝΟΥΜΕ ΑΠΟΛΥΤΩΣ

Ε, ΟΧΙ ΚΑΙ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ!

Της Πόπης Διαμαντάκου

Τα Νέα, 28/11/2011

Εχει γίνει καραμέλα των κάθε μορφής τηλεοπτικών συζητήσεων και κυρίως των κάθε μορφής περισπούδαστων παρεμβάσεων στα ενημερωτικά πάνελ ο τρόμος της βίας

Τελευταία η τηλεοπτική φαντασμαγορία βρίσκει φωτογενές υλικό στον εύκολο λόγο περί επικείμενου ξεσπάσματος βίας, διαφόρων «σοφών», οι οποίοι στη μακρόχρονη πορεία τους στον δημόσιο βίο, με εξαίρεση την αδιαμφισβήτητης αξίας καλλιτεχνική προσφορά τους, υπηρέτησαν οικειοθελώς κυβερνήσεις που φέρουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την κατάντια του τόπου!

Αντί του προβληματισμού και της ψύχραιμης προσφοράς μια σκέψης που αναζητεί διεξόδους και προτάσεις, υποβάλλεται αυτές τις ημέρες διά των τηλεοπτικών πάνελ, υπογείως πλην συστηματικώς, σαν εφιαλτικό αλλά αναπόφευκτο σενάριο, σαν μονόδρομος: το ξέσπασμα της βίας. Αποψη που ενισχύεται έχοντας την οπτική επιβεβαίωση των άγριων επεισοδίων που ξέσπασαν τις προάλλες στο κέντρο της Αθήνας.

Με μνήμη των νεκρών σε αυτές τις επίμονες συγκρούσεις νωπή και την εκμετάλλευσή τους ανοιχτή, όχι μόνο στους κομματικούς αυτοματισμούς που αξιοποιούν τη δύναμη της τηλεόρασης για να επιβληθούν στην ψύχραιμη σκέψη, αλλά σε οποιονδήποτε οργισμένο και ως εκ τούτου μη σκεπτόμενο, που λόγω επαγγέλματος βρίσκεται επ' ολίγον μπροστά στα μικρόφωνα και στις κάμερες, το κλίμα της αναπόφευκτης βίας δεν είναι δύσκολο να καθιερωθεί. Οι δεύτεροι δε, μοιάζει να θεωρούν τη στιγμιαία δημοσιότητά τους ευκαιρία που δικαιώνει την προσωπική τους φαντασίωση του «μικρού ήρωα», απόρροια της εθνικής μεταπολιτευτικής συγχύσεως και των ηρωικών μύθων.

Ο γιατρός που ανακοινώνει στους δημοσιογράφους τον θάνατο του διαδηλωτή του ΠΑΜΕ, θεωρεί προφανώς υποχρέωσή του να περιβάλει με την ιατρική αυθεντία του και την πολιτική του τοποθέτηση επί του ζητήματος. Στο δελτίο του Alter καθηγητής γυμνασίου κληθείς να μιλήσει για την απόφαση καθηγητών να συμμετέχουν στην παρέλαση με μαύρο περιβραχιόνιο, επιδίδεται σε μια ανάλυση για το ευρώ, που το θεωρεί μέγγενη κ.λπ. Στο πρωινό του ΑΝΤ1 ο Γιώργος Παπαδάκης προβάλλει κατ' επανάληψη την παρέμβαση του Μίκη Θεοδωράκη στην εκπομπή του, όπου μεταξύ άλλων είπε ότι «η Ευρώπη μας εξωθεί στη βία» και ότι «οι Ευρωπαίοι μάς οδηγούν σε μια έκρηξη που πιθανόν να κάψεικαι τους ίδιους». Ολοι οργισμένοι και η «βία» σαν «ηρωική διαμαρτυρία». Ποτάμι που θα παρασύρει και τους εχθρούς. Η εύκολη και γνώριμη λύση. Η πρόταση είναι το δυσκολότερο. Η ελπίδα είναι το σπανιότερο. Κι όμως, αντί αυτών ο λόγος της ανοησίας. Γιατί βία δεν είναι παρά η απόλυτη φίμωση, το κοπάδιασμα όλων, προκειμένου να κατευθυνθούμε εκεί που βολεύει όσους νομίζουν ότι η τηλεοπτική προβολή της ανθυποάποψής τους θα τους εξασφαλίσει θέση περίοπτη στην «επόμενη μέρα». Εξουσία επί των ερειπίων.

Ακόμη και διαφημιστικό σποτ καλλιτεχνικής εκδήλωσης που προβλήθηκε από την ΕΡΤ - για να αποσυρθεί πάραυτα - εμφανίζει σαν μονόδρομο τη βία. Πρόκληση του καλλιτέχνη για να αφυπνίσει συνειδήσεις; Ισως, αν ήταν ενταγμένο στο καλλιτεχνικό πλαίσιο της εκδήλωσης. Αλλά η τηλεοπτική προβολή του αυτομάτως το υποβάλλει στους όρους του τηλεοπτικού μέσου, με το οποίο η σχέση του κοινού είναι εκ των προτέρων δεδομένη, σχέση πομπού και παθητικού δέκτη. Εξ ου και η τηλεόραση υπόκειται σε κανόνες λειτουργίας, που η δημοκρατία δεν διανοείται να επιβάλει στην τέχνη.

Ενας στίχος της Κατερίνας Γώγου από τα τσιτάτα που προβάλλει κάθε τόσο το Mega Σαββατοκύριακο μας φαίνεται ιδανικός για απάντηση σε όλη αυτή την ύπουλη - και ανόητη - προπαγάνδα της βίας: «Οι ρίζες είναι για να βγάζουν κλαδιά και όχι για να επιστρέφουμε σε αυτές». Και η βία, σε κάθε μορφή της, παραμένει η πλέον πρωτόγονη επιστροφή-στις-ρίζες των αδιέξοδων κοινωνιών, που κατόπιν βουλιάζουν τρομαγμένες στον απόλυτο συντηρητισμό. Φτάσαμε εκεί; Να σβηστεί η μνήμη; Να τσουβαλιαστούμε σαν μπάζα μπροστά στο κύμα της τηλεοπτικής αποτύπωσης της σύγχυσης για να διασωθούν οι μηδενιστές και οι κήρυκες των μονόδρομων;