ΑΣ ΜΗΝ ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΜΑΣΤΕ...

Αγαπητέ Γεροντάκο,

Είμαστε ως λαός   χωμένοι μέχρι το λαιμό

στα δύσοσμα λύματα της  διαφθοράς,

αλλά  όταν συλλογικώς  διαμαρτυρόμαστε,
οσάκις   κάποιοι  μάς το θυμίζουν, 
ε , τότε σχίζω (μεταφορικώς)  τα ρούχα μου,

επειδή θεωρώ ότι τέτοιου είδους αντιδράσεις 
συνιστούν το άκρον άωτον

του θράσους και της υποκρισίας.

Ας δούμε επί τροχάδην την πραγματικότητα:

υγιέστατοι που παίρνουν αναπηρικές συντάξεις,

πεθαμένοι που δεν έχουν δηλωθεί στα ασφαλιστικά

ταμεία από τους συγγενείς τους, κομπίνες με τις

πάσης φύσεως προμήθειες οργανισμών του Δημοσίου,

ψευδείς δηλώσεις εισοδήματος , συναλλαγές κάτω

από το τραπέζι για τη μη πληρωμή του ΦΠΑ, 

φακελάκια στα νοσοκομεία, εκμετάλλευση παράνομων

μεταναστών, συναλλαγές αστυνομικών

με τις διάφορες μαφίες, απονομή της Δικαιοσύνης

με ρυθμούς βηματισμού χελώνας, είναι
μερικές μόνο από τις απειράριθμες ψηφίδες

που συνθέτουν το αποτρόπαιο ψηφιδωτό της

συλλογικής διαφθοράς μας,  για την οποία καμωνόμαστε
ότι δεν υπάρχει και θεωρούμε υβριστή αυτόν
που επιμένει να μας τη δείχνει κατάμουτρα.

Φίλε μου,

ήμασταν επί δεκαετίες ο λαός που ανεχόταν  τους κλέφτες

και τους απατεώνες, ο λαός που τους αποθέωνε και τους

χειροκροτούσε, ο λαός που συνωστιζόταν στα γραφεία τους

για ρουσφέτια , διορισμούς και εξυπηρετήσεις. 

Οι πιο πολλοί έτρωγαν ό,τι χωρούσε ο καταπιώνας τους,

από κοινοτικά χρήματα με ψευδή παραστατικά   και οργανισμούς παπατζήδων,  έως εισαγωγές πορνών
και λαθρομεταναστών , για να μη μιλήσουμε για
τους αδήλωτους στο ΙΚΑ αλβανούς εργάτες
και τα   υπερτιμολογημένα δημόσια έργα 
των λησταρχηγικών τεχνικών εταιρειών.

Η Ελλάδα μέσα σε λίγες δεκαετίες έγινε η χώρα των περισσότερων υπέρβαρων αυτοδημιούργητων παραλήδων.

Άλλοι  έφαγαν  με χρυσά κουτάλια ,  άλλοι με ασημένια

κι άλλοι με πλαστικά. Οι περισσότερο όλο και κάποιο

τρόπαιο έχουν να επιδείξουν σήμερα από το μεγάλο φαγοπότι:

ένα διορισμό στο Δημόσιο από το παράθυρο, κάποιο

αυθαίρετο στας εξοχάς ή παρά θίν΄αλός, παλάτια  με πισίνες
και υπηρετικό προσωπικό από την Άπω Ανατολή,

"γουρούνες" πολλών δεκάδων χιλιάδων ευρώπουλων
που διασχίζουν προκλητικά τις  "ραχούλες" πέριξ 
του Συντάγματος και την αυτοκρατορική οδότης Τσιμισκή , περιουσίες που αποκτήθηκαν με ετήσια εισοδήματα 
των... 8.000 και 10.000 χιλιάδων ευρώ
ή με τον πενιχρό μισθό του δημοσίου υπαλλήλου.

Υπάρχουν δύο ειδών κατηγορίες "αγανακτισμένων"

πολιτών σε τούτη εδώ τη χρεοκοπημένη χώρα. 

Η πρώτη αποτελείται από τους λίγους εκείνους τιμίους που δεν 

πήραν συνειδητά μέρος  στο τριαντάχρονο  φαγοπότι , 

ενώ η δεύτερη αποτελείται από τα ζόμπι που λεηλάτησαν

τον τόπο, τον ρίμαξαν  και αφού τον σφυροκόπησαν

ανηλεώς , τον έριξαν γονατιστό στο καναβάτσο.

Το τραγικό στις κρίσιμες στιγμές που περνάει η Ελλάδα

είναι ότι οι περισσότερες φωνές  αγανάκτησης 

προέρχονται από τους τριαντάχρονους προαγωγούς της.

Αντί μεταμέλειας ή μιας κάποιας ενοχής για το κακό που έκαναν,

αυτοί ονειρεύονται νέα νταβατζιλίκια.Γι΄αυτό χαϊδεύουν πάλι

τα αυτιά των αφελών και των κουτοπόνηρων,  γι΄αυτό
τους ερεθίζουν τους βλεννογόνους με υποσχέσεις 
γιγάντιων αστακομακαρονάδων

γι΄αυτό πάλι γυρεύουν την ψήφο τους ,

μιαν "καθαρή εντολή" για να μας  ξανακαβαλήσουν.

Ορισμένοι πιστεύουν  αφελώς ότι ο  λαϊκιστής πολιτικός 
δεν μπορεί πλέον να χαϊδέψει τα αυτιά των γνωστικών, όταν εκτοξεύει κορώνες αγανάκτησης εναντίον εκείνων 
που τολμούν να λένε τα πράγματα  με το όνομά τους.

 Όσες παρθενορραφές , λένε, και αν κάνει στη συλλογική συνείδησή μας, δεν μπορεί να ξεγελάσει κανένα για την 
παρθενιά μας. Αλλά, όσο κι αν θέλουμε να τους
πιστέψουμε,  έρχεται η ίδια η πραγματικότητα 
που  τους διαψεύδει.

Οι πιο πολλοί επαγγελματίες και έμποροι συνεχίζουν να συμπεριφέρονται  όπως και πρώτα.Μας κλέβουν ασύστολα

τον ΦΠΑ, γιατί, όπως λέει ο κ. Ζορπίδης "δε βγαίνουν",
ενώ εμείςεξακολουθούμε να παίζουμε το παιχνίδι τους.

Πόσοι από εμάς , φίλε μου,  ζητούνε απόδειξη στις 

συναλλαγές μας με τους επαγγελματίες που φωνάζουμε
για να μας κάνουν κάποια δουλειά;

Συμπτώματα , θα πούνε μερικοί, μιας γενικότερης

σύγχυσης μέσα στη παραζάλη της 

οικονομικής και  ηθικής χρεοκοπίας

Ελάτε τώρα!Ας μην προσποιούμαστε.

Το αίμα μας  νερό δε γίνεται. Και μέσα στο αίμα

των τελευταίων γενιών κυλάει ο ιός της διαφθοράς.

Θα περάσουν πάρα πολλά χρόνια για να απαλλαγούμε

από αυτόν. Εάν φυσικά το θέλουμε.Νομίζω

πως εύκολα θα συμφωνήσεις πως λίγα

περιθώρια αισιοδοξίας υπάρχουν πάνω σ΄αυτό το θέμα.

Φιλικά,

Γιάννης Κ.

Μόναχο