ΟΠΩΣ ΚΥΛΑΕΙ Η ΝΥΧΤΑ...

Die goldene pave
(To χρυσό παγώνι)

Ένα ποίημα που έγραψε η Άννα Μαργκόλιν
(1887-1952) στην εβραϊκή διάλεκτο
Γίντις και μιλάει για τη νοσταλγία που νιώθει
για την πατρίδα της μια νεαρή νύφη.
Το ποίημα έκανε τραγούδι η Hava Alberstein.
Η Alberstein είναι ένα αδέσμευτο εβραϊκό πνεύμα, που
καταγγέλλει τη φασιστική τακτική της πατρίδας της έναντι
των Παλαιστινίων. Η στάση αυτή της χαρισματικής καλλιτέχνιδας
έχει εξοργίσει τις επίσημες αρχές και τους φανατικούς Ισραηλίτες,
ώστε πολλές φορές κινδύνευσε με αφαίρεση ιθαγένειας
και εξορίας της από το Ισραήλ.

Un di nakht hot geefnet di goldene oygn,
likhtiker mayner, shlof ayn.
Di nakht hot geefnet di goldene oygn,
bin ikh fidl gevorn un du der boygn,
umruiker mayner, shlof ayn.
Bin ikh fidl gevorn un du der boygn,
un doz glik iber undz hot farlibt zikh geboygn,
tsertlekher mayner, shlof ayn.
Un dos glik iber undz hot farlibt zikh geboygn,
gelozt undz aleyn un farfloygn, farfloygn,
troyeriker mayner, shlof ayn.


The golden peacock has flow, flown off
And night's opened its eyes of gold.
Bright one of mine, go to sleep.

Night opened its eyes of gold,
I was the fiddle and you were the bow.
Tense one of mine, go to sleep.

I was the fiddle and you were the bow,
And fortune, enamoured, bowed down over us.
Soft one of mine, go to sleep.

And fortune, enamoured, bowed down over us,
Left us alone and flew off, flew off.
Sad one of mine, go to sleep.