Οι επώνυμοι

Οι επώνυμοι. Οι V.I.P.S. Οι γκλαμουράτοι. Οι μουράτοι!
Τους βλέπω , μέσω των περιοδικών και των σταθμών τους, να συνευρίσκονται τακτικά όρθιοι σε κήπους χλιδάτων ξενοδοχείων , να τσιμπολογούν από κατάφορτους μπουφέδες με τη σαμπάνια στο χέρι, δίπλα από πισίνες ολυμπιακών διαστάσεων, ή να προσέρχονται , απαστράπτοντες μες στα αρμανογκοτιέ τους , σε εσπερίδες για τα καημένα τα παιδάκια του Μπαγκλαντές, και μου πέφτουνε τα σάλια.
Πόσοι είναι στον τόπο μας οι επώνυμοι; Δέκα ,άντε , είκοσι χιλιάδες… Βέβαια πίσω τους έρχονται μερικές κατοσταριές χιλιάδες πετυχημένοι έχοντες και κατέχοντες, αλλά αυτοί δεν πιάνονται ως αυθεντικοί , είναι σαν τα κινέζικα προϊόντα μπροστά στα γιαπωνέζικα και τ’ αμερικανικά. Άσε που ορισμένοι απ’ αυτούς έχουν ημερομηνίας λήξης στη συσκευασία τους , το πέρασμά τους από την επώνυμη ζωή διαρκεί όσο τα πυροτεχνήματα επί τη λήξει της Δ.Ε.Θ.
Με τι ασχολούνται οι επώνυμοι; Οι άντρες φυσικά με business: ελαφρά βιομηχανία, εμπόριο πάσης φύσεως, πετρέλαια, τσιμέντα, τραπεζικές και χρηματιστηριακές δραστηριότητες, ναυσιπλοΐα, πολιτική, οικοδομές, παροχή υπηρεσιών υψηλών εξειδικεύσεων (ιατρική, πληροφορική, τεχνολογία), Μ.Μ.Ε., εκδόσεις κλπ.
Οι γυναίκες τους ειδικεύονται στο πλασάρισμα ενός οικογενειακού προφίλ «υποδειγματικού» για τις μάζες : φιλανθρωπίες, χορηγίες, ρεσιτάλ υπέρ αρρώστων παίδων, εράνους κ.α.
Οι άνθρωποι αυτοί κρατάνε τη ζωή μου στα χέρια τους. Αυτοί αποφασίζουν για την εργασία και την ανεργία μου , για το μισθό μου και τις σύνταξή μου, αν θα έχω πόλεμο ή ειρήνη , ποιον θα ψηφίσω, τι θα φάω , τι θα πιω, τι θα φορέσω , πώς θα ψυχαγωγηθώ. Αυτοί αποφασίζουν για το βαθμό της αθλιότητας στη ζωή μου: το καρκινογόνο, νέφος, την άναρχη δόμηση, την καταστροφή των δασών, το κυκλοφοριακό χάος , την παντοδύναμη γραφειοκρατία, την οικτρή Παιδεία, τους οίκους ευθανασίας που ονομάζονται νοσοκομεία, την απουσία πολιτισμού, την ανυπαρξία αστυνόμευσης .
Πλανώμαι πλάνην οικτράν αν νομίζω ότι σε Δημοκρατία ζω και επομένως εγώ είμαι ο αποκλειστικός υπεύθυνος για τη μοίρα μου. Μη μου πω ότι δεν ξέρω πως πίσω από τον Υπουργό Γεωργίας κρύβονται οι εισαγωγείς καρκινογόνων δηλητηρίων, που τα έχουν βαφτίσει λιπάσματα και φυτοφάρμακα, ή οι βιομήχανοι αντιβιοτικών , που τα πουλούν με τη σέσουλα στους κτηνοτρόφους για τις ζωοτροφές τους , για να καταλήξουν τελικά στο στομάχι μου, να γίνω δηλαδή ο συνήθης κώλος-σωσίβιο κι από πάνω του να κρέμονται τ΄ αρσενικά βυζιά μου . Ή μη μου φανταστώ πως δεν έχω καταλάβει ότι πίσω από κάθε εκσυγχρονιστή Υπουργό Παιδείας κρύβεται ένας Αρχιεπίσκοπος.
Τώρα που αρχίζω να υποψιάζομαι ότι κάτι δεν πάει καλά με τη ζωή μου και ότι δε φταίω εγώ εκατό τοις εκατό γι΄ αυτό, ίσως είναι αργά. Ίσως απολυθώ ένεκα του ότι βρίσκομαι σε μη παραγωγική ηλικία ή μου έρθει ένας καρκίνος μέγκλα, απ΄αυτούς που μου δουλεύουνε επί χρόνια μέσα μου και έξω μου.
Και μη νομίζω ότι η χριστιανική μου αρετή εν ζωή θα μου εξασφαλίσει μια καλή θέση στον Παράδεισο, ενώ γι’ αυτούς τους (αργά που το κατάλαβα) κακούς εσχατολογικός προορισμός είναι το πυρ το εξώτερο. Αμ δε! Οι μάγκες έχουν εξασφαλίσει πρώτο τραπέζι στον κήπο της Εδέμ, ενώ εγώ θα τους κοιτώ πίνοντας την μπόμπα μου πίσω από τις βατσινιές. Γιατί μη μου ξαναπώ ότι είμαστε ίσα κι όμοια εγώ , με το ισχνό κεράκι μου στην εκκλησία του Αγίου Μαρουλίου, κι ο σκυλοπνίχτης Αρκούδημος , που έδωσε τη χοντρή χορηγία υπέρ ανεγέρσεως του Ι. Ν. της Αγίας Πελαγίας της Θαλασσινής.
Ποια είναι η front line των επωνύμων; Η απάντηση δε χρειάζεται τη βοήθεια του κοινού: Φυσικά, οι βουλευτές των κομμάτων εξουσίας! Αυτοί νομοθετούνε , αυτοί μου επιβάλλουν, διά της εκάστοτε εκτελεστικής και δικαστικής εξουσίας , το σεβασμό στους νόμους, που χρειάζονται για να δράσουν οι επώνυμοι. Σωστά! Ο εναγκαλισμός αυτών των ανθρώπων είναι τόσο σφιχτός, που ουσιαστικά τους έχει μεταβάλλει σε σιαμαίους αδελφούς. Και ποια είναι front line αυτής της… front line; Ε, καλά τώρα, μπρίκια κολλάμε; Οι ασχολούμενοι με την τηλοψία και τα Μ.Μ.Ε.! Αυτοί είναι που θα βγάλουν όλη τη χοντρή δουλειά για τη μαστούρα μου και επομένως τη δημόσια συμπεριφορά μου: άλλος ως τεχνικός ή ειδικός σύμβουλος, άλλος ως αναλυτής, άλλος ως διαφημιστής , άλλος ως καλλιτέχνης, άλλος ως δημοσιογράφος.

Αν έχω σκεφτεί ποια είναι τα κασέ των τζιμανιών αυτών, εγώ ο μισθοσυντήρητος των οκτακοσίων Ευρώ; Τι παίρνουν, λόγου χάρη, οι διάφοροι Μαγκαουνάκηδες, Χατζησοβαροφανοπαπάρηδες, Κακαγγελάτοι, Ψιψινάκηδες, Σεμινοπαπαδούτσικοι, Γαριφαλόπουλοι, Παλιάτσοι, Σκατοπάνιες, Λαζόγυφτοι, Στάρηδες, Σταυρωμενοσιάδηδες, Στουρναουτογλοιώδεις, Ξανθοπρωινοκουσκουσιάρες και τόσες άλλες γάτες που αλωνίζουν όλη τη μέρα στο σπιτάκι μου;
Δε θα μου πω, για να μην πάθω κανένα εγκεφαλικό, μια και είναι ζόρικες οι μέρες που περνώ, οι λογαριασμοί από τις χρυσές μου κάρτες πέφτουνε χαλάζι, τα δάνεια για τα αυτοκίνητα και τα σπίτια των παιδιών έχουν γίνει τσουνάμι που μ΄ απειλεί με βέβαιο πνιγμό κι εγώ πώς να τα βγάλω πέρα με τα τοσοδούλια Ευρουδάκια . Και να ΄χω από πάνω τη Μαρίκα να με λέει αποτυχημένο, επειδή δεν έγινα επώνυμος. Άντε να μη με πιάσουν τα διαόλια μου!...