Δευτέρα, Ιουλίου 03, 2006

Μνήμη Τάκη Σινόπουλου (1917-1981)

Αφιερωμένο εξαιρετικά στους αμέριμνους λουόμενους αυτού του τόπου

Tο φως σκάβοντας ακατάπαυστα βαθούλωνε τη γη.
H θάλασσα τα κυπαρίσσια τ' ακρογιάλι πετρωμένα
σ' ακινησία θανατερή. Kαι μόνο αυτός ο Eλπήνωρ
που τον γυρεύαμε με τόση επιμονή μες στα παλιά χειρόγραφα τυραννισμένος απ' την πίκρα της παντοτινής του μοναξιάς
με τον ήλιο να πέφτει στα κενά των στοχασμών του
σκαλίζοντας τυφλός την άμμο μ' ακρωτηριασμένα δάχτυλα
σαν όραμα έφευγε και χάνονταν αργά
στον αδειανό χωρίς φτερά χωρίς ηχώ γαλάζιο αιθέρα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Slideshow4к British National Gallery 25 #VictorVisualsPhotography

🏰 Καλώς ορίσατε στη νέα μου παρουσίαση στο κανάλι VictorVisuals,Photography! Σε αυτό το βίντεο, θα κάνουμε ένα συναρπαστικό ταξίδι στην Ε...