Νέα ελληνίδα συνθέτρια πρώτη διεθνώς!

Νέα ελληνίδα συνθέτρια πρώτη διεθνώς!

Στα 22 της μόλις χρόνια, η Λίνα Τόνια, από την Αλεξάνδρεια Ημαθίας, πήρε το πρώτο βραβείο σύνθεσης ανάμεσα σε 145 νέους μουσικούς στον 4ο διεθνή διαγωνισμό «Jurgensen» στη Μόσχα.
΄Οπως αναφέρει η Καθημερινή (15.01.2008), το έργο της με τίτλο «Μνημόνιο», για δύο βιολιά, βιόλα και τσέλο, «προχωράει τη σύγχρονη μουσική ένα βήμα μπροστά», είπε η κριτική. «Η μουσική της μιλάει στο κοινό και στην ψυχή. Το έργο της κάνει τη σύγχρονη μουσική να πηγαίνει ένα βήμα μπροστά».
Διθυραμβικές κριτικές συνόδευαν το έργο «Μνημόνιο» της Ελληνίδας φοιτήτριας Λίνα Τόνια που της χάρισε το πρώτο βραβείο σύνθεσης στον 4ο διεθνή διαγωνισμό Σύνθεσης «Jurgensen» στη Μόσχα. Η νεαρή μουσικοσυνθέτρια, από την Αλεξάνδρεια Ημαθίας, τεταρτοετής φοιτήτρια του τμήματος Μουσικών Σπουδών του ΑΠΘ δεν ήταν μόνο η καλύτερη στην κατηγορία των κουαρτέτων για έγχορδα αλλά και η μικρότερη σε ηλικία (μόλις 22 ετών!) που ξεχώρισε ανάμεσα σε 145 συνολικά νέους μουσικούς (έως 40 ετών) από 39 χώρες στον αναγνωρισμένο πλέον διαγωνισμό - μια συνδιοργάνωση του υπουργείου Πολιτισμού της Ρωσίας, της ενωσης Ρώσων συνθετών και του Κρατικού Ωδείου της Μόσχας.
Το «Μνημόνιο» που παραπέμπει «σ’ αυτό που έρχεται να ξυπνήσει τη μνήμη μας», εξηγεί η ίδια στην εφημερίδα είναι ένα οκτάλεπτο έργο με δύο βιολιά, βιόλα και τσέλο, το οποίο «θα μπορούσε κάλλιστα να ντύσει το σενάριο μιας ταινίας».
Η διαδρομή της ξεκινάει σε ηλικία 6 ετών στο ωδείο της γενέτειρας Αλεξάνδρειας όπου οι σπουδές της στο αρμόνιο, μετέπειτα στο πιάνο και το πτυχίο Αρμονίας της έδωσαν το «εισιτήριο» για το τμήμα μουσικών σπουδών του ΑΠΘ.
«Η σύνθεση είναι όνειρο ζωής. Σ’ αυτήν με οδήγησαν χωρίς να το καταλάβω η λατρεία μου για την ποίηση και η αγάπη μου για τη μουσική. Σε ηλικία 15 ετών άρχισα να μελοποιώ τους στίχους που έγραφα, αλλά στη σύγχρονη μουσική στράφηκα το 2004, όταν κατά τη διάρκεια των σπουδών μου ακολούθησα την κατεύθυνση της σύνθεσης» . Ο δρόμος που επέλεξε και ο καθηγητής της Χρήστος Σαμαράς την κατηύθυναν σε άλλα σύγχρονα μουσικά μονοπάτια. «Δεν είναι εύκολος. Χρειάζεται πολύ δουλειά, αλλά για γράψεις μουσική πρέπει να σκύψεις βαθιά μέσα σου και να μετατρέψεις τον εσωτερικό του κόσμο σε ηχητικό πλούτο. Η μουσική υπάρχει μέσα μου. Είναι συναισθήματα».
Καθ’ όλη τη διάρκεια των σπουδών της γράφει ασταμάτητα, ακούραστα, με πολύ λίγο ύπνο αλλά με πολύ κέφι, όπως ομολογεί. Δεν είναι τυχαία τα βραβεία πανελλήνιων διαγωνισμών που προηγήθηκαν του διεθνούς, στη διετία 2005-’06 : σύνθεσης δωματίου του ΑΠΘ με το έργο «Anil» για κλαρινέτο και πιάνο, τιμητική διάκριση στο Πανελλήνιο Φεστιβάλ Φίλων της Μουσικής στην Ανθούσα Αττικής για το έργο «Ικεσία» ΙΙ, κουϊντέτο εγχόρδων και βραβείο στον διαγωνισμό σύνθεσης δωματίου από το Δημοτικό Ωδείο Πατρών σε συνεργασία με την Ενωση Ελλήνων Μουσουργών με το έργο «Ικεσία» ΙV για επτά όργανα.
Η επιβράβευση και η ανοδική πορεία της εξασφάλισε και τον απαραίτητο «φάκελο», για να τελειώσει τη σχολή στο τέταρτο έτος -ένα χρόνο νωρίτερα.
Δίλημμα στο τέλος των σπουδών δεν τίθεται. «Ο δρόμος των Eλλήνων μουσικών δυστυχώς είναι προς το εξωτερικό. Μ’ ενδιαφέρει να ανιχνεύσω τη μουσική έξω από τα όρια της ελληνικής πραγματικότητας, να κάνω ένα νέο κύκλο σπουδών να γνωρίσω τον τρόπο σκέψης ξένων συνθετών και πώς αντιλαμβάνονται τη σύγχρονη μουσική».

e-paideia.net