Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΤΣΕΧΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΠΑΛΑΚΙΕΣ ΤΟΥ

"Πώς μπορείς να εμπιστευθείς έναν λαό που

αγαπάει το ούζο κι όχι την μπίρα; Όλη τη μέρα
σαρδελίτσες, ελίτσες, χταποδάκι και χωριάτικη σαλάτα!
Πού να βρούνε χρόνο να δουλέψουνε, για να ξεπληρώσουν τα χρέη τους.
Οι Έλληνες είναι τεμπέληδες και μπαταξήδες. Θα φάνε τα
λεφτά που θα τους δώσουμε, χωρίς να  μας επιστρέψουν ούτε ένα λεπτό.
Εμείς οι Τσέχοι είμαστε ένας λαός τίμιος και εργατικός.
Δε θέλουμε να συγχρωτιζόμαστε με λαούς εκφυλισμένους.
Γι΄αυτό προτείνω να τους στείλουμε στο διάολο.
Να τους ξωπετάξουμε από την Ευρωζώνη , για να 
μην αναγκαζόμαστε να τους δίνουμε δανεικά κι αγύριστα."

Εντάξει, Πρόεδρε, σε καταλάβαμε:

οι Έλληνες είναι οι κακοί 

και οι Τσέχοι οι καλοί.

Τώρα μπορείς να δώσεις πίσω το χρυσό στυλό

που σούφρωσες από την επίσκεψή σου στη Χιλή;

ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΕΣ ΠΑΝΑΡΕΤΟΥ ΕΛΕΩ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ

ΟΙ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΡΙΣΤΩΝ

ΚΑΙ Η Η ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΩΝ ΑΧΡΗΣΤΩΝ

Από τη μελέτη των αποτελεσμάτων των πανελλαδικών εξετάσεων προκύπτει ότι  ο πρώην υφ. Παιδείας Γ. Πανάρετος θέσπισε Ειδικές Κατηγορίες υποψηφίων (π.χ. Πολύτεκνοι)  , γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα να εισαχθούν σε περιζήτητες σχολές, όπως οι Νομικές ,  τα Πολυτεχνεία κα., υποψήφιοι που έγραψαν  κάτω από  δέκα, όπως ...2,5, 4 και 5 (!), ενώ μαθητές που συγκέντρωσαν πολύ υψηλές βαθμολογίες δεν μπόρεσαν να εισαχθούν σ΄αυτές τις σχολές.

ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ...

 Η ΦΩΝΗ ΚΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ

Ιωάννα! φώναξαν μέσα στη νύχτα. Ιωάννα!

Ήταν ο Πέτρος εκεί κι ο Γεράσιμος.

Ο Γιάννης ο μακρύς απ΄ το ποτάμι.

Ανατρίχιαζε η Ιωάννα φοβόταν.

Τη φιλούσαν ο ένας μετά τον άλλο.

Αύριο θα ΄φευγε. Ποιος ξέρει αν ξαναγύριζε.

Οι μέρες πέρασαν τα χρόνια πέρασαν.

Δε σταμάτησε να φυσάει ο αέρας.

Απέξω πάλι φωνάζουν Ιωάννα!

Σαν να μπορούσε η φωνάζουν Ιωάννα!

Σαν να μπορούσε η φωνή ν΄αναστήσει νεκρούς.

Τάκης Σινόπουλος, "Το άσμα της Ιωάννας και του Κωνσταντίνου", 1961.

Ήρθαν οι μέρες του σαράντα τέσσερα

κι' οι μέρες του σαράντα οχτώ.

Kι' από την Πελοπόνησο ως την Λάρισα

βαθύτερα ως την Kαστοριά,

πάνω στο χάρτη μαύρο μόλεμα,

η Eλλάδα σύντομη ανασαίνοντας -

Πάσχα στην έρημη Kοζάνη μετρηθήκαμε,

πόσοι έμειναν ψηλά, πόσοι κατέβηκαν

πέτρα, κλαδί, κατήφορος,

το σκοτεινό ποτάμι.

Bαστώντας το ντουφέκι του σπασμένο ήρθε ο Προσόρας,

ο Mπακρυσιώρης, ο Aλαφούζος, ο Zερβός,

στη σύναξη ζυγώσανε. Kοιτάχτε, εφώναξα, κοιτάξαμε.

Tο φως πλημμύρα, ο καρποφόρος ήλιος

μνήμη των αφανών. Tα χρόνια πέρασαν, ασπρίσαμε, τους έλεγα.

Ήρθε ο Tζεπέτης, ο Zαφόγλου, ο Mαρκουτσάς,

στρωθήκανε στο μπάγκο και

στην άκρη ο Kωνσταντίνος έτσι νοσηλεύοντας το πόδι του.

Σιγά-σιγά οι φωνές γαλήνεψαν.

Σιγά-σιγά, όπως ήρθανε, χαθήκανε.

Πήρανε το λαγκάδι, αέρας, χάθηκαν.

Στερνή φορά τους κοίταξα, τους φώναξα.

Στο χώμα εχώνευε η φωτιά κι' απ' τα παράθυρα έμπαινε -

Πώς μ' ένα αστέρι η νύχτα γίνεται πλωτή.

Πώς μες στην έρημη εκκλησιά, μ' άνθη πολλά

στολίζεται ο ανώνυμος, μυρώνεται ο νεκρός.

Τάκης Σινόπουλος, "Nεκρόδειπνος" [απόσπασμα], Eρμής 1972.

ΤΟ ΚΡΙΣΙΜΟ ΕΡΩΤΗΜΑ

********************************************************************************

ΜΙΑ ΑΡΧΗ  ΓΙΑ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ

Του Νίκου Ξυδάκη

Η Καθημερινή, 30/08/2011

[......................]

Το κρίσιμο ερώτημα είναι το εξής: Μπορούν οι σημερινοί πολιτικοί να σώσουν τη χώρα, οι ίδιοι αυτοί που οδήγησαν την Ελλάδα σε ναυάγιο, κατά την παρελθούσα δεκαετία τουλάχιστον; Μπορούν αυτοί οι αδέξιοι, ανεπαρκείς ή και ανίκανοι πολιτικοί, χωρίς ίχνος αυτοκριτικής και αυτοϋπέρβασης, κάποτε και έντιμοι, κάποτε και άτυχοι, πάντως ηττημένοι και παντελώς αποτυχημένοι, μπορούν αυτοί οι ιστορικά μοιραίοι να αλλάξουν μονομιάς και να τρέψουν τη ροή της ιστορίας; Να ξεπλυθούν από αδυναμίες και κρίματα, και διά της μαγικής θαυματουργικής συναινέσεως να μεταβληθούν σε διασώστες και μεταρρυθμιστές; Με ποιο όραμα; Ποια στρατηγική; Ποιο πρόγραμμα; Ποιο παράδειγμα βίου και πράξης; Με ποια απ’ όλα αυτά τα στοιχεία θα απευθυνθούν στον κυρίαρχο λαό, εντός της δημοκρατικής πολιτείας και της συνταγματικής τάξης, και θα του ζητήσουν να υπομείνει θυσίες και πόνους, θα τον εμπνεύσουν και θα τον συνεγείρουν για μια πανεθνική προσπάθεια αναγέννησης;


Δεν βλέπουμε δυστυχώς αρκετά πρόσωπα με τέτοια χαρακτηριστικά, τέτοιο ψυχικό σθένος, τέτοια αποδοχή. Φθαρμένα πρόσωπα βλέπουμε στις τηλεοράσεις, ξύλινο λόγο, ιδιοτέλεια, ράκη αλαζονείας· βλέπουμε υπουργούς που κατασπατάλησαν το δημόσιο χρήμα και εκτόξευσαν τον δανεισμό, υπουργούς που παρέλαβαν μεγάλα προβλήματα και τα άφησαν τεράστια, πολιτικούς που πλούτισαν ακόπως, βουλευτές που ποτέ δεν είχαν το θάρρος της γνώμης τους. Αυτοί θα σώσουν την Ελλάδα; Ο τρώσας και ιάσεται;


Αυτούς έχουμε - η απάντηση. Αυτοί μας αξίζουν. Οχι, αυτούς είχαμε ώς τώρα και πέσαμε στον γκρεμό. Χρειαζόμαστε άλλους. Νέες δυνάμεις, άφθαρτα πρόσωπα, άξιους, έντιμους, ηθικούς, με κοινωνικό αποτύπωμα. Και γι’ αυτ

ό απαιτούνται και άλλοι πολίτες. Να γίνουμε άλλοι πολίτες - τέτοιοι που πιστεύουμε ότι αξίζουμε, αν το πιστεύουμε. Για να σωθούμε. Η διάσωση της οικονομίας υπό τις παρούσες συνθήκες είναι αξεχώριστη από τη διάσωση της πατρίδας και της δημοκρατίας, και από τη διαμόρφωση ενός νέου συλλογικού ήθους. Και οι εκλογικές αναμετρήσεις, όσες χρειαστούν, είναι ένα από τα εργαλεία για την ανάδειξη νέων ηγετών και την ανάδυση νέων πολιτικών δυνάμεων. Αυτή θα έπρεπε να είναι η αρχή της συναίνεσης.

ΛΟΥΦΕΣ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ

"Όχι, ρε αλήτες, δεν θα επιτρέψουμε να αλώσετε και το Πανεπιστήμιο!"

-Τι είναι αυτοί οι γκουερίλος , ρε Μιστόκλη;

-Είναι οι φοιτητοπατέρες της ΔΑΠ  που με το νόμο

για τα πανεπιστήμια χάνουν το λουφέ τους.

ΟΤΑΝ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΜΠΝΕΕΙ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ

Ο ΤΑΦΟΣ ΤΗΣ ΚΑΙΚΙΛΙΑΣ ΜΕΤΕΛΑ

Built at the end of the Roman republican period, this tomb was built to hold the sarcophagus of Caecilia Metella, the daughter of Quintus Metellus, the conqueror of Crete, and wife of Crassus. The sarcophagus was placed in a central funerary cell with a conical vault. The building is a masonry cylinder surrounding the cell, which rests on a square base. The cylinder is faced with travertine with an entablature frieze, decorated with ox or bulls’ skulls and garlands.

Η ΣΑΡΚΟΦΑΓΟΣ

Συγκινούμαι πολύ στο παλάτσο Φαρνέζε

όχι, βέβαια, γιατί το αγόρασε ο Ντε Γκωλ

για να στεγάσει τη Γαλλική Πρεσβεία'

ούτε για τις τοιχογραφίες τις περιφανείς

περί του Βακχικού Θριάμβου- στον άνω όροφο

και της Αδριανής' τις εθαύμαζε ο Αλέξανδρος, 

κατόπιν ένδοξος Πάπας, Παύλος ο 3ος.

Όλο περιεργάζομαι , ασφυκτικά,

με απελπισία και τρόμο,

στον εντυπωσιακό εσωτερικό περίβολο,

τη σαρκοφάγο της Καικιλίας Μετέλλα' 

με απελπισία και τρόμο

στο αδιάφορο μαρμάρινο κουτί,

με σκαλιστά ασάλευτα στολίδια.

Της είπε κάποτε ο Μέγας Γιούλιος Kαΐζαρ,

-πρόσωπο, ως γνωστόν, εντελώς αναρμόδιο-

συμμαζέψου λιγάκι Καικιλία, όχι από μένα

έως τον έσχατο λεγεωνάριο, αδιακρίτως' 

(αλλά αφού ο Κράσσος απουσίαζε στη Γαλικία)

και γέλασε η Καικιλία ανοιχτόκαρδα,γιατί

εγνώριζε σοφά τη σαρκοφάγο που περίμενε.

Περιεργάζομαι τη σαρκοφάγο στον περίβολο-

μόνον η Καικιλία Μετέλλα θυμάται ακριβώς,

το καθετί που προηγήθηκε.

Δημήτρης Δούκαρης(1925-1982),"Περιστάσεις και Σχήματα", 1973.

ΑΝΘΥΠΟΜΕΙΔΙΑΣΤΕ , ΠΑΡΑΚΑΛΩ!

W&C : ΜΙΑ ΕΡΩΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

ΓΙΑ ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΤΟΥ ΧΟΡΤΙΑΤΗ

Εκδηλώσεις μνήμης και απόδοσης τιμής για τα 149 τραγικά θύματατης θηριωδίας των Ναζί , ετοιμάζει φέτος ο Δήμος Πυλαίας – Χορτιάτη.
 

*Με αφορμή τη συμπλήρωση των 67 χρόνων από το Ολοκαύτωμα του Χορτιάτη, ο Δήμος Πυλαίας – Χορτιάτη , διοργανώνει 3ημερο εκδηλώσεων , οι οποίες ξεκινάνε την Τετάρτη 31 Αυγούστου με την «8η ποδηλατοδρομία της Ειρήνης» και τη «Συναυλία της Δημοτικής
Φιλαρμονικής»
 

*Την Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 6:30μμ 

θα γίνει η επιμνημόσυνη Δέηση
στον τόπο του Μαρτυρίου
και στη συνέχεια στις 8:00μμ 

η Συνεδρίαση του Δικτύου των
Μαρτυρικών χωριών και πόλεων της Ελλάδας 

με την πρύτανη του Πανεπιστημίου της Ευρώπης 

Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ.

*Το βράδυ της ίδια ημέρας στο πέτρινο δημοτικό

σχολείο του Χορτιάτη θα γίνει μεγάλη λαϊκή συναυλία 

με το Λουδοβίκο των Ανωγείων.
 

*Οι εκδηλώσεις του 3ημέρου θα κλείσουν

την Παρασκευή 2/9 με την τέλεση του 67ου

Αρχιερατικού Μνημόσυνου.

ΔΙΑΛΕΞΤΕ ΑΤΑΚΑ

"Επί της ακριβώς τηρουμένης ηθικής του ευαγγελίου

αδύνατον είναι να ανεγερθεί άλλο ίδρυμα πλην κοινοβίου

ασκητών μισούντων τον κόσμον τούτον και αποβλεπόντων

εις άλλον καλύτερον."

*

 "Εγνώριζεν είκοσι τέσσαρας τρόπους να προμηθεύηται χρήματα,

εκ των οποίων ο τιμιότερος είναι η κλοπή."

*

Εμμανουήλ Ροΐδης, "Σκέψεις" , Βασική Βιβλιοθήκη, 20.

ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΛΑΣΤΙΧΟ

Για περαιτέρω ελαστικοποίηση στις εργασιακές σχέσεις πιέζει η τρόικα.

Εκ του Τύπου

To ελαστιχοποιείν or do not  ελαστιχοποιείν περαιτέρω την εργασία; 

Μα πώς  να τους βάλω τα δυο πόδια σ΄ένα , ιδού η απορία!

Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΟΙΚΩΝ ΑΝΟΧΗΣ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ

***

" Αγαπητοί συνάδελφοι, βρισκόμαστε στο σημείο μηδέν
σχετικά με το Πανεπιστήμιο . Η ώρα επέστη!..

Ή ταν ή επί τας!

Δεν πρέπει να μας διαλύσουν το δημοκρατικό μπουρδέλο

για το οποίο είμαστε περήφανοι τα τελευταία τριάντα χρόνια.

Ήρθε η ώρα των γενναίων αποφάσεων.
Χρειαζόμαστε μια δυναμική απάντηση 

στους αντιδραστικούς εκείνους

κύκλους που απεργάζονται την παράδοσή μας 

στα ιδιωτικά μονοπώλια.
 Προτείνω να ζητήσουμε από τους φοιτητές περισσότερες 

καταλήψεις, περισσότερους ξυλοδαρμούς

και περισσότερα χτισίματα γραφείων σε οσους

καθηγητές είναι υπέρ του νέου νόμου.
Πρέπει να δείξουμε σε όλους ότι είμαστε

αποφασισμένοι να ακυρώσουμε στην πράξη το Νόμο

και να διατηρήσουμε αλώβητο τον οίκο ανοχής μας."

ΜΝΗΜΗ ΕΝΟΣ ΤΡΥΦΕΡΟΥ ΒΑΡΔΟΥ

William Butler Yeats

(13 Ιουνίου 1865–28 Ιανουαρίου 1939)
***

A Crazed Girl_____________
Ένα τρελοκόριτσο

THAT crazed girl improvising her music.
Εκείνο το τρελό κορίτσι που αυτοσχεδιάζει τη δική του μουσική,
Her poetry, dancing upon the shore,
Την ποίησή του, χορεύοντας στην ακτή,
Her soul in division from itself
Η ψυχή του χωρισμένη απ' τον εαυτό της
Climbing, falling She knew not where,
Σκαρφαλώνει και πέφτει μη γνωρίζοντας πού,
Hiding amid the cargo of a steamship,
Κρύβεται στ' αμπάρι ενός ατμόπλοιου,
Her knee-cap broken, that girl I declare
Με γόνατο σπασμένο, αυτό το κορίτσι διαλαλώ εγώ
A beautiful lofty thing, or a thing
Σαν κάτι το όμορφο κι ανώτερο, ή σαν κάτι
Heroically lost, heroically found.
Ηρωικά απωλεσθέν και ηρωικά ευρεθέν.
No matter what disaster occurred
Αδιάφορο ποια καταστροφή της συνέβη
She stood in desperate music wound,
Αυτή στεκόταν τυλιγμένη την απελπισμένη μουσική,
Wound, wound, and she made in her triumph
Τυλιγμένη, τυλιγμένη μέσα στο θρίαμβό της
Where the bales and the baskets lay
Εκεί ανάμεσα στα δεμάτια και τα καλάθια
No common intelligible sound
Τραγούδησε με ακατάληπτο ήχο
But sang, 'O sea-starved, hungry sea.'
" Ω εσύ που πεθαίνεις για θάλασσα , πεινασμένη θάλασσα".

****************************

When You are Old
1. Το ποίημα...

When you are old and grey and full of sleep,
And nodding by the fire, take down this book,
And slowly read, and dream of the soft look
Your eyes had once, and of their shadows deep;
How many loved your moments of glad grace,
And loved your beauty with love false or true,
But one man loved the pilgrim soul in you,
And loved the sorrows of your changing face;
And bending down beside the glowing bars,
Murmur, a little sadly, how Love fled
And paced upon the mountains overhead
And hid his face amid a crowd of stars.

****

2. ...ΚΑΙ Η ΜΕΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ

THE NEW DEAL ΚΑΙ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ

" Π’ (= Όποιος) αφήνει σπίτια πτωχικά κι αρχοντικά γυρεύει,

ο διάβολος στον κώλο του κουκιά
τού μαγειρεύει."

"Διήγησις γαδάρου, λύκου και αλουπούς", στ. 247-248.
Λίνος Πολίτης, Ποιητική Ανθολογία, Β΄.
τ. "Μετά την Άλωση (15ος και 16ος αιώνας)" .
Εκδόσεις "Δωδώνη", σελ. 11

ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ ΔΗΜΟΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ

"Κατάθλιψη, άγχος, αϋπνίες,

κάκιστος μισθός, λογαριασμοί,

δάνεια... Βαρέθηκα να ακούω τα

προβλήματά σου,κύριε Αντωνίου,

γιατί είναι και δικά μου προβλήματα!

ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ ΔΗΜΟΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ

Ω Ύψιστε ! επίβλεψον εξ ουρανού
κι επίσκεψαι την άμπελον την άφυλλον (= τον δάσκαλο),
ήνπερ ναι μεν έχεις προικίσει διά νου,
πλην δεν παρέχει μήδε ξυνοστάφυλον,
αλλά ως άρτον έχω επιούσιον
μέλανα πιτυρίτην (=από πίτουρα) και ανούσιον.
*
Ω Ύψιστε! εκ του μισθού απόσχων!
ουδ' οβολός μοί μένει εις το θυλάκιον(= τσέπη).
Ω ! ποίησόν με βόα(=βόδι) ή και μόσχον,
ει βούλοι(= αν θέλεις) και θαλάσσιον μαλάκιον,
ίνα η σαρξ μου αποκτήσει αξίαν
παρά την εκ της πείνης καχεξίαν.
Ως όρνις δος καγώ να τίκτω ωόν,
ίνα πλουτίσω δίδραχμον πωλών,
ή ποίησόν με κόνικλον ή λαγωόν,
ή γάλον (= γαλοπούλα) ευτραφή και παχουλόν,
ίνα πλουτίσω δίδραχμον πωλών,
λεγόντων των τρωγώντων: - Μάλλον γάτα!
*
Τέλος μονόπουν ποίησόν με ή άπουν*
να θησαυρίζω μέσω των τριόδων,
ή ποίησόν με, Ύψιστε, τετράπουν
να ζω εν τοις μεγάροις τετραπόδων,
αυτοκινήτοις (= με αυτοκίνητα) τας οδούς οργώνων-
και νυν κι εις τους αιώνας των αιώνων!...

ΠΟΛΥΒΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

* Σημ. Το νόημα των δύο στίχων: " Κάνε με χωλό, για να
βγάζω πολλά λεφτά επαιτώντας στους δρόμους.".

Ο ΝΕΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΒΙΑΣ

-Τι θέλεις εδώ, ρε βρομοάραβα;
- Εγώ τι θέλω εδώ, σιχαμένε Εβραίε; Εσύ τι γυρεύεις εδωπέρα;
- Ξεκουμπίσου αμέσως από τον τόπο των προγόνων μου!
-Αυτός είναι ο τόπος των δικών μου προγόνων!
Εσύ να ξεκουμπιστείς από δω!
- Μα τις ιερές Πλάκες του Αβραάμ, θα σε καθαρίσω από προσώπου γης!
-Μα τα ιερά γένια του Προφήτη Μωάμεθ, θα σε κάνω στάχτη και πούλβερη!

Η ΧΩΛΗ ΠΑΙΔΕΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Ο ΠΟΝΟΣ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΘΕΜΕΛΗ

ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΣ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ (spapa@enet.gr)

"Επτά" Ελευθεροτυπίας,28/08/2011 

ΗΤΑΝ η ευγένεια προσωποποιημένη. Ακόμα κι όταν δεν μπορούσε να σταθεί από τους πόνους, λειτουργούσε ως άψογος οικοδεσπότης για τους ρεπόρτερ που κατέφθαναν στου Παπάγου με νωπές τις εντυπώσεις από το «πιο μαύρο βιβλίο» του, όπως χαρακτήριζε τη «Συμφωνία των ονείρων» ο ίδιος, το έβδομο μυθιστόρημά του, που έμελλε να είναι και το τελευταίο του

 

Ακόμα κι όταν δεν μπορούσε να σταθεί από τους πόνους, λειτουργούσε ως άψογος οικοδεσπότης για τους ρεπόρτερ που κατέφθαναν στου Παπάγου με νωπές τις εντυπώσεις από το «πιο μαύρο βιβλίο» του, όπως χαρακτήριζε τη «Συμφωνία των ονείρων» ο ίδιος, το έβδομο μυθιστόρημά του, που έμελλε να είναι και το τελευταίο του. Χρόνια χτυπημένος από καρκίνο, ο Νίκος Θέμελης έδωσε τη μάχη για τη ζωή με αξιοπρέπεια, εμπιστευόμενος τους έλληνες γιατρούς του, ανήσυχος αλλά και διαλλακτικός ως το τέλος και αλώβητος από τα σκάνδαλα που ανέκυψαν στο πάλαι ποτέ εκσυγχρονιστικό μπλοκ.

Εφυγε όμως βαθύτατα απογοητευμένος, πεπεισμένος ότι «πίσω από όλους μας -εργαζόμενους, διανοούμενους, πολιτικούς- κρύβεται μια χωλή παιδεία και μια πλειοψηφικά ενιαία κουλτούρα που επιτρέπει στην πολιτική σκηνή την κυριαρχία των πελατειακών σχέσεων, στην οικονομία την αρπαχτή του εδώ και τώρα, και στον τρόπο σκέψης μας την ιδέα ότι για όλα φταίνε οι άλλοι αλλά ποτέ εμείς». Αυτές τις νοοτροπίες άλλωστε επιχείρησε να διαβρώσει με τα βιβλία του κι ας δυσφορούσε λιγάκι όταν του αποδίδονταν προθέσεις... αμιγώς διαπαιδαγωγικές.

Ο συγγραφέας Θέμελης εμφανίστηκε το 1998, όταν η εκδοτική αγορά διψούσε για έργα «επωνύμων» καταξιωμένων σε εξωλογοτεχνικούς χώρους, κι ενώ ο Κώστας Σημίτης, στο πλευρό του οποίου εργαζόταν ο ίδιος από το 1981, ήταν πρωθυπουργός πλέον και μάλιστα δημοφιλέστατος. Σίγουρα τα παραπάνω μέτρησαν για μια θετική προδιάθεση απέναντί του. Κανείς ωστόσο δεν μπορούσε να φανταστεί την απήχηση που θα γνώριζε στόμα με στόμα η «Αναζήτηση», αυτό το γοητευτικό παραμύθι για μεγάλους, το διαποτισμένο από τις αξίες του Διαφωτισμού, το οποίο του εξασφάλισε εκατοντάδες χιλιάδες αγνώστες, πρόθυμους έκτοτε να ταξιδέψουν μαζί του παντού: από την τουρκοκρατούμενη Ηπειρο ως τη Σμύρνη, από την Τεργέστη ως τη Βιέννη και την Οδησσό, από την Ελλάδα του Τρικούπη ως εκείνη του Μεταξά, από τη μικρασιατική καταστροφή ως τον εμφύλιο σπαραγμό.

Αντλώντας έμπνευση από τον βίο των προγόνων του και τεκμηριώνοντας εξαντλητικά το πραγματολογικό υλικό του, ο Θέμελης στράφηκε στο παρελθόν ευελπιστώντας για ένα μέλλον όπου οι έννοιες δημοκρατία, ισότητα, ελευθερία και δικαιοσύνη θα διατηρούν το αληθινό τους περιεχόμενο. Αλλοτε υποδειγματικοί ως προς το ψυχικό τους σθένος, κι άλλοτε τσακισμένοι από την προσπάθειά τους να υπερασπιστούν τις απόψεις τους, οι ήρωές του διασχίζουν μεταβατικές εποχές και οι περιπέτειές τους συντονίζονται μ' εκείνες του ελληνισμού πότε για το καλύτερο και πότε για το χειρότερο.

«Δεν νιώθω ώριμος συγγραφέας ακόμα ώστε να καταπιαστώ με τη σημερινή εποχή» δήλωνε ο ίδιος στο «Επτά», με αφορμή το «Μια συντροφιά ανάμεσά μας», που διαδέχθηκε, το 2005, την περίφημη τριλογία του «Η αναζήτηση - Η ανατροπή - Η αναλαμπή». Η μόνη φορά που το τόλμησε ήταν με το «Μια ζωή, δυο ζωές» (όπου ένας ευπρεπής πανεπιστημιακός, σε κρίση μέσης ηλικίας, έρχεται αντιμέτωπος με τον πειρασμό της μοιχείας), με το οποίο έσπασε και η... μονοτονία των διθυραμβικών κριτικών.

Πράγματι, ο Θέμελης δεν έγραψε ευθέως για τα όσα είδαν τα μάτια του στα παρασκήνια της εξουσίας, αλλά εμμέσως τοποθετήθηκε για όλα όσα εξακολουθούν να μας απασχολούν: για το ζήτημα της εθνικής μας ταυτότητας, για τη στάση μας απέναντι στις «αλήθειες των άλλων», για τα εγκλήματα που μένουν ατιμώρητα, για τη σύγχυση ανάμεσα στην αρχαιογνωσία και την προγονολατρία, για το χάσμα ανάμεσα στην ατομική προκοπή και το συλλογικό καλό.

Τιμημένος με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για την «Ανατροπή», μεταφρασμένος στα γερμανικά, τα ιταλικά, τα ρουμανικά και τα τουρκικά, και με τις ως τώρα πωλήσεις των έργων του να φτάνουν τα 700.000 αντίτυπα, ο τεχνοκράτης που αναδείχθηκε ένας από τους πιο επιτυχημένους έλληνες πεζογράφους, αναπαύεται από την περασμένη Δευτέρα στο κοιμητήριο του Παπάγου. Και καθόλου δεν αποκλείεται να δούμε κάποτε το «φαινόμενο Θέμελης» να γίνεται αντικείμενο τόσο φιλολογικών όσο και κοινωνιολογικών διατριβών.

ΔΥΟ ΜΕΓΑΛΟΙ ΕΡΜΗΝΕΥΤΕΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ

ΔΥΟ ΜΕΓΑΛΟΙ ΕΡΜΗΝΕΥΤΕΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ

Ο Rolando Villazón και η Nino Machaidze στο finale  από την όπερα «Romeo et Juliette» 

του Charles Gouno. 

Για τη Machaidze δείτε το ενδιαφέρον κείμενο

του Παύλου Αγιαννίδη στα Νέα (27/8)

"Η Ζολί της όπερας"

www.tanea.gr/politismos/article/?aid

ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ΧΤΥΠΑΕΙ Η ΚΑΜΠΑΝΑ ΤΗΣ ΒΕΝΤΕΤΑΣ;

ΜΑΝΙΑΤΙΚΗ ΒΕΝΤΕΤΑ*

Λάκων τις ήνοιξε λάκκον
ίνα πέσει άλλος Λάκων.
Κάποιος των αγροφυλάκων
ανεκάλυψεν τον λάκκον.
Ούτω πως ο άλλος Λάκων
δεν εισήλθεν εις τον λάκκον.
Πλην , ως γνήσιός τις Λάκων
εις τον νέον τούτον λάκκον,
κι όχι ο Λάκων ο τον λάκκον
ανορύξας, όν ο Λάκων
ήθελε να δει στον λάκκον.
Διά ταύτα πέμπτος Λάκων
ήνοιξε κι εκείνος λάκκον.
............................................
Κι επληρώθη (=γέμισε) ο τόπος λάκκων.
Κι ίνα εκφρασθώ ως Λάκων:
" Κάθε Λάκων-κι έναν λάκκον".

ΑΣΜΟΔΑΙΟΣ ( Νικόλαος Δ. Δεληπέτρος)

*βεντέτα η [vendéta] O25 : αλληλοδιάδοχοι φόνοι ανάμεσα στα μέλη δύο εχθρικών οικογενειών, οι οποίοι γίνονται για αντεκδίκηση: Mανιάτικη / οικογενειακή ~. H ~ παλαιότερα ξεκλήριζε ολόκληρες οικογένειες. [ιταλ. vendetta]

ΛΕΞΙΚΟ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗ

ΣΑΤΙΡΑ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ

*Στρατάρχης Allan Francis John Harding (1896 - 1989): Άγγλος στρατιωτικός , που διακρίθηκε στον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο. Από το 1955 έως το 1957 ως κυβερνήτης της Κύπρου επιδόθηκε σε έναν άγριο αγώνα εξόντωσης των αγωνιστών της ΕΟΚΑ, προκαλώντας την παγκόσμια κατακραυγή για τις απάνθρωπες μεθόδους που εφάρμοσε.

Ο ΟΝΟΣ*

" Εις έκκλησιν του Στρατάρχου Χάρντινγκ*
περί παραδόσεως των πολεμιστών
της ΕΟΚΑ, ανταπεκρίθη μόνον ένας...όνος"

Συνελήφθη ένας όνος.
Ήταν ένοπλος και μόνος.
Και ωδηγήθη άρον -άρον
στον στρατάρχη των γαϊδάρων.

Και εδήλωσεν ο Όνος.
-Τι μαλλώνουνε πεισμόνως
ο Κυρ Όνος κι ο σερ Όνος
εντός ξένου αχυρώνος;

ΑΣΜΟΔΑΙΟΣ ( Νικόλαος Δ. Δεληπέτρου)

*Αφιερωμένο εξαιρετικά στους Εγγλέζους πολιτικούς ,

 η συμπεριφορά των οποίων εδώ και αιώνες παγκοσμίως είναι γαϊδουρινή.

ΝΑ ΘΥΜΑΣΤΕ ΤΟ ΣΥΝΕΤΟ ΛΕΩΝΙΔΑ

ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΥΡΚΟΣ

(Οκτώβριος 1924 - 28 Αυγούστου 2011)

Μέμνησθε Λεωνίδου Κύρκου σαόφρονος , ω παριόντες!

Γη μεν έαρ κόσμος πολυδένδρεον, αιθέρι δ΄άστρα,

Ελλάδι δ΄ήδε χθων, όδε δε τη Ευωνύμω.

πίνωμεν' κοινός πάσιν λιμήν Αΐδης.

Να θυμάστε το συνετό Λεωνίδα Κύρκο, διαβάτες.

Η πολύδενδρη άνοιξη στολίζει τη γη, τ΄αστέρια τον ουρανό, τούτη η γη την Ελλάδα, κι αυτός ο άνδρας την Αριστερά.

Ας πιούμε (στη μνήμη του). Λιμάνι κοινό για όλους ο Άδης.

KANTE TΗ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΤΟΤΕ ΜΕ ΤΟ ΤΩΡΑ KAΙ ΒΓΑΛΤΕ ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΣΑΣ

"Έπρεπε να είχαμε γίνει πολιτικοί, ρε Μιστόκλη,

κι όχι κοινοί κλέφτες και απατεώνες!"

**************************************************************************

[3] ὥσπερ γὰρ τῶν ἐν ταῖς ναυσὶν ἁμαρτημάτων ἃ συμβαίνει

περὶ τοὺς πλοῦς, ὅταν μὲν τῶν ναυτῶν τις ἁμάρτῃ, βραχεῖαν

τὴν βλάβην ἤνεγκεν, ὅταν δ’ ὁ κυβερνήτης ἀποσφαλῇ,

κοινὴν τὴν ἀτυχίαν ἅπασι τοῖς ἐμπλέουσι παρεσκεύασεν,

ὡσαύτως τὰ μὲν τῶν ἰδιωτῶν ἁμαρτήματα οὐκ εἰς τὸ πλῆθος,

εἰς δ’ αὐτοὺς ἤνεγκε τὰς βλάβας, τὰ δὲ τῶν ἀρχόντων καὶ

πολιτευομένων εἰς ἅπαντας ἀφικνεῖται. [4] διὸ καὶ τὰς τιμωρίας

ὁ Σόλων τοῖς μὲν ἰδιώταις ἐποίησε βραδείας, ταῖς δ’ ἀρχαῖς

καὶ τοῖς δημαγωγοῖς ταχείας, ὑπολαμβάνων τοῖς μὲν ἐνδέ-

χεσθαι καὶ παρὰ τὸν χρόνον τὸ δίκαιον λαβεῖν, τοῖς δ’ οὐκ

ἐνεῖναι περιμεῖναι· τὸ γὰρ τιμωρησόμενον οὐχ ὑπέσται τῆς

πολιτείας καταλυθείσης.

ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ, ΚΑΤ' ΑΡΙΣΤΟΓΕΙΤΟΝΟΣ Β΄26.3-4-8

 *

Όπως ακριβώς τα λάθη στα πλοία που συμβαίνουν στα ταξίδια, αν αυτά γίνουν από κάποιον ναύτη, η ζημιά που προκαλούν είναι μικρή, αλλά , όταν κάνει λάθος ο κυβερνήτης, το κακό που κάνει πλήττει  όλους  τους συνταξιδιώτες του, έτσι και τα λάθη των απλών πολιτών δεν προκαλούν ζημιές στους πολλούς αλλά στους ίδιους, ενώ τα λάθη που κάνουν αυτοί που κυβερνούν και ασχολούνται με την πολιτική επηρεάζουν τους πάντες. Για αυτό και ο Σόλωνας όρισε  να επιβάλλονται οι ποινές στους απλούς πολίτες με καθυστέρηση , αλλά  σε όσους κατέχουν την εξουσία και στους αρχηγούς των κομμάτων (οι ποινές) να είναι  άμεσες, με την αντίληψη  ότι οι πρώτοι ενδέχεται  να βρουν το δίκιο τους σε βάθος  χρόνου, ενώ για τους δεύτερους δεν μπορεί  να υπάρξει αναβολή· γιατί η τιμωρία δεν  πρόκειται να επιβληθεί, αν καταλυθεί το πολίτευμα.

 [Μετάφραση: Gerontakos]

 

"Τ΄άκουσες; Μερικοί ζητούν αληθινό πόθεν έσχες

για τους πολιτικούς και τους διοικητές των 

οργανισμών τα τελευταία τριάντα χρόνια"

"Είναι απαράδεκτο, φίλε μου, να διαπομπεύουν

εμάς τους στυλοβάτες του συστήματος και να

αφήνουν ατιμώρητους τους πραγματικούς εγκληματίες!"

ΠΟΤΕ ΘΑ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΠΟΙΗΣΟΥΝ;

Πέπλο συγκάλυψης

Ανεξήγητη, αν όχι περίεργη, είναι η άρνηση πολιτικών και υπηρεσιακών παραγόντων να δημοσιοποιήσουν τα ονόματα μεγαλοοφειλετών του Δημοσίου. Πέρασε ειδικός νόμος για να επιτραπεί η δημοσιοποίηση, ενώ οι ειδικοί της τρόικας εξήγησαν πως αυτό συμβαίνει σε πολλές χώρες, προκειμένου να αποθαρρυνθούν η φοροδιαφυγή και η αθέτηση υποχρεώσεων έναντι του Δημοσίου. Παρ’ όλα αυτά, ένα αόρατο πέπλο συγκάλυψης μοιάζει να προστατεύει όσους επί δεκαετίες δεν τηρούσαν τις υποχρεώσεις τους, με αποτέλεσμα τώρα να επωμίζονται πρόσθετους φόρους και έκτακτες εισφορές οι νομοταγείς πολίτες αυτής της χώρας. Απαιτείται, λοιπόν, πολιτική βούληση, προκειμένου να ξεπεραστούν οι, υποκριτικές εν πολλοίς, αντιρρήσεις όσων πιστεύουν στην προστασία παρανομούντων και «μπαταχτσήδων».

Η Καθημερινή (κύριο άρθρο)

ΚΑΝΕΣ: Ο ΘΡΥΛΟΣ ΕΝΟΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΣΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ (2)

ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΤΑ ΠΑΘΗ

κηρύσσω τον 'Έρωτα, τον αγριον' άρτι γαρ, άρτι
ορθρινός εκ κοιτάς ώχετ΄ αποπτάμενος.
εστί δ' ο  παις γλυκύδακρυς, αείλαλος, ωκύς, αθαμβής,
σιμά γελών, πτερόεις νώτα, φαρετροφόρος.
πατρός δ' ουκέτ΄ έχω φράζειν τίνος' ούτε γαρ Αίθήρ,
ου Χθων φησί τεκείν τον θρασύν, ου Πέλαγος'
πάντι  γαρ και πάσιν απέχθεται. αλλ' εσοράτε
μη που νυν "ψυχαίς άλλα τίθησι λίνα΄
καίτοι κείνος, ιδού, περί φωλεόν' ου με λέληθας,
τοξότα, Ζηνοφίλας όμμασι κρυπτόμενος.

Μελέαγρος* (Παλατινή Ανθολογία XCVII)

* Θαυμάσιος ποιητής  του 1ου αιώνα π.Χ. Γεννήθηκε στα Γάδαρα της Κοίλης Συρίας 

και έζησε στη Σύρο. Ανθολόγησε επιγράμματα πολλών ποιητών στο βιβλίο του "Στέφανος",

όπου συμπεριέλαβε και 150  περίπου δικά του.

Πάει, ακούστε το όλοι, χάθηκε ο άγριος Έρωτας!

Πρωί πρωί το ΄σκασε πετώντας απ΄το κρεβάτι.

Είναι ένα αγόρι γλυκύδακρυ, που όλο μιλάει ,

γρήγορο και αναιδές, που όταν γελά στραβώνει

το στόμα, ενώ στην πλάτη του έχει φτερά και

μια φαρέτρα.

Για τον πατέρα του δεν ξέρω να σας πω. Λένε

πως ούτε ο Αιθέρας ούτε η Γη ούτε το Πέλαγος

είναι οι γεννήτορές του.Αυτό το παιδί είναι μισητό απ΄όλους και παντού, γι΄ αυτό προσέχτε

μήπως στήνει τώρα για τις ψυχές κι άλλες παγίδες.

Μα, να ΄τος , δίπλα στη φωλιά του! 

Ε, συ τοξότη, νομίζεις πως θα με ξεγελάσεις,

έτσι όπως κρύβεσαι μέσα στα μάτια της Ζηνοφίλης;

[Μετάφραση: Gerontakos]

ΤΟΥ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΑΤΙΚΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ

ΡΗΣΕΙΣ...

ΡΟΪΔΗΣ 1. Να έχεις και θέσιν και να είσαι και τίμιος άνθρωπος, πολλά πράγματα ζητάς.

" Για φαντάσου! Κάνανε τέτοια πράματα οι κατέχοντες θέσεις στην εποχή του Ροΐδη; Φαίνεται ότι από εκείνους πήραμε το χούι".

*

ΡΟΪΔΗΣ 2. Μεγάλη ιδέα εν μικρώ Κράτει αλίμονον!

" Μεγάλη ιδέα σε μικρά μυαλά,θα λέγαμε για πολλούς σημερινούς κουφιοκεφαλάκηδες Ελληναράδες  , που ονειρεύονται νέα πεδία δόξης λαμπρά...".

*

ΡΟΪΔΗΣ 3. Μεταξύ 80 εν Αθήναις εμπόρων οι 67 εφωράθησαν μεταχειριζόμενοι ελλιπείς πήχεις.

" Πάλι καλά που υπήρχαν στην εποχή του συγγραφέα  13 τίμιοι έμποροι στους 80, γιατί σήμερα σε 100.000 έμπόρους δύσκολα θα βρεις 5-10 τίμιους.".

*

ΡΟΪΔΗΣ 4. Ό,τι βλέπει κανείς καθ΄εκάστην καταντά να μη το βλέπει πλέον.

" Πράγματι, έχω παρατηρήσει ότι προ πολλού έχω πάψει  να βλέπω το σκουπιδαριό που είναι πεταμένο οπουδήποτε, όπως επίσης δε βλέπω τα καμμένα δάση, το κυκλοφοριακό χάος, τα αυθαίρετα που ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια, τις  τρισάθλιες όψεις και ταράτσες των πολυκατοικιών στην πόλη μου, τις κλεψιές των επαγγελματιών και των εμπόρων, την αγενή συμπεριφορά μικρών και μεγάλων, τους χουλιγκανισμούς των ανθρωποειδών , την αισθητική ρύπανση των αφισών και των απαίσιων   οπαδικών γκράφιτι. Μερικοί  , διαβάζω στα βιβλία, αποκαλούν αυτήν την παραίσθηση που νιώθω "απάθεια" , ενώ κάποιοι άλλοι "άμβλυνση των κοινωνικών ανακλαστικών" ή "παχυδερμισμό". Περίεργο! Εγώ δε νιώθω να έχω υποστεί καμία μετάλλαξη ούτε να έχω γίνει παχύδερμο. Δόξα τω Θεώ, εξακολουθώ να νιώθω μια χαρά άνθρωπος. Δόξα τω Θεώ!

ΚΑΝΕΣ: Ο ΘΡΥΛΟΣ ΕΝΟΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΣΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ (1)

Ο ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΘΕΣΗ

Ο εικονιζόμενος κύριος δεν  είναι ο Πόντιος Πιλάτος  που  στεγνώνει  τας χείρας του
μετά το νίψιμό τους.

Είναι ο υπερδραστήριος Υπουργός μας Υγείας,

που δείχνει παραστατικά ότι είναι οπαδός

του αξιοκρατικού συστήματος στελέχωσης

όλων των εποπτευόμενων από αυτόν οργανισμών,
εν άλλοις λόγοις  του OPEN GOV.

Δείχνουμε παρακάτω πώς εννοεί την έννοια

της αξιοκρατίας και της σοφής λαϊκής ρήσης

"ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση"

ο κύριος Υπουργός μας.

1. Γεώργιος Νυχάς , καθηγητής του Γεωπονικού Πανεπιστήμιου. Διδάσκει Μικροβιολογία Τροφίμων και είναι διευθυντής του εργαστήριου Μικροβιολογίας και  Βιοτεχνολογίας Τροφίμων. Μέχρι πριν από ένα μήνα ο κύριος Νυχάς ήταν  , φυσικώ τω λόγω εξαιτίας των προσόντων του, Πρόεδρος του ΕΦΕΤ, σήμερα όμως δεν είναι. Οι οργιαστικές εν  των Διαδικτύω φήμες λένε ότι εξαναγκάστηκε σε παραίτηση  , όταν   γερμανική  αλυσίδα μπακαλικής διαμαρτυρήθηκε για την κατάσχεση 2.5 τόνων κατεψυγμένου κιμά και σχετικών προϊόντων του , τα οποία ο ΕΦΕΤ έκρινε επικίνδυνα για την υγεία των Ελλήνων καταναλωτών, λόγω ανιχνεύσεως E.coli.

******************************************************

2. Γιάννης Μίχας: παλαιό και διαρκώς μάχιμο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ , με δραστηριότητα  έως πέρισυ στην τοπική αυτοδιοίκηση, όπου ως Νομάρχης  Πειραιά από το 2003 έως το 2010 άφησε καλές εντυπώσεις.  Σπούδασε Τεχνολόγος Ναυπηγός στην Ανωτέρα Σχολή Ναυπηγών Πειραιά, απ’ όπου αποφοίτησε το 1978, και εργάστηκε ως ναυπηγός στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά. Εδώ και ένα μήνα ο κύριος Μίχας είναι, με απόφαση του αξιοκρατικώς πάντοτε επιλέγοντος τους μετακλητούς δημόσιους λειτουργούς Υπουργού  της Υγείας μας, ο νέος Πρόεδρος του... ΕΦΕΤ! Δεν μπορούσε ο αθεόφοβος να σκεφθεί κάποιον άλλο; Τον ναυπηγό πήγε να τοποθετήσει επικεφαλής του Ενιαίου Φορέα Ελέγχου Τροφίμων; Και ύστερα μάλιστα από τη διαμαρτυρία του γερμανικού μεγαλομπακάλικου;
************************************************************