Αυτή, Αυτός ,ο Μυστήριος και το Μοιραίο...

ΑΥΤΗ...

Η απαστράπτουσα από νιότη Ναταλία Κοντσάροβα ήταν
μόλις 19 ετών, όταν τη ζωγράφισε, τo 1831, ο γνωστός Ρώσος ζωγράφος Bullov.
Το έτος αυτό ήταν μια καλή χρονιά για την τσαχπίνα Ναταλία, αφού
έλυσε το πρόβλημα της οικογενειακής αποκατάστασής της,
ελθούσα εις γάμου κοινωνίαν με τον διάσημο ήδη και έξω
από τα σύνορα της αχανούς ρωσικής επικράτειας ποιητή
Αλέξανδρο Πούσκιν, ο οποίος διήνυε το 32ο έτος της ηλικίας του.

ΑΥΤΟΣ...

Αλέξανδρος Πούσκιν
(1799- 10/2/1837)
Η ποιητική του αξία ήταν αναγνωρισμένη από τα παιδικά του χρόνια.
Ειπώθηκε ότι αν ζούσε περισσότερα χρόνια, ο ρομαντικός συγγραφέας
θα αναδεικνυόταν σε Σέξπιρ της Ρωσίας.
Όταν παντρεύτηκε τη Ναταλία , είχε ολοκληρώσει τον Πρίγκιπα Γκοντούνοφ
και τον Ευγένιο Ονέγκιν, έργα που τον κατατάσσουν ανάμεσα στους κλασικούς της
παγκόσμιας λογοτεχνίας. Παράλληλα, είχε γράψει πλήθος ποιητικών συνθέσεων
και λυρικών παραμυθιών , βασισμένων στους ανεξάντλητους θρύλους
και στις παραδόσεις του ρωσικού λαού.
Ο γάμος του με τη φιλάρεσκη και επιρρεπή σε φλερτάκια Ναταλία δεν ήταν ευτυχισμένος. Μολονότι η γυναίκα του ήταν συνεχώς έγκυος
( γέννησε τέσσερα παιδιά) , αυτός , τυφλός από ζήλεια,
έδινε τροφή στις κακοήθεις φήμες
που κυκλοφορούσαν στα σαλόνια της μικροαστικής σε νοοτροπία
"υψηλής κοινωνίας" .
Η παραφορά του έγινε ανεξέλεγκτη, όταν ανώνυμες
επιστολές ενέπλεξαν τη γυναίκα του σε ένα τρυφερό ειδύλλιο με τον
σύγγαμβρό του Georges d'Anthès.
Η αναπόφευκτη σύγκρουση των δύο ανδρών κατέληξε σε μονομαχία
διά πιστολίου, κατά την οποία ο Πούσκιν πληγώθηκε θανάσιμα.

Ο ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ...


Georges-Charles de Heeckeren d'Anthès (1812– 1895).
Ήταν ή όχι εραστής της ζωηρούλας Ναταλίας ο εικονιζόμενος
στρατιωτικός του Τσάρου, που μας ατενίζει αγέρωχος;
Οι απαντήσεις των μεν ιστορικών στο κρίσιμο ερώτημα είναι διχασμένες,
εμάς δε ποσώς μας ενδιαφέρουν. Το θέμα είναι ότι έστειλε στον κάτω κόσμο
την πιο σημαντική ποιητική φωνή που ανέδειξε η ρωσική γη τους
δύο τελευταίους αιώνες.
Ο κύριος αυτός τιμωρήθηκε μεν για τα μάτια του κόσμου, αλλά
πήρε αμέσως χάρη και φυγαδεύτηκε στη Γαλλία, απ' όπου καταγόταν.
Εκεί είχε λαμπρή σταδιοδρομία, παρασημοφορήθηκε επανειλημμένα
για τις υπηρεσίες του στους διάφορους αυτοκράτορες και πέθανε
ειρηνικά στο κρεβατάκι του σε μεγάλη ηλικία.


ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΙΡΑΙΟ

Η μονομαχία των δύο ανδρών διεξήχθη το σούρουπο της
8ης Φεβρουαρίου 1837.
Πρώτος πυροβόλησε ο d'Anthès. Η σφαίρα του όπλου του
βρήκε τον Πούσκιν στο στομάχι. Πέφτοντας στο έδαφος
ο ποιητής πρόλαβε να πυροβολήσει τραυματίζοντας τον
σύγγαμβρό του επιπόλαια στο δεξί χέρι.
Η μάχη του Αλέξανδρου Πούσκιν με το θάνατο ήταν ιδιαίτερα επώδυνη
και κράτησε δύο ημέρες.

ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΠΑΖΛ

Τι απέγιναν οι δύο αδελφές μετά το αιματηρό γεγονός;
Η χήρα Αλεξάνδρου Πούσκιν , αφού έκλαψε , όπως όφειλε,
τον αδικοχαμένο σύζυγό της, σύντομα βρήκε παρηγοριά
στις ανοιχτές αγκάλες του αυτοκράτορα Νικολάου Ι,
ο οποίος , για να βάλει τέλος στα κουτσομπολιά της
σκανδαλισμένης αυλής του , την πάντρεψε με τον
αγαθό ευπατρίδη Pyotr Lanskoy.
Αυτός αποδείχθηκε πιο έξυπνος από τον πρώτο της σύζυγο,
γιατί έκανε πράξη την παροιμιώδη φράση : καλύτερα κερατάς
και όρθιος , παρά ζηλιάρης σύζυγος και κάτω από το χώμα.
Η κυρία Ναταλία , αφού του χάρισε δύο χαριτωμένες κορούλες,
πήγε να συναντήσει τον Αλέξανδρο στον άλλο κόσμο, το 1863.
Η αδελφούλα της Ναταλίας, Αικατερίνη στο όνομα, ακολούθησε
τον άντρα της στη Γαλλία και πέθανε, φέρνοντας στον κόσμο
το τέταρτο παιδί τους, το 1843.