ΠΩΣ ΕΝΑ ΘΕΜΑ ΚΟΙΝΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ...

...«Είναι πρωτίστως θέμα πίστεως»

Του Μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως κ. ΑΝΘΙΜΟΥ |
ΤΟ ΒΗΜΑ, Σάββατο 15 Αυγούστου 2009

Oσο λαθεμένος είναι ο ορθολογισμός της απιστίας, άλλο τόσο λαθεμένη είναι και η έπαρση της πίστεως. Κι αν ο Θεός, για να μας δοκιμάσει, επιτρέψει να προσβληθούμε από τον ιό της γρίπης μέσω της λαβίδος της Θείας Κοινωνίας, τότε τι; Θα μειωθεί η εμπιστοσύνη μας σ΄ Αυτόν;

Θυμηθείτε τον δεύτερο πειρασμό του Χριστού: Το «ουκ εκπειράσεις Κύριον τον Θεόν σου» σημαίνει «μην εκθέσεις σε κίνδυνο τον εαυτό σου για να δοκιμάσεις και να βεβαιωθείς αν σε προστατεύσει ο Κύριος» (Ματθ. 4, 7).

Η πίστη είναι η αυθεντική οδός του πνευματικού πεπρωμένου της ανθρώπινης ύπαρξης, ναι! Αλλά να μη λησμονούμε ότι η οδός, για μας, όπως και η αλήθεια και η ζωή, δεν είναι τρόπος βιοτής ή κατάσταση.

Είναι πρόσωπο. Είναι ο Χριστός (Ιω. 14,6). Αυτόν εμπιστευόμαστε πλήρως και απολύτως. Και του επιτρέπουμε να καθορίζει «τους όρους του παιχνιδιού της σωτηρίας μας». Είτε με υγεία είτε με ασθένεια, είτε με τιμή είτε με ατιμία, είτε με δόξα είτε με ευτελισμό. Εξάλλου η προσευχή του ταπεινού μοναχού συμπυκνώνεται στη φράση: «Κύριε, πώς εσύ ξέρεις κι όπως θέλεις, ελέησέ με».

**************
ΑΠΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
ΕΝΟΣ ΑΠΛΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ
ΣΕΒΑΣΜΙΟΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ

1. Είναι ή όχι αφοριστική η άποψη του σεβασμιοτάτου ότι
ο "ορθολογισμός της απιστίας" είναι λαθεμένος;Είναι!

2. Μήπως η αντίληψή του αυτή δείχνει ότι και ο ίδιος έχει υποπέσει
στο αμάρτημα της "έπαρσης της πίστεως", το οποίο προδήλως υπαινίσσεται
για ορισμένους ζηλωτές της;Ασφαλώς!

3. Γιατί, άραγε, "η αυθεντική οδός του πνευματικού πεπρωμένου της ανθρώπινης
ύπαρξης είναι η πίστη"; Πώς είναι τόσο σίγουρος ότι δεν υπάρχουν άλλοι δρόμοι
πνευματικότητας;Τι γίνεται με τα εκατομμύρια των ανθρώπων που δεν "πιστεύουν", παρ΄όλα αυτά "διανοούνται", στοχάζονται δηλαδή με τρόπο νοηματισμένο για τα ανθρώπινα και διάγουν βίο πλήρη εσωτερικής γαλήνης; Αυτοί δεν είναι "πνευματικοί" άνθρωποι;

4. Γιατί ο σεβασμιότατος διαγράφει τον τρόπο της βιοτής μας, την κατάσταση
την οποία βιώνουμε ανά πάσα στιγμή μας; Έχει το δικαίωμα να αγνοεί τις συνθήκες ζωής μας ή , το χειρότερο, να τις περιφρονεί; Γιατί μάλιστα
ταυτίζει την "οδό" της ζωής μας μόνο με ένα "πρόσωπο, τον Χριστό," τον οποίο μας καλεί να εμπιστευτούμε "πλήρως και απολύτως", δηλαδή τυφλά, όταν βρισκόμαστε εν κινδύνω; Είναι ή δεν είναι μοιρολατρική μια τέτοια στάση, που αναστέλλει κάθε πρωτοβουλία κάθε επιστημονικό μέσο άμυνας για τη σωτηρία μας; Είναι αρκετή η τυφλή εμπιστοσύνη στο Χριστό κι από κει και πέρα ό,τι μέλλεται Αυτός γενέσθαι;
Αν αυτός θέλει, θα σωθούμε, αν δεν το θέλει , θα χαθούμε. Γιατί; Επειδή , τελεία και παύλα, το θέλει Αυτός;

5. Κατά την άποψή του , όλοι οι πιστοί είναι παίγνια στα χέρια του Χριστού, σαν τις μαριονέτες στα χέρια του καλλιτέχνη . Αυτός θα αποφασίσει ποιο είναι το μέλλον μας κι όχι εμείς. Αυτός είναι ο πανίσχυρος δυνάστης μας, που ορίζει ποιος θα είναι υγιής και ποιος θα αρρωστήσει, ποιος θα τιμηθεί και ποιος θα ατιμωθεί, ποιος θα δοξαστεί ή ποιος θα ευτελιστεί.Με ποια κριτήρια λαμβάνονται οι αποφάσεις Του;
Με ποιο κριτήριο λ.χ. θα επιλέξει το αθώο νήπιο για να το πάρει μαζί του στον ουρανό και θα αφήσει τον διεφθαρμένο παιδεραστή αλώβητο από τις επιπτώσεις της γρίπης;

6. Αφού λοιπόν είμαστε στην απόλυτη διάθεσή του πατέρα-αφέντη μας, ισχυρίζεται ο σοφός ποιμενάρχης ότι το μόνο που μας απομένει είναι να επικαλούμαστε συνεχώς το έλεός του. Τι νόημα έχει , μεταφράζω εγώ τα λόγια του, στην περίπτωση της γρίπης, να πλένουμε τα χέρια μας ή να αποφεύγουμε τις "στενές" επαφές με τους άλλους και να μη χρησιμοποιούμε αντικείμενα που έχουν πιάσει, όπως συνιστούν οι επιστήμονες; Πολύ περισσότερο, γιατί να αποφεύγουμε τη θεία μετάληψη από το ίδιο κουταλάκι με το οποίο "κοινώνησαν" κάποιοι γριπιασμένοι; Η βούληση του Κυρίου , τελικά, είναι εκείνη που θα έχει τον κύριο λόγο κι όχι εμείς με τις προφυλάξεις μας για το αν θα αρρωστήσουμε ή όχι. Όπως ακριβώς έκαναν οι "πραγματικοί" χριστιανοί σε παλιότερες εποχές, όταν ξεσπούσαν οι φοβερές επιδημίες της πανούκλας, του τύφου και της χολέρας και ξεπάστρευαν εκατομμύρια ανθρώπους.
Ερωτώ τον Χριστοφιλέστατο Μητροπολίτη: μήπως θα ήταν τιμιότερο για το ελληνορθόδοξο πλήρωμά του να μην εμβολιάζεται καθόλου , προκειμένου να αποδείξει την πλήρη υποταγή και εμπιστοσύνη του στον Οδηγό-Αφέντη του; Να αφεθεί δηλαδή "πλήρως και απολύτως" στο μέγα έλεός Του, και τότε κούνια που θα μας κούναγε όλους , πιστούς τε και αθέους;