Μα γίνονται καταλήψεις και στο Columbia;

• Γιάννης Αλμπάνης

  NEWS 24/7

Κοίτα να δεις τι γίνεται στην Αμερική… Διαβάζουμε στο ρεπορτάζ του Troy Closson στους New York Times: «Σχεδόν 50 άτομα συνελήφθησαν στο Πανεπιστήμιο Yale στο New Haven το πρωί της Δευτέρας, μετά τις συλλήψεις την περασμένη εβδομάδα περισσότερων από 100 διαδηλωτών στο πανεπιστήμιο Columbia στη Νέα Υόρκη. Οι συλλήψεις προκάλεσαν ένα κύμα ακτιβίστικων δράσεων σε άλλες πανεπιστημιουπόλεις, συμπεριλαμβανομένων του M.I.T., του πανεπιστημίου του Μίσιγκαν και του πανεπιστημίου Στάνφορντ, καθώς οι διαδηλωτές ζητούσαν την αποεπένδυση των πανεπιστημίων τους από εταιρείες με δεσμούς με το Ισραήλ και την κατάπαυση του πυρός στον πόλεμο του Ισραήλ στη Γάζα».

 

Το ρεπορτάζ συνοδεύεται από ένα εντυπωσιακό φωτογραφικό άλμπουμ. Κοιτώντας τις φωτογραφίες από τις κινητοποιήσεις και τις συλλήψεις των διαδηλωτών, αυτόματα έρχεται στο νου μία λέξη: 1968. Γιατί αυτό που συμβαίνει σήμερα στα αμερικανικά πανεπιστήμια θυμίζει το κύμα των κινητοποιήσεων για τον πόλεμο του Βιετνάμ, το οποίο σάρωσε τις ΗΠΑ και άλλαξε το πρόσωπό τους.

Η Γάζα

 

Η συνεχιζόμενη ανθρωποσφαγή στη Γάζα βγάζει τους Αμερικανούς φοιτητές και φοιτήτριες στο δρόμο. Ο απολογισμός του αίματος, έτσι όπως τον κάνει ο σημαντικός Παλαιστίνιος πολιτικός και ακτιβιστής Μουσταφά Μπαργκούτι, είναι τρομακτικός: «Μετά από 200 ημέρες ισραηλινών επιθέσεων στη Γάζα έχουν σκοτωθεί περισσότεροι από 34.000 Παλαιστίνιοι, εκ των οποίων υπολογίζεται ότι το 70% είναι γυναίκες και παιδιά. Επιπλέον, υπολογίζεται ότι 7.000 άτομα βρίσκονται κάτω από τα ερείπια και οι τραυματίες είναι 76.000. Το μεγαλύτερο μέρος των υποδομών έχει καταστραφεί, μεταξύ των οποίων το 70% των κατοικιών, όλα τα πανεπιστήμια, και 33 από τα 36 νοσοκομεία. Στη Δυτική Όχθη ο Ισραηλινός στρατός μαζί με τους εποίκους έχουν σκοτώσει 486 Παλαιστίνιους και έχουν τραυματίσει περισσότερους από 4.700».

 

Η υποκρισία

 

Αυτό το μέγεθος ανθρώπινων απωλειών σε έναν πληθυσμό περίπου 2,1 εκατομμυρίων ανθρώπων ξεπερνάει κάθε όριο. Για την ακρίβεια, θα έπρεπε να ξεπερνάει, γιατί οι ΗΠΑ και της ΕΕ στα λόγια στηρίζουν την κατάπαυση του πυρός και στην πράξη υποστηρίζουν σθεναρά το Ισραήλ. Η σφαγή στη Γάζα γίνεται με αμερικανικά όπλα. Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που η Γάζα μετατρέπεται σε παγκόσμιο σύμβολο για τη νέα γενιά. Σύμβολο της δυτικής υποκρισίας. Την ώρα που η Δύση ομνύει στα δικαιώματα και τον ανθρωπισμό, είναι συνένοχη στην ισραηλινή εκστρατεία εκδίκησης που βάζει στο στόχαστρο κατά κύριο λόγο τους αμάχους.

 

Οι φοιτητές και οι φοιτήτριες των κορυφαίων πανεπιστημίων στον κόσμο, δεν βγαίνουν στο δρόμο γιατί συμπαθούν τη Χαμάς -άλλωστε μεταξύ τους βρίσκεται ένα μεγάλος και διαρκώς διογκούμενος αριθμός προοδευτικών Εβραίων. Οι φοιτητές και οι φοιτήτριες εξεγείρονται γιατί θεωρούν αδιανόητη τη συνεχιζόμενη σφαγή, γιατί έχουν απηυδήσει με την υποκρισία των δυτικών δημοκρατιών, γιατί θέλουν να πράξουν το δίκιο. Πάντοτε η ζωή των νέων καθοδηγείται περισσότερο από τους ηθικούς κανόνες παρά από τον υπολογισμό του συμφέροντος, όπως επισήμαινε ο Αριστοτέλης.

 

Το μήνυμα

 

Οι κινητοποιήσεις των αμερικανικών πανεπιστημίων στέλνουν ένα παγκόσμιο μήνυμα ειρήνης και δικαιοσύνης. Δείχνουν επίσης πόσο έωλες είναι ορισμένες πτυχές του δημόσιου διαλόγου στη χώρα μας. Πόσο γελοίο και εκτός πραγματικότητας φαίνεται σήμερα το κλισέ της κυβέρνησης Μητσοτάκη ότι «καταλήψεις γίνονται μόνο στην Ελλάδα»; 

Πόσο ρηχές αποδεικνύονται οι αναλύσεις διαφόρων ειδικών της εξουσίας περί λαϊκισμού της Μεταπολίτευσης, ο οποίος ευνοεί την ακτιβίστικη δράση μειοψηφικών ομάδων στα πανεπιστήμια; 

 Αλλά και πόσο άδικη και ισοπεδωτική μοιάζει πια η ρητορεία μιας ορισμένης Αριστεράς που τσουβαλιάζει συλλήβδην τους Αμερικανούς πολίτες με τις κυβερνήσεις τους και το στρατιωτικό κατεστημένο;

 

Δεν ξέρω πώς θα εξελιχθούν οι κινητοποιήσεις στα αμερικανικά πανεπιστήμια. Ξέρω όμως ότι αποτελούν σημάδια ενός κόσμο που αλλάζει. Ξέρω επίσης ότι το βασικό σύνθημά τους συνοψίζει αυτή τη στιγμή την επιταγή του δικαίου: Άμεση κατάπαυση του πυρός!

 

 

Υπό ανάφλεξη τα πανεπιστήμια στις ΗΠΑ για τη σφαγή στη Γάζα

 

Υπό ανάφλεξη τα πανεπιστήμια στις ΗΠΑ για τη σφαγή στη Γάζα [εικόνες + βίντεο]

efsyn.gr

5–7 λεπτά

---

Τουλάχιστον 34 άτομα συνελήφθησαν την Τετάρτη στο Όστιν του Τέξας και 50 στο πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας, καθώς οι δυναμικές κινητοποιήσεις φοιτητών που διαμαρτύρονται για τη σφαγή στη Γάζα επεκτείνονται.

Από τη Μασαχουσέτη έως την Καλιφόρνια χιλιάδες φοιτητές αυτή τη βδομάδα κινητοποιούνται συμμετέχοντας σε πορείες ή κατασκηνώνουν σε χώρους πανεπιστημίων απαιτώντας από τα ιδρύματα να διακόψουν τους οικονομικούς δεσμούς με το Ισραήλ και να απομακρυνθούν από εταιρείες που βοηθούν στην συνέχιση της αιματηρής σύγκρουσης στη Γάζα. 

Με συνθήματα υποδέχθηκαν τους αστυνομικούς οι φοιτητές στο Όστιν του Τέξας.

| (Mikala Compton/Austin American-Statesman via AP)

Wow.

This is insane

Happening now at the University of Texas in Austin.

Militarized state troopers confronting peaceful students protesting against genocide.pic.twitter.com/Kq8xFzv3J3

— sarah (@sahouraxo) April 24, 2024

Οι κινητοποιήσεις έχουν φέρει μαζικές αποβολές και συλλήψεις εκατοντάδων ενώ οι απειλές από τις αμερικανικές αρχές, αλλά και πρυτανικές αρχές συνεχίζονται. 

Στην Καλιφόρνια διαδηλωτές έχουν πραγματοποιήσει κινητοποιήσεις στο Μπέρκλεϊ και στο πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας, ενώ στα βόρεια της πολιτείας, στην κρατική πολυτεχνική σχολή, διαμαρτυρόμενοι έχουν καταλάβει σημεία των εγκαταστάσεων δημιουργώντας οδοφράγματα, κάτι που έφερε αναστολή μαθημάτων. 

Στο Μπέρκλεϊ οι διαμαρτυρίες μπήκαν στην τέταρτη ημέρα με πολλές σκηνές να έχουν στηθεί στο κέντρο του πανεπιστημίου, με πολλούς φοιτητές να συμμετέχουν στην πρωτοβουλία για μια ελεύθερη Παλαιστίνη. Ζητούν από το πανεπιστήμιο να κόψει τους οικονομικούς δεσμούς με την Black Rock και άλλες εταιρείες που είναι συνένοχες στα εγκλήματα του Ισραήλ στη Γάζα.  Η περιβόητη BlackRock έχει ένα πορτφόλιο επενδύσεων στο Μπέρκλεϊ ύψους 427 εκατομμυρίων με τις πρυτανικές αρχές να απαντούν ότι μια αλλαγή στην στρατηγική δεν είναι εφικτή. Προς το παρόν η αστυνομική παρουσία είναι ελάχιστη, όμως οι φοιτητές εκτιμούν ότι αυτό θα αλλάξει τις επόμενες ημέρες, αλλά δηλώνουν αποφασισμένοι να εμείνουν στις κινητοποιήσεις τους. Ζητούν, ακόμη, ακαδημαϊκό μποϊκοτάζ, δηλαδή να σταματήσουν οι συνεργασίες με ισραηλινά πανεπιστήμια, αλλά και τη δημιουργία προγράμματος παλαιστινιακών σπουδών. 

Στο πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνια η αστυνομία ήρθε σε αντιπαράθεση με φοιτητές για τις σκηνές που έχουν στήσει σε χώρους των πανεπιστημίων προχωρώντας σε δεκάδες συλλήψεις, ενώ υπάρχουν αναφορές για σπρωξίματα και βία των αστυνομικών κατά φοιτητών.

Στην κρατική σχολή Πολυτεχνείου που βρίσκεται στις βόρειες ακτές της Καλιφόρνια έκλεισε τα μαθήματα διεξάγοντα εξ αποστάσεων, καθώς δεκάδες φοιτητές έχουν καταλάβει ένα κτίριο ως διαμαρτυρία..  «Νομίζω ότι η λύση είναι να συμμετέχεις, γιατί έτσι αισθάνομαι ότι κάνω ό,τι μου αναλογεί. Ακόμη κι εάν δεν είναι αρκετό, κάνω ότι καλύτερο μπορώ« δηλώνει ένας φοιτητής σε εφημερίδα του Σακραμέντο. 

Στο Όστιν του Τέξας εκατοντάδες αστυνομικοί, ακόμη και έφιπποι, επιτέθηκαν σε διαδηλωτές στην προσπάθειά τους να τους απομακρύνουν από χώρους του πανεπιστημίου. 

Ανάμεσα στους συλληφθέντες είναι και ένας φωτογράφος, ενώ άλλος δημοσιογράφος έχασε χτυπήθηκε μέσα στον χαμό και χρειάστηκε να του παρασχεθούν οι πρώτες βοήθειες για να σταματήσει η αιμορραγία.

Θέση παίρνει και το προσωπικό του πανεπιστημίου, το οποίο ανακοίνωσε απεργία ως αντίδραση στην «στρατιωτική απάντηση» απέναντι σε μια ειρηνική διαμαρτυρία. 

Το πρωί της Τετάρτης φοιτητές του Χάρβαρντ πραγματοποίησαν διαμαρτυρία κατά των πειθαρχικών μέτρων εναντίον ομάδας φοιτητών που σύστησε επιτροπή αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη, ενώ απαιτούν από το πανεπιστήμιο να απομακρυνθεί από τους δεσμούς του με το Ισραήλ. 

Happening now at the University of Texas in Austin:

Peaceful students are chanting “You don’t scare us” and “Free, free Palestine” in the face of militarized state troopers.pic.twitter.com/XIigwFYvQd

— sarah (@sahouraxo) April 24, 2024

Απειλές για Εθνοφρουρά στο Κολούμπια

Στο Κολούμπια η καταστολή μπαίνει σε νέα επίπεδα, καθώς τις εγκαταστάσεις του πανεπιστημίου επισκέφθηκε ο Ρεπουμπλικανός πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων, Μάικ Τζόνσον, μαζί με μια κουστωδία μελών του συντηρητικού κόμματος.

Ο πολιτικός έγινε δεκτός με αποδοκιμασίες από το κοινό, όμως δεν δίστασε να χαρακτηρίσει ως «οχλαγωγία» τις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας και να μιλήσει για «ιό αντισημιτισμού», ο οποίος μπαίνει στα πανεπιστήμια. 

Επιτέθηκε, μάλιστα, στις πρυτανικές αρχές κατηγορώντας τες ότι άφησαν αυτούς τους «παράνομους προβοκάτορες και ριζοσπάστες να πάρουν τα ηνία», για να προσθέσει ότι «εάν δεν σταματήσουν οι απειλές και ο εκφοβισμός, θα έρθει η ώρα της εθνοφρουράς».

Ο Τζόνσον ζήτησε, ακόμη, την παραίτηση της Μινούς Σαφίκ, της πρύτανη του Κολούμπια, την οποία κατηγόρησε ότι απέτυχε να προστατεύσει τους Εβραίους φοιτητές και επέτρεψε τις διαδηλώσεις. 

Στον Τζόνσον απάντησε η Κάθι Χόκουλ, Δημοκρατική κυβερνήτης της Νέας Υόρκης, που χαρακτήρισε την επίσκεψή του ως διχαστική, ενώ η γερουσιαστής Αλεξάντρια Οκάσιο Κορτέζ επιτέθηκε στις πρυτανικές αρχές για την «επικίνδυνη ενέργειά τους» να καλέσουν την αστυνομία για ειρηνικές διαδηλώσεις.[.........................................................]

ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΣΗ-ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΒΙΝΤΕΟ

Υπό ανάφλεξη τα πανεπιστήμια στις ΗΠΑ για τη σφαγή στη Γάζα...

Jan Stanislawski (1860-1907)- Polish modernist painter and founder of various innovative art groups-Πολωνός μοντερνιστής ζωγράφος και ιδρυτής διαφόρων καινοτόμων ομάδων τέχνης

Ο Jan Grzegorz Stanisławski (24 Ιουνίου 1860, Vilshana – 6 Ιανουαρίου 1907, Κρακοβία, Αυστροουγγαρία) ήταν Πολωνός μοντερνιστής ζωγράφος, εκπαιδευτικός τέχνης και ιδρυτής και μέλος διαφόρων καινοτόμων ομάδων τέχνης και λογοτεχνικών εταιρειών.

.
«Τα έτη 1885-1895 ήταν πολύ ευνοϊκά για πολυάριθμα ταξίδια. Επισκέπτεται τη Γερμανία, την Ιταλία, την Ισπανία, την Ελβετία, την Τσεχία. Τα θέματα, ίσως τα πιο αγαπημένα στον καλλιτέχνη, βρίσκονται στην πατρίδα του, στην Ουκρανία. Ο καλλιτέχνης, ερωτευμένος με τη γη, περιγράφει την ατμόσφαιρα των εξοχικών τοπίων και των στεπών. Την περίοδο αυτή η ζωγραφική του συνδέεται με τη ρεαλιστική αναπαράσταση. Ο Stanisławski συνεργάζεται με άλλους επιφανείς καλλιτέχνες. με τον Wojciech Kossak συμμετείχε στη δημιουργία του πανοράματος “Przejscie przez Berezyne” και με τον Jan Styka ετοίμασε το “Golgota”. Το 1897 μετακόμισε στην Κρακοβία και ανέλαβε την έδρα του τοπίου στη Σχολή Καλών Τεχνών.

Η ζωγραφική του εξελίσσεται προς τον ιμπρεσιονισμό, ανάλογα με τον τόπο και την ώρα της ημέρας που εστιάζει στις καταστάσεις της ατμόσφαιρας. Ο πίνακας «Ule na Ukrainie» (1895) αποκαλύπτει τον στόχο του καλλιτέχνη: να μεταγράψει το φως εφαρμόζοντας χρώματα σε αντιπαρατιθέμενες πινελιές. Το τοπίο λουσμένο στο φως του ήλιου και τα σκούρα μπλε περιγράμματα δίνουν την εντύπωση δόνησης φωτός και χρωμάτων. Η φύση είναι πηγή ομορφιάς, αλλά η προσοχή του καλλιτέχνη αιχμαλωτίζεται από τα μυστικά της και είναι από εδώ και πέρα ​​προς αυτή την κατεύθυνση που θα συνεχίσει την καλλιτεχνική του δημιουργία. Η έρευνά του είχε ως αποτέλεσμα περίπου εκατό τοπία. «Topole nad woda» (1900), το δραματικό τοπίο περιέχει μια σύνθεση εντυπώσεων που προέρχονται από τη φύση. Είναι έντονα εμποτισμένο με συμβολικά μοτίβα. Η επιφάνεια του νερού εκφράζει το ρευστό και το εφήμερο.

 

Αυτό το φαινόμενο στο κίνημα Young Poland αντιστοιχεί στην ψυχή. Βαριά σύννεφα διαπερνούν τον ουρανό μπλε αναγγέλλει μια τραγωδία. Οι λεύκες που γέρνουν προς τη γη από τη δύναμη του ανέμου μας μιλούν για τις δυνάμεις της φύσης. Ο Stanisławski χρησιμοποιεί την παλέτα των σκούρων χρωμάτων, που κατά καιρούς φωτίζονται από τα λευκά σύννεφα που εισχωρούν στον γαλάζιο ουρανό που αποτυπώνει τέλεια τις φευγαλέες εντυπώσεις. Την παρόμοια ατμόσφαιρα βρίσκουμε στο «Stodoly w Pustowarni» (1898), τα βαριά σύννεφα δίνουν την εντύπωση ότι είναι φορτωμένα με μόλυβδο, μεταφέροντας άσχημα νέα που κυριαρχούν στο τοπίο. Το έργο αντανακλά την ψυχική κατάσταση: είναι ένα εσωτερικό τοπίο.

Οι συχνές παραμονές στην Ουκρανία, στο Κίεβο, τα έτη 1898-1903, έφεραν ποικίλα θέματα στον καλλιτέχνη. Ζωγράφισε πολλές εκδοχές του μοναστηριού Michajlowski, της ορθόδοξης εκκλησίας Sofijska και του καμπαναριού της. Εφαρμόζει μεγάλες χρωματικές πινελιές: λευκό, κίτρινο και χρυσό.
Επιστρέφει στα αγαπημένα του μοτίβα, τοπία με φαρδιές στέπες, μαιάνδρους του Δνείπερου, ανεμόμυλους, ζαφείρι μπλε ποτάμια που παρατηρούνται με διαφορετικό φως. μια ηλιόλουστη μέρα, στο γκρίζο. Καταγράφει αντανακλάσεις φωτός στην επιφάνεια του νερού και αλλαγές στα χρώματά του.
Στα έργα που ζωγράφισε το 1904 «Dnieper», «Dnieper niebieski», «Dnieper szafirowy» εφαρμόζει μια κυματιστή γραμμή περιγραμμάτων που κλείνουν χρωματικές πινελιές.

Ένα άλλο θέμα που γοητεύει τον καλλιτέχνη είναι τα ευαίσθητα φυτά που καλύπτουν ουκρανικά χωράφια και στέπες. Συμβολίζουν τις ζωτικές δυνάμεις που κρύβει η φύση.
Ο Stanisławski εμπνέεται επίσης από την ιταλική αρχιτεκτονική, «Forteca w Weronie» (1902), θέα στον καθεδρικό ναό της Σιένα ή στην εκκλησία του Αγίου Μάρκου στη Βενετία, βαμμένα βιαστικά με χοντρές πινελιές.
Η ζωγραφική του εξελίσσεται με την πάροδο του χρόνου. Από την αναπαράσταση των «γωνιών της φύσης» γοητεύεται από τα συναισθηματικά λυκόφωτα, των ουκρανικών περιβόλων, φτάνοντας μέχρι τη μυστικιστική κλίση και το τρέμουλο των φύλλων από τις λεύκες  στην άκρη του νερού».

Πηγή: https://beskid.com/jan-stanislawski/(μετάφραση)

Bικιπαίδεια=>Jan Stanisławski (painter)

Händel: Cantata "Delirio Amoroso" (HWV 99) / Kateryna Kasper, Freiburger Barockorchester, René Jacobs

Il delirio amoroso, George Frideric Handel

René Jacobs(1946)

Kateryna Kasper(1986)

Οι εγκληματικές κακοτεχνίες των δημόσιων έργων και η μόνιμη ατιμωρησία των υπευθύνων . Ένα παράδειγμα

 

Πληρώνει κανείς ποτέ για όσα εγκληματικά γίνονται σε αυτή την πόλη;

Γιώργος Τούλας

parallaximag.gr 

2–3 λεπτά

---

Parallax View

Θα βρεθεί ένας εισαγγελέας να κινηθεί αυτεπάγγελτα; Θα λογοδοτήσει ο πρώην δήμαρχος, ο αρμόδιος πρώην αντιδήμαρχος, ο εργολάβος; Θα τιμωρηθεί κανείς;

Διασχίζω κάθε πρωί τη οδό Κρήτης, έναν μεγάλο σε μήκος δρόμο στα ανατολικά της πόλης. Ο δρόμος αυτός ασφαλτοστρώθηκε από το δήμο Θεσσαλονίκης πρόσφατα.

Η νέα άσφαλτος έπεσε και διαφημίστηκε δεόντως με κείνα τα πανηγυρικά δελτία τύπου που διαφήμιζαν έργα…

Το οδοστρώμα, που ήταν σε κακό χάλι άλλαξε όψη. Όχι για πολύ όμως.

Το οδόστρωμα θυμίζει πια δρόμο στη Δαμασκό. Είναι ανατιναγμένο. Έχει διαλυθεί.

Δεν άντεξε ούτε ενάμιση χρόνο.

Και μπαίνει τώρα βασανιστικά το ερώτημα: Ποιος θα πληρώσει για αυτή την απίστευτη κακοτεχνία; Ποιος θα βρεθεί υπόλογος στη δικαιοσύνη για τον τρόπο που εκτελέστηκε το έργο, για τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν, για την κακοτεχνία, για την εξαπάτηση του πολίτη, για την νέα ταλαιπωρία που θα υποστεί για να ξανά ασφαλτοστρωθεί;

Θα βρεθεί ένας εισαγγελέας να κινηθεί αυτεπάγγελτα; Θα λογοδοτήσει ο πρώην δήμαρχος, (Κωνσταντίνος Ζέρβας και Εφραίμ Κυριζίδης) ο αρμόδιος πρώην αντιδήμαρχος, ο εργολάβος; Θα τιμωρηθεί κανείς;

Υπάρχει πάντα η κουλτούρα της αιώνιας ατιμωρησίας. Εκεί βασίζεται η ασυδοσία, η αλαζονεία, η αίσθηση της  του ανέγγιχτου. Η διαρκής αίσθηση της ματαίωσης, της απώλειας της πίστης στα αυτονόητα. Μέχρι πότε;

Γυμνοί στον Ηλιο/ Plein Soleil (1960): το "αγέραστο" νουάρ της Χάισμιθ με τον "ταλαντούχο κύριο Ρίπλεϊ" στο ξεκίνημα της εγκληματικής δράσης του και η καλύτερη μεταφορά του στο σινεμά από τον Ρενέ Κλεμάν

 

Γυμνοί στον Ηλιο

Plein Soleil

του 

ΡΕΝΕ ΚΛΕΜΑΝ (1913-1996)

Ο ηλιοκαμένος Αλέν Ντελόν στην πρώτη - και για πολλούς καλύτερη - διασκευή του διάσημου best seller της Πατρίσια Χάισμιθ, «Ο Ταλαντούχος Κος Ρίπλεϊ»

_____________________________

 

LIFO/Μυρτώ Αθανασοπούλου=>Patricia Ηighsmith: Ο ταλαντούχος κύριος Ρίπλεϊ

___________________________

Κριτική της ταινίας : Τάσος Χατζηευφραιμίδης

flix.gr 

4–5 λεπτά

---

Θα αρκούσε το «Γυμνοί στον Ηλιο» για να θεοποιηθεί η ηλιοκαμένη μορφή του Αλέν Ντελόν σε ένα από τα πιο εμβληματικά πρότυπα ολύμπιας ομορφιάς που πέρασαν ποτέ από τη μεγάλη οθόνη. Για να ανακηρυχθεί η Μαρί Λαφορέ το παντοτινό «κορίτσι με τα χρυσά μάτια». Για να αναγνωριστεί η αξία του Ρενέ Κλεμάν ως ενός από τους σημαντικότερους Γάλλους σκηνοθέτες του προηγούμενου αιώνα. Κι αν ο καθένας από αυτούς έχτισε το δικό του μικρό ή μεγάλο μύθο, είναι αυτή η (κατά πολλούς καλύτερη) κινηματογραφική διασκευή του «Ταλαντούχου Κυρίου Ρίπλεϊ» της Πατρίσια Χάισμιθ η ταινία που άρρηκτα συνδέθηκε στη συλλογική κινηματογραφική συνείδηση με το καλοκαίρι και παραμένει, εξήντα ακριβώς χρόνια μετά την πρώτη προβολή της, αισθησιακή και μυστηριώδης, ηδυπαθής και επικίνδυνη, ένα αιώνιο καλοκαίρι της μεγάλης οθόνης.

Σε μια άψογα φωτογραφημένη από τον θρυλικό Ανρί Ντεκέ Ιταλία, σαγηνευτική κάτω από τον εκτυφλωτικό ήλιο και υποδόρια απειλητική, οι ζωές του Τομ, του Φιλίπ και της Μαρτζ θα διασταυρωθούν σε ένα τρίγωνο ανομολόγητων παθών και απωθημένων. Ο πρώτος, φτωχός αλλά πανέξυπνος καιροσκόπος, έχει έρθει από το Σαν Φρανσίσκο κατ’ εντολή του πατέρα του δεύτερου προκειμένου να πείσει τον άσωτο bon viveur γιο να γυρίσει στο σπίτι. Ο Φιλίπ δεν έχει καμία τέτοια πρόθεση και χρησιμοποιεί τον Τομ όχι μόνο ως σύντροφο στις κραιπάλες του, αλλά και για να ξεσπά πάνω του υποτιμώντας τον, σε μια ξεκάθαρα εξουσιαστική σχέση υποταγής και λανθάνοντος (υποσυνείδητου;) ομοερωτισμού. Ο Τομ, από τη μεριά του, γοητεύεται τόσο από την προσωπικότητα και τη ζωή του πλούσιου φίλου του, που θα κάνει το παν να την οικοιοποιηθεί. Κατά τη διάρκεια μιας θαλάσσιας εκδρομής στη Νότια Ιταλία με το γιοτ του Φίλιπ και υπό την καταλυτική παρουσία της Μαρτζ, της Γαλλίδας φιλενάδας του, οι διαρκείς ταπεινώσεις, αλλά και τα προσωπικά του καταχθόνια σχέδια που θα έρθουν σταδιακά στην επιφάνεια, θα οδηγήσουν τον Τομ στο (πρώτο του) έγκλημα. Είναι πλέον ελεύθερος να ζήσει τη ζωή που πάντα ονειρευόταν. Ποιο θα είναι, όμως, το τίμημα;

Ο Κλεμάν χτίζει στο πρώτο μέρος μαεστρικά το μυστήριο πίσω από την προσωπικότητα του Τομ Ρίπλει για να παραδοθεί αμαχητί σ’ αυτή στο δεύτερο. Η (ιδανικά) αγγελική μορφή του Αλέν Ντελόν μοιάζει με ένα προσωπείο πίσω από το οποίο ελλοχεύει κάτι βαθύτερο και σατανικό, ένας δαιμονικός αμοραλισμός που γίνεται ακόμα πιο επικίνδυνος λόγω της εύθραυστης παιδικότητας του προσώπου του. Τα κίνητρά του ιχνηλατούνται, αλλά ποτέ δεν αποκαλύπτονται, η πραγματική του ταυτότητα παραμένει άγνωστη, αντιθέτως από την αρχή γίνεται φανερή η επιθυμία του να υποκλέψει την ταυτότητα (και την ερωμένη) του Φιλίπ, καθοδηγούμενος όχι μόνο από (τα αναμφίβολα) υλιστικά ελατήρια, αλλά και από μια σχεδόν υπαρξιακή αναγκαιότητα.

Η συγκλονιστική σκηνή του φιλιού στον καθρέφτη, φορώντας τα ρούχα του άσπονδου φίλου του και μιμούμενος τη φωνή του, δεν μαρτυρά μόνο αυτό τον απελπισμένο χαμελαιοντισμό, αλλά αποκαλύπτει και μια ναρκισσιστική και (όχι και τόσο) υπαινικτική τελικά ομοερωτική επιθυμία για ένα φαύλο είδωλο. Οι ανέμελες μέρες του κρασιού και των λουλουδιών, όπου οι δύο άνδρες μπορούν να ξοδεύουν τα νιάτα και την ομορφιά τους, κοροϊδεύοντας τυφλούς περαστικούς στους δρόμους της Ρώμης, μοιάζουν νομοτελειακά καταδικασμένες να τελειώσουν, όχι μόνο λόγω της αγεφύρωτης ταξικής διαφοράς που μοιάζει να υπαγορεύει την υπεροπτικά χειριστική συμπεριφορά του ανέμελα πλούσιου Φιλίπ, αλλά και μιας αναπόδραστης τελικά ροπής προς το έγκλημα.

Κι αν η ομορφιά των τοπίων και των πρωταγωνιστών αιχμαλωτίζει τον αμφιβληστροειδή, η ηθική αμφισημία είναι εκείνη που τελικά δίνει στην ταινία την κλασική της πλέον αξία και τη διαχρονικότητά της. Εκείνη η αίσθηση της χιτσκοκικής παρανομίας του να γοητεύεσαι από τον εγκληματία και να ζητάς ταυτόχρονα την καταδίκη και τη διαφυγή του. Η ίδια η Χάισμιθ είχε απογοητευτεί από το φινάλε της ταινίας θεωρώντας το ηθικοπλαστικό, όμως η τραγική ειρωνεία της τελευταίας σκηνής που αφήνει τον Τομ Ρίπλεϊ μετέωρο από τον οριστικό θρίαμβο στην αμετάκλητη καταδίκη αντικατοπτρίζει τελικά καλύτερα αυτή την δισυπόστατη απόλαυση.

Βικιπαίδεια:Γυμνοί στον ήλιο

Παρουσίαση των 42 υποψηφίων της Νέας Αριστεράς -Η ομιλία του Αλέξη χαρίτση

 

Τους 42 υποψήφιους-ες ενόψει των ευρωεκλογών της 9ης Ιουνίου παρουσίασε η Νέα Αριστερά

Κατά την ομιλία του ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος, Αλέξης Χαρίτσης, επεσήμανε μεταξύ άλλων πως«στην κάλπη των Ευρωεκλογών πρέπει να σταλεί ένα σαφές μήνυμα αποδοκιμασίας απέναντι στην κυβέρνηση της ΝΔ».

«Στην κάλπη των ευρωεκλογών το μεγάλο στοίχημα είναι να προκύψει μια προοδευτική πλειοψηφία. Με σαφές το κοινωνικό και οικολογικό αποτύπωμα για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση» πρόσθεσε ο κύριος Χαρίτσης και σημείωσε παράλληλα πως «είναι περισσότερο αναγκαία από ποτέ μια δυναμική και μαχητική αριστερά προκειμένου να ανασχεθεί η διάβρωση των θεσμικών κεκτημένων».

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο πρόεδρος της ΚΟ της Νέας Αριστεράς ανέφερε: «Οι πολίτες της χώρας μας κοιτάζουν την κεντρική πολιτική σκηνή με απέχθεια· με απογοήτευση· με αγανάκτηση· ίσως με κάποιο δειλό ενδιαφέρον· ίσως και με κάποια ελπίδα που όμως πολύ δύσκολα θα την αφήσουν να εκδηλωθεί και να μετατραπεί σε εμπιστοσύνη. Γιατί βλέπουν τις αντικοινωνικές πολιτικές της Νέας Δημοκρατίας. Τις πολιτικές που προσβάλλουν τους πολίτες, εντείνουν τις ανισότητες, υπονομεύουν τις προοπτικές των νέων ανθρώπων. Βλέπουν και τις επιλογές της αντιπολίτευσης του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ. Μιας αντιπολίτευσης που αδυνατεί να εκφράσει την κοινωνική δυναμική. Μιας αντιπολίτευσης βολικής για την κυβέρνηση Μητσοτάκη».

Όλα τα ονόματα τα ονόματα των υποψηφίων ευρωβουλευτών έχουν ως εξής:

Ακριβούλη Ζωή, Οικονομολόγος, Μέλος ΔΣ Επιμελητηρίου Λάρισας
Αλή Αλή, Πληροφορικός
Αμπλάς Θέμης, Πρόεδρος Ομοσπονδίας Συνδικάτων Μεταφορών Ελλάδας
Γιαννακάκη Μαρία , Ιστορικός-Διεθνολόγος
Γιαννοπούλου Έφη, Μεταφράστρια, επιμελήτρια εκδόσεων
Δούκα Μάρω, Συγγραφέας
Θεοδωρίδου Δανάη, Σκηνοθέτρια και ερευνήτρια σύγχρονων παραστατικών τεχνών
Καλομενίδης Γιάννης, Καθηγητής Πνευμονολογίας. Ιατρική Σχολή ΕΚΠΑ Νοσοκομείο “Ο Ευαγγελισμός”
Καμτσίδου Ιφιγένεια, Αν. Kαθηγήτρια Συνταγματικού Δικαίου, Νομική Σχολή Α.Π.Θ
Καραμέρης Δημήτρης, Εργαζόμενος στη ΛΑΡΚΟ
Καραμεσίνη Μαρία, Καθηγήτρια πανεπιστημίου, πρώην διοικήτρια ΟΑΕΔ
Καραμήτσος Φιλήμων, Δημοσιογράφος
Καρπόζηλος Κωστής, Ιστορικός
Κασσίμης Χαράλαμπος ,Ομότιμος Καθηγητής στο Τμήμα Αγροτικής Οικονομίας και Αγροτικής Ανάπτυξης του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Πρώην γενικός γραμματέας Αγροτικής Πολιτικής και Διαχείρισης Κοινοτικών Πόρων του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης
Κατσαρού Αλίκη , Αρχειονόμος & Βιβλιοθηκονόμος – MA Πολιτισμική Κληρονομιά, ελεύθερη επαγγελματίας
Κεραμυδά Δήμητρα, Δικηγόρος αφιερωμένη στην κοινωνικά προσανατολισμένη υπερασπιστική δικηγορία
Κονταράκης Ανδρέας, Αιθουσάρχης, διανομέας ταινιών
Κούλογλου Στέλιος , Δημοσιογράφος, ευρωβουλευτής
Κουλουμπή Νάντια, Γιατρός-ενδοκρινολόγος
Κυμιγκέλη Αθανασία, Υποψήφια Διδάκτωρ Νομικής Σχολής Αθηνών / Ελεγκτής Είσπραξης της ΑΑΔΕ
Λυμπεράκης Πέτρος , Δρ. Οικολογίας. Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Κρήτης – Πανεπιστήμιο Κρήτης (ΜΦΙΚ-ΠΚ)
Μπάκας Σπύρος, Σχολικός διαμεσολαβητής κοινοτήτων Ρομά, Φοιτητής Δημοσιογραφίας
Μπόγρης Αντώνης, Ερευνητής, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής στο Τμήμα Μηχανικών Πληροφορικής και Υπολογιστών. Έχει διατελέσει σύμβουλος στο υπουργείο Παιδείας
Μυλόπουλος Νικήτας, Καθηγητής Ολοκληρωμένης Διαχείρισης Υδατικών Πόρων, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
Νάσση Όλγα, Ανθρωπολόγος
Νταρουίς Λατίφ, Καθηγητής πανεπιστημίου, εκπρόσωπος Παλαιστινιακής Παροικίας
Παραδέλλης Θεόδωρος, Πανεπιστημιακός
Ρωμανού Νατάσα, Ερευνήτρια της ΝΑΣΑ στη Μοντελική Ωκεανογραφία και το Κλίμα. Διδάσκει ως συμβεβλημένη καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκης
Σακελλαρίδης Γαβριήλ, Οικονομολόγος-επικεφαλής πολιτικού σχεδιασμού Νέας Αριστεράς
Σακισλόγλου ‘Ακης, Δημοσιογράφος
Σαράντη Κατερίνα, Πρωταθλήτρια παρατριάθλου
Σιώζου Ινώ, Ειδική σε θέματα ενεργειακής πολιτικής και περιβάλλοντος
Σταθάκης Γιώργος, Καθηγητής Πανεπιστημίου, πρ. Υπουργός
Στεφανοπούλου Τασία, Γιατρός-παθολόγος
Συγγενιώτου Μαργαρίτα, Λυρική τραγουδίστρια, συνδικαλίστρια
Τόσκας Λάζαρος, Μέλος του κινήματος κατά της εξόρυξης χρυσού-χαλκού στις Σκουριές Χαλκιδικής , πρώην περιφερειακός σύμβουλος Κεντρικής Μακεδονίας
Τσελεπή Αννέτα, Πολιτικός Μηχανικός, ελεύθερη επαγγελματίας
Φίλης Νίκος, Δημοσιογράφος, πρώην βουλευτής και υπουργός Παιδείας
Φιλίππου Πέτρος, πρώην Δήμαρχος Σαρωνικού, πρώην Αντιπεριφερειάρχης Ανατολικής Αττικής
Φλώρου Κατερίνα, Υποψήφια Διδακτόρισσα, εργαζόμενη με μπλοκάκι
Χατζηνικολάου Κορίνα, Επίκουρη Καθηγήτρια Αναπτυξιακής Ψυχοπαθολογίας ΑΠΘ
Χρηστίδη Έλενα–Όλγα, Ψυχολόγος, ακτιβίστρια ΛΟΑΤΚΙ+, συνετέλεσε επιστημονικά συνυπεύθυνη του Orlando LGBT+

«Στο δικαστήριο κάθισαν αυτός, ο Τόνης και ο Αλβανός»...

 

Δυο φορές ντροπή(διήγημα)

Γράφει ο Χρήστος Γκίμτσας*

anoixtoparathyro.gr

Έλεγαν πως ήταν ένα ζωηρό παιδί από γεννησιμιού του , ο Στράτος. Έτσι τον βάφτισαν. Και όταν μεγάλωσε και πήγε σχολείο,ξεπέρασε το ‘’ζωηρό’’ και έγινε άτακτο.
Κάθε τόσο η δασκάλα φώναζε την μάνα του για να της πει πως κάτι έπρεπε να κάνει, γιατί το παιδί δεν πειθαρχούσε με τίποτα.
Προσπάθησε λοιπόν η φουκαριάρα η μάνα να αφοσιωθεί περισσότερο μαζί του, αλλά αυτό δεν ήταν εύκολο.
 Το πρωί στην δουλειά-δημοτική υπάλληλος ήταν- και το απόγευμα να τα προλάβει όλα στο σπίτι. Βλέπεις είχε μείνει νωρίς χήρα, και όλα περνούσαν από το χέρι της.
Όλοι έλεγαν πως στο παιδί έλειπε ο πατέρας του, και αυτός ήταν αυτός ο λόγος που έγινε ανυπάκουος. Μπορεί…

Είχε και μία αδελφή, τρία χρόνια μεγαλύτερη του, που ποτέ όμως δεν είχε  βάλει το σπίτι σε μπελάδες. Και δεν ήταν μόνο ήσυχη, αλλά προσπαθούσε το καημένο το κορίτσι να βοηθήσει την μάνα όσο μπορούσε.
-Δεν βλέπεις την αδελφή σου! Εσύ πως βγήκες έτσι; ήταν η μόνιμη  παρατήρηση που συνοδεύονταν από το ανάλογο τράβηγμα του αυτιού.

Όταν πήγε στο γυμνάσιο, τα πράγματα χειροτέρεψαν.
 Δεν ήταν λίγες οι φορές  που γύριζε σακατεμένος από το σχολείο, και άλλες τόσες, που έστελνε στο σπίτι , κάποιον συμμαθητή του, επίσης σακατεμένο.
Και από γράμματα, άστα. Με το ζόρι τον έσπρωχναν οι καθηγητές από τάξη σε τάξη, θες γιατί λυπόταν την φουκαριάρα  την μάνα του, θες γιατί ήθελαν να τον διώξουν μια ώρα αρχύτερα και να ησυχάσουν απ’ αυτόν.

Τον μόνο σύμμαχο που είχε ο Στράτος, ήταν ο θείος του ο Αντώνης , ο αδελφός της μάνας του. Ο  Τόνης, όπως ήταν γνωστός στην πιάτσα.

-Καλά κάνει το παιδί και είναι ζωηρό! Το θέλεις να γίνει πρόβατο σαν κάποια άλλα; Ο Στράτος έχει τσαγανό. Τέτοια παιδιά πάνε μπροστά και όχι εκείνα που είναι δεμένα στο βρακί της μάνας τους!.
Τέτοια έλεγε στην αδελφή του και την έβαζε στον ύπνο.

Η μάνα του Στράτου είχε λίγο μυαλό παραπάνω από τον Τόνη, τέλειωσε μία οικονομική σχολή και στο τέλος βολεύτηκε διοικητική υπάλληλος στο δημαρχείο. Και όσο ζούσε ο μακαρίτης ο άντρας της, όλα πήγαιναν καλά. Μέχρι που τον έχασε σε τροχαίο.
Ο αδελφός της  όμως, είχε άλλη άποψη για την ζωή . Ασχολήθηκε με τα πατρικά χωράφια και εδώ που τα λέμε, πήγε καλά ιδίως  με τα θερμοκήπια και τα πρώιμα που έβγαζε.
Ήταν και γλεντζές όμως ο Τόνης και το σκορπούσε το χρήμα.
Κάποια μπουζουξίδικα και κάποια απόμερα μπαρ, τα είχε χρυσώσει, μαζί με τα ‘’κορίτσια’’ που δούλευαν σ’ αυτά.
Είχε να λέει η πιάτσα για τον θείο του Στράτου!
Έκανε λοιπόν υπομονή η μάνα να τελειώσει κουτσά, στραβά το σχολείο ο γιος της, και να πήγαινε στρατιώτης αφού δεν είχε μυαλό για γράμματα, με την ελπίδα πως στον στρατό θα έπηζε το μυαλό του, και θα έστρωνε.

Τα πράγματα όμως στράβωσαν περισσότερο στην τελευταία  τάξη.
Δεν ήταν μόνο τα τσιγάρα που έβρισκε   στην τσέπη του – από καιρό ήξερε ότι κάπνιζε- ήταν και το  ΄΄χόρτο΄΄ που βρήκε μια μέρα  στο μπουφάν του , μαζί με το τσιγαρόχαρτο για το στρίψιμο.
Άλλες φασαρίες  άρχισαν. Ήταν η πρώτη φορά  που τον είπε "αλήτη" και πως θα τον έδιωχνε  από το σπίτι, άμα συνέχιζε.
Έλα όμως που μπήκε στην μέση ο θείος που ανέλαβε να τακτοποιήσει το θέμα και ο ανεψιός του ορκίστηκε πως δεν θα ξανακάνει μπάφο.
-Έτσι για πλάκα, είχε καπνίσει μερικές φορές, απολογήθηκε.

Καλοκαίρι ήταν , μόλις είχε αποφοιτήσει   το σχολείο, και περίμενε να πάει στρατιώτης.
Εκείνη την εποχή κάλεσαν την μάνα του στο αστυνομικό τμήμα.
Είχαν τσιμπήσει τον  λεβέντη της  σε ένα μαθητικό στέκι να μοιράζει χόρτο.
Έκλαψε, παρακάλεσε, παιδί ήταν, αλλά ο εισαγγελέας τον έστειλε στο ακροατήριο.
Τρεις μήνες φυλακή με τριετή αναστολή.
Η φουκαριάρα, δεν τόλμησε να πάει στο δικαστήριο , τέτοια ήταν η ντροπή της!
Και στη δουλειά δεν πήγε. Πήρε δέκα μέρες αναρρωτική για να γλυτώσει από τα σχόλια.
 Έβαλε μόνο τον αδελφό της να του βρει δικηγόρο και να πάει μάρτυρας να πει πόσο καλό παιδί ήταν ο ανεψιός του και πόσο μετάνοιωσε για αυτό που έκανε.

Και σιγά μην έστρωνε ο Στράτος στον στρατό.
Τώρα που την έβρισκε την πρέζα εκεί μέσα, αυτός και η ψυχή του ήξερε.
Τον τσίμπησαν μια , δυο φορές αλλά γλίτωσε το στρατοδικείο , γιατί ο διοικητής του, βρέθηκε πατριώτης από τα μέρη τους, και παλιός γνώριμος του μακαρίτη του πατέρα του.
Ωστόσο, δεν την έβγαλε καθαρή εκεί μέσα. Τους τσαμπουκάδες στο στρατό, τους ξεχρέωσε με τέσσερις μήνες φυλακή.

Στο σπίτι η μάνα του , με το ζόρι τον δέχτηκε. Είχε βλέπεις και κόρη της παντρειάς που μόλις είχε τελειώσει ένα Τ.Ε.Ι. λογιστικής και έψαχνε για δουλειά. Και χρειαζόταν το κορίτσι ένα καλό όνομα στην αγορά και όχι ένα αδελφό πρεζόνι.
Τον περιμάζεψε όμως ο  θείος  που τα του συγχωρούσε όλα, τον χαρτζιλίκωνε και τον καμάρωνε.
-Γιατί έτσι πρέπει να είναι ο άνθρωπος, τσαμπουκάς και ανυπότακτος και με γούστα, έστω και παράνομα.  Όπως αυτός. Τυχαία ήταν ο Τόνης με το όνομα, στην πιάτσα;

-Θα σε πάρω εγώ στη δουλειά στο κτήμα,  του έλεγε. Μέχρι τότε κοίτα να το γλεντήσεις και να ξεστραβωθείς από τον στρατό.
 Και άρχισε να τον κουβαλάει μαζί,  στα στέκια του και τα ξενύχτια του.

Κάποια βραδιά σε ένα μπαρ ανάμεσα σε δυο, τρία ποτά, έσκυψε το κεφάλι ο θείος και του ψιθύρισε στο αυτί.
-Στράτο, μπορώ να σου έχω εμπιστοσύνη;
Τι κουβέντα ήταν αυτή! Και βέβαια! Τάφος! Άκου λέει! 
-Λοιπόν αύριο θα πάμε στο κτήμα, θέλω να σου δείξω κάτι και να πιάσεις δουλειά.
-Ρε μπάρμπα, δεν είμαι εγώ για ζαρζαβατικά και τέτοια!  του απάντησε μισομεθυσμένος.

-Για άλλη δουλειά μιλάμε. Δεν σε θέλω για τα μποστάνια.

Την άλλη μέρα τον πήγε σε μία άκρη του κτήματος, δίπλα σε μια ρεματιά. Εκεί του έδειξε το απομονωμένο θερμοκήπιο.
Έμεινε με το στόμα ανοιχτό.
-Πόσα φυτά έχεις εδώ μέσα; , ρώτησε ξαφνιασμένος.
-Όσα ζητάει η πιάτσα. Και είναι πρώτο πράγμα.
-Και εγώ τι θα κάνω; Θα έρχομαι να ποτίζω τα χασίσια;
-Όχι. Αυτό είναι δουλειά δική μου και  του  Αλβανού , του Μπερί. Εσύ θα αναλάβεις   την διανομή κατά πως θα σου πω. Τα ζαρζαβατικά που βγαίνουν στο υπόλοιπο κτήμα, είναι και βιτρίνα. Αφήνουν καλά λεφτά ,δεν λέω, αλλά τα καλύτερα βγαίνουν από  δω μέσα.
-Και πού θα το πασάρουμε το πράγμα; Χρειάζονται βαποράκια…
-Στράτο, τι νομίζεις πως κάνω στα ξενυχτάδικα που γυρνάω… Για να πηδάω τις πουτάνες πάω; Αυτή την δουλειά θέλω να την αναλάβεις  εσύ. Είσαι ο μόνος που εμπιστεύομαι. Θα παίρνεις  το τζιπάκι και  θα κάνεις διανομή σε μερικά σίγουρα στέκια. Εκεί μέσα που γίνεται και η κατανάλωση, κατάλαβες; Εμένα δεν με παίρνει άλλο να κάνω αυτή δουλειά .Παραγνωρίστηκα και είναι επικίνδυνο. Θα αναλάβεις εσύ λοιπόν. Για λίγο καιρό και με ασφάλεια, μέχρι να κάνουμε γερή κονόμα, και να επενδύσουμε αλλού. Έχω υπόψη μου κάτι  σχέδια για τυποποίηση στα κηπευτικά, μόνο που χρειάζεται κεφάλαιο.
-Και τον Αλβανό δεν τον φοβάσαι μήπως και καρφώσει;
-Τι να φοβηθώ, τον έχω καλοταϊσμένο. Ύστερα μέσα στο κόλπο είναι. Θα καρφώσει τον εαυτό του;

Έτσι λοιπόν άρχισε η ιστορία της διανομής  στα στέκια που του είχε υποδείξει ο θείος ο Τόνης, και οι τσέπες του Στράτου χόρτασαν γερό χαρτζιλίκι.
-Μόνο μην ξοδεύεις πολλά και γίνεις στόχος στην μπατσαρία ,τον συμβούλεψε ο θείος.
 Και έτσι έκανε.

Έλα όμως που η αστυνομία, ήξερε την δουλειά της και δεν άργησε να τον υποψιαστεί. Γι΄ αυτό έριξε δίπλα του την  Ρομίνα. Ουκρανή ήταν και επιδέξιος χαφιές.
Καλό κομμάτι  η Ρομίνα  και στο μπάρ που σύχναζε ο Στράτος  έκανε πιάτσα.

Τον διπλάρωσε, και στην αρχή του είπε τι όμορφο αγόρι ήταν. Στην συνέχεια πως ήταν το πιο λεβεντόπαιδο που έμπαινε στο μαγαζί και στο τέλος πως τον είχε ερωτευτεί!
Ένα βράδυ λοιπόν, ύστερα από ένα ολονύχτιο πήδημα, τον ξεψάχνισε, και μάλιστα  την στιγμή που το κεφάλι του ήταν γεμάτο από ουίσκι και μαστούρα.

Στο δικαστήριο κάθισαν αυτός,  ο Τόνης και ο Αλβανός.
Η μάνα του ούτε που πάτησε στην δίκη. Ήταν η δεύτερη φορά που ντράπηκε τόσο πολύ.
Η μόνη που παραβρέθηκε ήταν η Ρομίνα. Σαν μάρτυρας κατηγορίας.

Christos.gim@gmail.com

*Χρήστος Γκίμτσας