Η ΠΕΜΠΤΗ ΦΑΛΑΓΓΑ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ
[Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία]
του Νίκου Σαραντάκου
Πηγή: Ενθέματα της Αυγής
Με την
επικαιρότητα να είναι ρευστή και δύσκολα προβλέψιμη, δεν μου ήταν εύκολο
να διαλέξω λέξη για το σημείωμα τούτου του μήνα, αλλά ευτυχώς ο Γιώργος
Ανανδρανιστάκης, σε ένα άρθρο του πριν από μερικές μέρες με έβγαλε από
τη δύσκολη θέση. Το άρθρο αυτό είχε τίτλο «Πέμπτη φάλαγγα» και σε
υστερόγραφο επεξηγείται ότι «Πέμπτη φάλαγγα ονομάζεται η εντός
πολιορκημένης πόλης ή και εμπόλεμης χώρας γενικότερα, εκδηλωθείσα
προπαγάνδα επ’ ωφελεία του εχθρού».
Σωστός
είναι ο ορισμός, αλλά μπορούμε να πούμε πολύ περισσότερα για την
έκφραση αυτή, για την οποία, κάτι που σπάνια συμβαίνει, είμαστε σχεδόν
βέβαιοι πότε και από ποιον πλάστηκε. Η φράση έχει την αρχή της στον
ισπανικό εμφύλιο πόλεμο. Στους πρώτους μήνες του, το 1936, όταν οι
στρατιές των εθνικιστών πλησίαζαν απειλητικά τη δημοκρατική Μαδρίτη,
ένας από τους αρχηγούς των στασιαστών, ο στρατηγός Εμίλιο Μόλα, δήλωσε
ότι η Μαδρίτη θα έπεφτε σίγουρα, αφού, πέρα από τις τέσσερις φάλαγγες
που κατευθύνονταν ενάντια στην πολιορκημένη πρωτεύουσα από τέσσερα
διαφορετικά σημεία, υπήρχε και μια πέμπτη φάλαγγα που δρούσε μέσα στην
πόλη, εννοώντας τους συμπαθούντες του πραξικοπήματος που έκαναν
υπονομευτική δουλειά από τα μέσα. Συνέχεια ανάγνωσης 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου