Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 23, 2020

Δεκαπέντε ώρες από τη ζωή ενός ζευγαριού, μια νύχτα αποκαλύψεων και μια ταινία που άλλαξε για πάντα το αμερικανικό σινεμά.

undefinedΠρόσωπα - Faces 1968



 Η ταινία που παρά τον ελάχιστο προϋπολογισμό της έσκασε σαν βόμβα στο αμερικάνικο σινεμά, σκηνοθετημένη από τον ελληνοαμερικανό Τζον Κασσαβέτη, μια από τις μεγαλύτερες μορφές του ανεξάρτητου αμερικάνικου κινηματογράφου.

 Μετά δεκατέσσερα χρόνια γάμου, ο Ρίτσαρντ αποφασίζει να απατήσει τη γυναίκα του με μια πόρνη πολυτελείας. Η σύζυγός του, Μαρία, επιχειρεί κι εκείνη να τον απατήσει, χωρίς όμως πραγματικά να το θέλει.

Δεκαπέντε ώρες από τη ζωή ενός ζευγαριού, μια νύχτα αποκαλύψεων και μια ταινία που άλλαξε για πάντα το αμερικανικό σινεμά. Αυτή η πρωτοφανής ενέργεια που ξεχύνεται πάνω στην οθόνη, με την σεναριακή αυστηρότητα αλλά και τον ερμηνευτικό αυτοσχεδιασμό καθώς και την ιδιαίτερη, αντισυμβατική πλανοθεσία, αποτέλεσε ότι πιο άμεσο, ειλικρινές και διεισδυτικό είχε αντικρίσει το αμερικάνικο σινεμά πάνω στο ερωτικό αδιέξοδο, τη χρεωκοπία της οικογένειας και την συναισθηματική αποξένωση.


Τζον Κασσαβέτης: "Έγινα αναγκαστικά επαγγελματίας. Θα προτιμούσα να ήμουν  ερασιτέχνης". Πώς ο ελληνικής καταγωγής σκηνοθέτης έγινε εκπρόσωπος του  ανεξάρτητου αμερικανικού κινηματογράφου - ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥΤζον Κασσαβέτης (1929-1989) - Βικιπαίδεια

John Cassavetes:

Μια μεγάλη μορφή του "ανεξάρτητου αμερικάνικου κινηματογράφου".

 Αρνούμενος να συμβιβαστεί με το κυρίαρχο σύστημα του Χόλιγουντ, διορατικός και διεισδυτικός όσο κανείς άλλος Αμερικανός της εποχής του, γυρίζει από το 1958 μέχρι το 1980 έντεκα συνολικά ταινίες.

 Με την κάμερα σε αδιάκοπη συνεχή κίνηση να καλπάζει και να καδράρει κατακερματισμένα πρόσωπα, ταυτίζει σχεδόν τον αφηγηματικό (αυτόν που διαρκεί μια ταινία) με τον φιλμικό χρόνο (σε αυτόν που αναφέρεται μια ταινία), και επιτρέπει στους ηθοποιούς να αυτοσχεδιάζουν φέρνοντας στην επιφάνεια μ᾽ ένα συγκλονιστικό, σπαραξικάρδιο τρόπο τα μύχια της ψυχής.

Ανατινάζει τους μύθους της ευτυχισμένης οικογένειας και της καταξίωσης, φανερώνοντας το χάος της μεσοαστικής τάξης, ενώ στοχάζεται βαθιά – όσο λίγοι – στο θέμα των σχέσεων, διαλύοντας κάθε ψευδαίσθηση ρομαντισμού.


Faces (Πρόσωπα, 1968)

υπότιτλοι)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

  Μα γίνονται καταλήψεις και στο Columbia; Γιάννης Αλμπάνης NEWS 24/7 Κοίτα να δεις τι γίνεται στην Αμε...