Τρίτη, Ιανουαρίου 28, 2020

Ο δολοφόνος της Κρακοβίας Άμον Γκετ


«Ο παππούς μου θα με πυροβολούσε επειδή είμαι μαύρη» - O SS με τη μαύρη εγγονή που ενέπνευσε τον Σπίλμπεργκ

Συντάκτης:  ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΛΕΒΕΝΤΟΓΙAΝΝΗΣ


https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/3/32/PLASZOW-German_concentration_camp_near_Krakow_PL.jpg«Ως επιζώσα, μπορώ να σας πω ότι είμαστε όλοι τραυματίες.
Άλλοι στο κορμί και άλλοι στην ψυχή. Ποτέ δε θα πίστευα ότι κάποιος άνθρωπος θα ήταν ικανός για τέτοια φρίκη, και τέτοιες θηριωδίες.
Όταν τον βλέπαμε από απόσταση, κρυβόμασταν να μην μας δει. Άλλοι σε τουαλέτες, άλλοι γονάτιζαν στο έδαφος, άλλοι κατουριόντουσαν επάνω τους.»
Έλεν Γιόνας Ρόζεμβεϊκ,  κάτεργο Πλαζόφ

****************************

Γερμανία Δεκέμβριος 1952, Άνω Βαυαρία κωμόπολη Bad Tolz
Το μικρό κορίτσι μετέφερε το κορμί της στην αριστερή πλευρά του κρεβατιού. Οι σούστες έτριξαν και ένιωσε το στρώμα να ανασηκώνει το σώμα της. Της άρεσε πολύ αυτή η αίσθηση. Ξαπλωμένη καθώς ήταν επανέλαβε την κίνηση και γέλασε. «Έλα μανούλα, σου έκανα χώρο να ξαπλώσεις δίπλα μου» είπε χαρούμενη στην ξανθιά γυναίκα που στεκόταν όρθια μπροστά της και κρατούσε ένα βιβλίο που θα της διάβαζε για να κοιμηθεί.
Το κοριτσάκι έφερε το καθαρό πάπλωμα που μύριζε πράσινο σαπούνι και αλισίβα ίσαμε το λαιμό της, και ανασήκωσε το κεφάλι της για να την πάρει αγκαλιά η μητέρα της.
«Μαμά πιστεύεις ότι ο μπαμπάς με αγαπάει από εκεί ψηλά;» ρώτησε καθώς κούρνιαζε καλύτερα.
«Φυσικά μωρό μου. Και σε αγαπάει και σε προσέχει. Ο μπαμπάς σου ήταν ο καλύτερος άνθρωπος στη γη. Ήταν δυνατός, όμορφος και δεν είχε πειράξει ούτε αδέσποτη γάτα.»
«Και γιατί πέθανε τότε;»
«Επειδή ακόμη και οι καλοί πεθαίνουν. Ο μπαμπάς σου Μόνικα μου, ήταν ένας ήρωας»
Η Μόνικα, το μικρό κοριτσάκι, εκείνο το βράδυ κοιμήθηκε με το χαμόγελο σχηματισμένο στο πρόσωπο της. Πάντα ήταν ευτυχισμένη όταν της μιλούσε η μαμά της για τον μπαμπά της. Τον ονειρεύτηκε ντυμένο αξιωματικό να οδηγεί τον στρατό στον πόλεμο και να κερδίζει. Να απελευθερώνει πόλεις και χωριά και να συμπεριφέρεται σαν ιππότης στις άλλες γυναίκες. Να βοηθάει τα ορφανά παιδιά και να τους δίνει ρούχα και φαγητό. Ακόμη και στους κακούς εχθρούς συμπεριφερόταν με ανθρωπιά.
Η Ρουθ, μόλις η κόρης της κοιμήθηκε βαθιά, σηκώθηκε με αργές κινήσεις από το κρεβάτι προσέχοντας να μην κάνουν θόρυβο οι σούστες και την ξυπνήσουν. Πήγε στο δωμάτιο της και ξέσπασε σε αναφιλητά. Έκλαιγε επί ώρες μέχρι που την πήρε ο ύπνος το ξημέρωμα. Στα χέρια της βαστούσε μια φθαρμένη ασπρόμαυρη φωτογραφία που απεικόνιζε έναν Γερμανό αξιωματικό. Της έλειπε ο Αμόν, ο εραστής της, ο άνδρας της. Ο καλύτερος άνθρωπος που είχε γνωρίσει και που για χάρη του παράτησε την λαμπρή καριέρα της ηθοποιού που ανοιγόταν μπροστά της…

19 Φεβρουαρίου 1943 Πολωνία, κάτεργο Πλάζοβ (Konzentrationslager Plaszow)
Η γυναίκα με τα όμορφα χαρακτηριστικά, τα μελιά μάτια και το ανοιχτό καστανό μαλλί πιασμένο κότσο, ίσιωσε με νευρικές κινήσεις την ποδιά της επάνω στο σώμα της. Σε λίγη ώρα θα έπαιρνε πρωινό «ο κύριος» με την καλεσμένη του. Είχαν περάσει όλο το βράδυ μαζί ύστερα από ένα πάρτι που διοργάνωσε εκείνος για τα υψηλόβαθμα στελέχη του κόμματος της περιοχής. Το τραπεζομάντιλο θα έπρεπε να είναι τέλεια τοποθετημένο επάνω στο μακρόστενο τραπέζι. Δεν έπρεπε να υπάρχει η παραμικρή σούρα. Εάν έβλεπε έστω και μια «ο κύριος», θα ήταν η δεύτερη φορά και τότε δεν θα υπήρχε επιστροφή. Θα την εκτελούσε. Η γυναίκα που την έλεγαν Έλεν- Γιόνας Ρόζεμβεϊγκ πήρε βαθιά ανάσα, τοποθέτησε με προσοχή και σχολαστικότητα τα φλιτζάνια, τα πιάτα, τις αυγουλιέρες, στη θέση που έπρεπε να έχουν επάνω στο τραπέζι. Δίπλωσε τα καλοσιδερωμένα πετσετάκια και άφησε επάνω τους τα πεντακάθαρα μαχαιροπήρουνα, απομακρύνθηκε ελάχιστα έσκυψε το κεφάλι και αφού σιγουρεύτηκε πως όλα ήταν συμμετρικά τοποθετημένα όπως ήθελε ο «κύριος» έκανε μεταβολή για να πάει στην κουζίνα. Τότε ήταν που άκουσε γέλια. Γυναικεία γέλια και βαριά βήματα από τις σκάλες. Κατέβαιναν. Έπρεπε να βιαστεί να φέρει το πρωινό.

Σε 3 λεπτά επέστρεψε με το καροτσάκι. Επάνω είχε τοποθετήσει κάθε λογής λιχουδιές: Λουκάνικα,[...............................................]

ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 







«Ο παππούς μου θα με πυροβολούσε επειδή είμαι μαύρη» 

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
 

Στην ηλικία των 38 ετών, η Jennifer Teege ανακάλυψε τυχαία ότι  είναι εγγονή του μανιακού   δολοφόνου  Amon Göth,  διοικητή του στρατοπέδου συγκέντρωσης Plaszow . Η επιτομή του κακού είναι ο δικός της παππούς.

Jennifer Teege (1970-)- Wikipedia

***********************************************

 Αποτέλεσμα εικόνας για Helen-jonas rosenzweig Konzentrationslager Plaszow

*Amon Göth (1908-1946) - Wikipedia

https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/0/02/Amon_G%C3%B6th%27s_house.jpgΤο σπίτι όπου έμενε ο Άμον Γκετ , από το μπαλκόνι του οποίου ο Σπίλμπερκ τον βάζει να σημάδευε και να σκότωνε  κρατουμένους. Στην πραγματικότητα ο Γκετ πυροβολούσε για ασήμαντες αφορμές κρατούμενους μέσα στο ίδιο το στρατόπεδο.

 

Ο  εγκληματίας πολέμου Amon Goeth συνοδεύεται από Πολωνούς φρουρούς στο δικαστήριο στην Κρακοβία για τη θανατική καταδίκη του.

 

 

************************************

https://cdn.prod.www.spiegel.de/images/68e5b47b-0001-0005-0000-000000231453_w180_r1.1842105263157894_fpx55.56_fpy50.jpg



















H Εβραιοπούλα υπηρέτρια Helen Jonas-Rosenzweig , που από θαύμα γλίτωσε από τα νύχια του τέρατος  
*Helen Jonas-Rosenzweig (1925-2018) – Wikipedia
***********************************


mördervater

 Η Monica Hertwig, κόρη του διοικητή του στρατοπέδου συγκέντρωσης Amon Göth - Φωτογραφία: Arte

  Monika Hertwig (1945-) – Wikipedia




  • Add to Phrasebook
    • No word lists for English -> Greek...
    • Create a new word list...
  • Copy

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Jan Stanislawski (1860-1907)- Polish modernist painter and founder of various innovative art groups-Πολωνός μοντερνιστής ζωγράφος και ιδρυτής διαφόρων καινοτόμων ομάδων τέχνης

Ο Jan Grzegorz Stanisławski (24 Ιουνίου 1860, Vilshana – 6 Ιανουαρίου 1907, Κρακοβία, Αυστροουγγαρία) ήταν Πολωνός μοντερνιστής ζωγράφος, ...