Ο ΓΑΤΟΣ
Σοβαρός και μπουμπουνάτος,
στην κυρά του λέει ο γάτος,
έλα δω, κυρά ψιψίνα,
που όλο τρέχεις στην Αθήνα,
τι γυρίζεις μες στα πονηρά σοκάκια,
δεν σεβάστηκες ετούτα τα μουστάκια.
Σαν καλή, καλή κυρία
το 'σκασες στην ευκαιρία
κι όλο πόζα και στολίδια,
βγήκες σ' άλλα κεραμίδια
και τριγύρω σου οι γάτοι στην αράδα,
νιαουρίζαν και σου κάνανε καντάδα.
Δεν νοιαζόμουνα πεντάρα,
μ’ αφού είσαι κατεργάρα,
θα σε δέσω στην ουρά μου,
για να σ' έχω πια κοντά μου
κι έτσι πια θα σταματήσουν τα σοκάκια
και περήφανα θα στρίβω τα μουστάκια
κι έτσι πια θα σταματήσουν τα σοκάκια
και περήφανα θα στρίβω τα μουστάκια.
Charles Baudelaire
1821-1867
Σαρλ Μποντλέρ
Un chat
Ένας Γάτος
Dans ma cervelle se promène,
Ainsi qu’en son appartement,
Un beau chat, fort, doux et charmant.
Quand il miaule on l’entend à peine,
Μες στο μυαλό μου σουλατσάρει,
Όπως στο διαμέρισμά του,
Ένας ωραίος γάτος δυνατός, γλυκός και γοητευτικός
Όταν νιαουρίζει, μόλις που ακούγεται,
Tant son timbre est tendre et discret;
Mais que sa voix s’apaise ou gronde,
Elle est toujours riche et profonde.
C’est là son charme et son secret.
Τόσο ο ήχος του είναι τρυφερός και διακριτικός
Αλλά η φωνή του είτε ηρεμεί είτε γκρινιάζει,
Είναι πάντα πλούσια και βαθιά.
Ιδού η γοητεία και το μυστικό του.
Cette voix, qui perle et qui filtre,
Dans mon fonds le plus ténébreux,
Me remplit comme un vers nombreux
Et me réjouis comme un philtre.
Αυτή η φωνή που φιλτράρεται
Και σταλάζει στα πιο σκοτεινά μου βάθη
Σαν έπος πολύστιχο με γεμίζει
Και μ’ ευχαριστεί σα φίλτρο !
Elle endort les plus cruels maux
Et contient toutes les extases;
Pour dire les plus longues phrases,
Elle n’a pas besoin de mots;
Αποκοιμίζει τους πιο σκληρούς πόνους
Και περιέχει όλες τις εκστάσεις .
Για να εκφράσει τις μεγάλες φράσεις
Δεν του χρειάζονται οι λέξεις.
Non, il n’est pas d’archet qui morde
Sur mon coeur, parfait instrument,
Et fasse plus royalement
Chanter sa plus vibrante corde,
Όχι, δεν υπάρχει δοξάρι που ν’ αγγίζει
Την καρδιά μου, όργανο τέλειο,
Και να κάνει πιο βασιλικά
Να τραγουδά η παλλόμενη χορδή της,
Que ta voix, chat mystérieux,
Chat séraphique, chat étrange,
En qui tout est, comme en un ange,
Aussi subtil qu’harmonieux!
Απ’ ό,τι η φωνή σου, γάτε μυστηριώδη
Γάτε αγγελικέ, γάτε παράξενε,
Που όλα μέσα σου είναι αγγελικά,
Το ίδιο λεπτός κι αρμονικός!
De sa fourrure blonde et brune
Sort un parfum si doux, qu’un soir
J’en fus embaumé, pour l’avoir
Caressée une fois, rien qu’une.
H καστανόξανθή σου γούνα
Αναδύει ένα άρωμα τόσο γλυκό, που κάποιο βράδυ
Ένιωσα να με λιγώνει χαϊδεύοντάς την
Μια φορά, μόνο μια φορά.
C’est l’esprit familier du lieu;
Il juge, il préside, il inspire
Toutes choses dans son empire;
Peut-être est-il fée est-il dieu?
Αυτό είναι το οικείο πνεύμα του τόπου.
Κρίνει, προεδρεύει, εμπνέει
Το καθετί μες στην αυτοκρατορία του.
Μήπως είναι νεράιδα, ή Θεός;
Quand mes yeux, vers ce chat que j’aime
Tirés comme par un aimant,
Se retournent docilement
Et que je regarde en moi-même,
Όταν τα μάτια μου στο γάτο που αγαπώ
Σα μαγνητισμένα,
Στρέφονται υπάκουα
Και κοιτάζω εντός μου,
Je vois avec étonnement
Le feu de ses prunelles pâles,
Clairs fanaux, vivantes opales,
Qui me contemplent fixement.
Κατάπληκτος βλέπω
Τη φωτιά απ’ τις χλομές του κόρες
Φάροι λαμπροί, ζωντανά οπάλια.
Που με καρφώνουν σταθερά.
Charles Baudelaire
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου