gerontakos

Τρίτη, Φεβρουαρίου 12, 2019

Η Ελληνική Λέσχη Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας (Ε.Λ.Σ.Α.Λ.) ιδρύθηκε το 2010 από μια παρέα αστυνομικών συγγραφέων. Βασικοί της στόχοι ήταν η ανάληψη πρωτοβουλιών για την ευρύτερη προβολή του είδους και η συστηματική καταγραφή της συγγραφικής και εκδοτικής παραγωγής αστυνομικών στην Ελλάδα.
Ο Βασίλης Δανέλλης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα ενώ από το 2009 ζει στην Κωνσταντινούπολη. Είναι ιδρυτικό μέλος και ένας από τους δύο γραμματείς της Ε.Λ.Σ.Α.Λ. και μέλος της συντακτικής ομάδας της επιθεώρησης αστυνομικής λογοτεχνίας ΠΟΛΑΡ. Παράλληλα, έχει γράψει τέσσερα μυθιστορήματα: «Νεκρές ώρες» (2017), «Άνθρωπος στο τρένο» (2016), «Λιβάδια από ασφοδίλι» (2014) και «Μαύρη μπίρα» (2011). Όλα κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Καστανιώτη.
Επίσης, έχει συνεπιμεληθεί δύο συλλογικούς τόμους: το «BalkaNoir» (με τον Γιάννη Ράγκο, εκδόσεις Καστανιώτης 2018), μια βαλκανική αστυνομική συλλογή με 21 πρωτότυπα διηγήματα από εφτά βαλκανικές χώρες (Ελλάδα, Βουλγαρία, Κροατία, Σερβία, Σλοβενία και Τουρκία) και το «Yunankarası» (με την Damla Demirözü), μια συλλογή 11 πρωτότυπων ελληνικών αστυνομικών διηγημάτων που εκδόθηκε απευθείας στην Τουρκία και την τουρκική γλώσσα από τις εκδόσεις Istos.
Ο Έλληνας συγγραφέας μίλησε στο ethnos.gr για την αστυνομική λογοτεχνία στη χώρα μας.
Γιατί οι φίλοι της αστυνομικής λογοτεχνίας αποτελούν μια τόσο σκληροπυρηνική κοινότητα;
Από τη μία, αποτελεί το πιο εμπορικό είδος αυτή τη στιγμή και είναι λογικό να έχει πολλούς αναγνώστες που το παρακολουθούν συστηματικά και καταναλώνουν «λαίμαργα» κάθε καινούριο αστυνομικό που κυκλοφορεί.
Από την άλλη, η αστυνομική λογοτεχνία είναι ένα από τα πιο δυναμικά λογοτεχνικά είδη διαχρονικά. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι έχει ιστορία σχεδόν διακοσίων ετών και ακόμα παραμένει «φρέσκια» και επίκαιρη. Αυτό συμβαίνει, κατά τη γνώμη μου, χάρη σε δύο στοιχεία που τη χαρακτηρίζουν: Πρώτον πρέπει συνεχώς να εξελίσσεται για να μπορεί να εκπλήσσει τους αναγνώστες, καθώς αυτός είναι ένας από τους βασικούς της αφηγηματικούς της στόχους, και δεύτερον προσφέρει μια κοινωνική και υπαρξιακή ματιά που την κάνουν ταυτόχρονα επίκαιρη και διαχρονική.
Σήμερα ποια είναι η κατάσταση με τα αστυνομικά μυθιστορήματα στην Ελλάδα;
Η αστυνομική λογοτεχνία στην Ελλάδα βρίσκεται σε σταθερή άνθηση τα τελευταία είκοσι χρόνια. Αυτό αποτυπώνεται πρώτα πρώτα στους αριθμούς: Το 1995 εκδόθηκαν μόλις πέντε αστυνομικά, ενώ το 2018 κυκλοφόρησαν περισσότερα από 60 νέα αστυνομικά. Δεν όμως μόνο η αύξηση στους αριθμούς, αλλά και η συνολική δραστηριότητα σχετικά με το αντικείμενο. Εκτός από τις πρωτοβουλίες της ΕΛΣΑΛ, διεξήχθησαν το επιστημονικό συμπόσιο της Εταιρείας Σπουδών της Σχολής Μωραΐτη το 2012 και το Διεθνές Συνέδριο Αστυνομικής Λογοτεχνίας που συνδιοργάνωσαν το ΑΠΘ και το Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης το 2016, ενώ υπάρχει και η τριμηνιαία αστυνομική επιθεώρηση «ΠΟΛΑΡ». Τέλος, τα τελευταία χρόνια αστυνομικά προτείνονται συνεχώς για λογοτεχνικά βραβεία και κάποια βραβεύονται κιόλας.
Πώς διαβάζεται ένα αστυνομικό βιβλίο;
Με πάρα πολλούς τρόπους. Οι πολλαπλές αναγνώσεις που προσφέρει ένα καλογραμμένο αστυνομικό μυθιστόρημα είναι ένας βασικός λόγος της επιτυχίας του είδους. Ένας αναγνώστης μπορεί να εστιάσει στην πλοκή, η οποία προσφέρει σίγουρα μυστήριο και ενδεχομένως ένα αίνιγμα που ψάχνει λύση. Έπειτα η ιστορία συνήθως προσεγγίζει ένα ή περισσότερα ευαίσθητα κοινωνικά θέματα μέσα από μια διαφορετική ή ακόμα και αιρετική ματιά. Και τέλος υπάρχει το υπαρξιακό δράμα των χαρακτήρων, θυτών και θυμάτων, το οποίο δίνει ακόμα περισσότερο βάθος σ’ ένα αστυνομικό μυθιστόρημα.
Έχει αποτινάξει η αστυνομική λογοτεχνία την ταμπέλα της παραλογοτεχνίας;
Έτσι πιστεύω. Βεβαίως παραμένει εμπορική λογοτεχνία, με αποτέλεσμα να παράγεται και να καταναλώνεται μαζικά με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Από την άλλη, όπως είπαμε, έχει κερδίσει πλέον την προσοχή των κριτικών και των ακαδημαϊκών και έχει προσελκύσει πολλούς ταλαντούχους και αξιόλογους συγγραφείς. Είναι αρκετοί οι λόγοι που οδήγησαν σ’ αυτήν την αλλαγή και πολλοί από αυτούς ξεπερνούν τον εκδοτικό μικρόκοσμο της Ελλάδας. Στη χώρα μας, πάντως, ξεχωρίζω δύο εκδοτικά γεγονότα που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην αναβάθμιση της αστυνομικής λογοτεχνίας στη συνείδηση των αναγνωστών και των κριτικών: Η εξαιρετική αστυνομική σειρά των εκδόσεων Άγρα στις αρχές της δεκαετίας του ’90 και η σειρά «Ελληνικά εγκλήματα» των εκδόσεων Καστανιώτη σε επιμέλεια του αείμνηστου Ανταίου Χρυσοστομίδη. Επίσης, θέλω να πιστεύω ότι έχει συμβάλει ουσιαστικά και η δράση της ΕΛΣΑΛ.
Ελληνική αστυνομική λογοτεχνία από πότε έχουμε;
Αυτή δεν είναι πολύ εύκολη ερώτηση, μιας και το είδος δεν έχει μελετηθεί επαρκώς. Το πρώτο αστυνομικό που έχουμε εντοπίσει, χάρη στις έρευνες του συγγραφέα και μελετητή του είδους Φίλιππου Φιλίππου, είναι το «Σέρλοκ Χολμς σώζων τον κ. Βενιζέλον» αγνώστου συγγραφέα, το οποίο εκδόθηκε σε συνέχειες στο εβδομαδιαίο περιοδικό ποικίλης ύλης «Ελλάς» από τον Δεκέμβριο του 1913 μέχρι τον Μάρτιο του 1914 και επανεκδόθηκε πρόσφατα από τις εκδόσεις Άγρα. Μπορεί ωστόσο στο μέλλον να ανακαλυφθεί και κάποιο παλιότερο «χαμένο» αστυνομικό στα περιοδικά και τις εφημερίδες του τέλους του 19^ου και των αρχών του 20^ου αιώνα.
Από τον Μαρή μέχρι σήμερα πώς εξελίσσεται η ελληνική αστυνομική λογοτεχνία;
Ο Μαρής γράφει μέχρι και τη δεκαετία του 1970. Το ‘80 η αστυνομική λογοτεχνία γνώρισε κάμψη. Οι λόγοι είναι πολλοί. Πρώτα από όλα, καθώς ο Τύπος σταμάτησε να εκδίδει μυθιστορήματα σε συνέχειες και οι εκδότες θεωρούσαν τα αστυνομικά παραλογοτεχνία, δεν υπήρχε εκδοτικός χώρος για το είδος. Επίσης, η αστυνομική λογοτεχνία αναπτύχθηκε πάντα σε περιόδους κρίσης, όπως με τη βιομηχανική επανάσταση στην Αγγλία, το κραχ του ’29 στην Αμερική, τον Μάη του ΄68 στη Γαλλία. Στην Ελλάδα του ’80 επικρατούσε ψυχική ευφορία και αισιοδοξία. Ελάχιστοι συγγραφείς ασχολήθηκαν με την αστυνομική λογοτεχνία εκείνη τη δεκαετία: η Τιτίνα Δανέλλη, ο Φίλιππος Φιλίππου, ο Φώντας Λάδης και λίγοι ακόμα. Τη δεκαετία του ’90, όμως, το κοινωνικοπολιτικό τοπίο αλλάζει, περισσότεροι συγγραφείς δοκιμάζονται στο αστυνομικό και ταυτόχρονα ο Πέτρος Μάρκαρης σημειώνει σημαντική επιτυχία στο εξωτερικό. Αυτοί είναι ορισμένοι από τους κυριότερους παράγοντες που δίνουν ώθηση στο είδος στη χώρα μας.
Όπως υπάρχει σκανδιναβική σχολή υπάρχει αντίστοιχα μεσογειακή ή βαλκανική σχολή;
Η σκανδιναβική σχολή διαμόρφωσε τα χαρακτηριστικά της μέσω της επανάληψης. Τα περισσότερα σκανδιναβικά έχουν την ίδια δομή, παρόμοια πλοκή και ήρωες που μοιάζουν. Για τη μεσογειακή σχολή κάποιοι ισχυρίζονται ότι υπάρχει και κάποιοι όχι. Το ερώτημα «υπάρχει ή όχι βαλκανική αστυνομική λογοτεχνία;» τέθηκε πρόσφατα με τη συλλογή BalkaNoir (Καστανιώτης, 2018), την οποία συνεπιμεληθήκαμε μαζί με τον Γιάννη Ράγκο. Πρώτη φορά στα εκδοτικά χρονικά συγκεντρώθηκαν σε έναν τόμο 21 διηγήματα από 7 βαλκανικές χώρες (Ελλάδα, Βουλγαρία, Κροατία, Σερβία, Σλοβενία, Τουρκία), τα οποία πλαισιώθηκαν με θεωρητικές εισαγωγές για να διαμορφωθεί μια πρώτη εικόνα για την αστυνομική λογοτεχνία των Βαλκανίων. Το ερώτημα παραμένει ανοικτό κι ελπίζουμε να υπάρξει διάλογος και ώσμωση μεταξύ των Βαλκάνιων συγγραφέων και εκδοτών σε αυτή την κατεύθυνση.
Στην Ελλάδα ποιοι διαβάζουν περισσότερο αστυνομική λογοτεχνία; Οι γυναίκες ή οι άντρες;
Δεν μπορώ να σας απαντήσω σ’ αυτή την ερώτηση, καθώς δεν έχω στη διάθεσή μου σχετικά στατιστικά στοιχεία και δεν ξέρω αν υπάρχουν καν. Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει η εντύπωση ότι οι γυναίκες διαβάζουν περισσότερο αστυνομικά, αλλά θεωρώ ότι αυτό είναι απόρροια δύο προκαταλήψεων: Πρώτον ότι η αστυνομική λογοτεχνία είναι παραλογοτεχνία και δεύτερον ότι η παραλογοτεχνία απευθύνεται κυρίως σε γυναίκες. Δεν συμμερίζομαι καμία από αυτές τις αντιλήψεις, ούτε ότι η αστυνομική λογοτεχνία είναι κατώτερη ούτε ότι οι γυναίκες προτιμούν τα «φτηνά» αναγνώσματα. Η αίσθησή μου πάντως είναι ότι οι γυναίκες διαβάζουν περισσότερο γενικώς.
Στην Ελλάδα οι πιο δημοφιλείς ξένοι συγγραφείς ήταν η Άγκαθα Κρίστι και ο Κόναν Ντόιλ. Για ποιο λόγο πιστεύετε ότι ξεχώρισαν;
Όχι μόνο στην Ελλάδα. Αυτοί οι δύο συγγραφείς ήταν και είναι δημοφιλέστατοι παγκοσμίως και διαχρονικά. Ο λόγος είναι προφανής: Είναι οι κύριοι εκπρόσωποι μιας από τις βασικές σχολές της αστυνομικής λογοτεχνίας, της αγγλικής, η οποία είναι η πιο κλασική και η πρώτη που συστηματοποίησε το είδος. Πιστεύω ότι θα συνεχίσουν να διαβάζονται ασταμάτητα για πολλές γενιές ακόμα. Εκτός από τον Ντόιλ και την Κρίστι δημοφιλείς στην Ελλάδα είναι και οι Αμερικάνοι κλασικοί του hardboiled, ο Χάμετ και κυρίως ο Τσάντλερ, αλλά και ο μεταγενέστερος Μακντόναλντ, οι Γάλλοι του νεοπολάρ, όπως ο Μανσέτ, ο Ιζζό και πρόσφατα ο Φαζαρντί και ο Ντενένξ, αλλά και οι Σκανδιναβοί που είναι της μόδας τα τελευταία χρόνια.

Επιλογές Αστυνομικής Λογοτεχνίας

Τα τελευταία χρόνια η αστυνομική λογοτεχνία έχει επανέλθει στο προσκήνιο με μεγαλύτερη ορμή από ποτέ. Το 2018, ήταν η χρονιά που κυκλοφόρησαν περισσότερα αστυνομικά μυθιστορήματα από ποτέ – μεταφρασμένα και ελληνικά. Ντετέκτιβ και επιθεωρητές που ρίχνουν φως στα πιο περίεργα εγκλήματα, μυστικοί πράκτορες, επικίνδυνοι δολοφόνοι και άλυτοι γρίφοι... Αυτές είναι οι αστυνομικές ιστορίες που ξεχωρίσαμε.
«Πέντε μικρά γουρουνάκια» της Αγκάθα Κρίστι

Εκδόσεις: Ψυχογιός, Μετάφραση: Χρήστος Καψάλης, Σελίδες:296

Οι εκδόσεις Ψυχογιός συγκαταλέγουν πλέον στους συγγραφείς τους ένα από τα θρυλικά ονόματα της αστυνομικής λογοτεχνίας, την Άγκαθα Κρίστι, διάσημη παγκοσμίως για τους εμβληματικούς χαρακτήρες της, Ηρακλή Πουαρό και Μις Μαρπλ.
Δεκαπέντε χρόνια πριν, η όμορφη Κάρολαϊν Κρέιλ καταδικάστηκε για τον φόνο του συζύγου της. Τώρα η κόρη της αναθέτει στον Πουαρό να αποκαταστήσει τη μνήμη της. Υπήρχαν ακόμη πέντε ύποπτοι και όσο το σκέφτεται ο Πουαρό τόσο επανέρχεται στο μυαλό του εκείνο το παιδικό τραγουδάκι με τα πέντε γουρουνάκια – το ένα πήγε στην αγορά, το άλλο στο σπίτι κλείστηκε καλά, και πάει λέγοντας. Κάποιο από τα πέντε γουρουνάκια, όμως, ίσως έκανε έναν φόνο και μένει ακόμη ατιμώρητο.
Αν είναι έτσι, όσα χρόνια κι αν έχουν περάσει, όσα αποδεικτικά στοιχεία κι αν έχουν καταστραφεί, ο δαιμόνιος ντετέκτιβ θα το βρει, βάζοντας τη λογική του να δουλέψει…
«BalkaNoir» των Βασίλη Δανέλλη και Γιάννη Ράγκο

Ένας παράφρων αξιωματικός της αστυνομίας οργανώνει μυστικά σχέδια για ακραία καταστολή στα Εξάρχεια που φλέγονται, την ώρα που ο Άγγελος και ο Διάβολος τσακώνονται στις λεωφόρους και τα ρημαγμένα μπλοκ των εργατικών πολυκατοικιών της Σόφιας για την ψυχή ενός πληρωμένου δολοφόνου. Μαφιόζοι, εγκληματίες πολέμου και πρόσφυγες συνωστίζονται σ’ ένα ημιπαράνομο καζίνο στο Ζάγκρεμπ, ενώ ένας ερωτευμένος άντρας βρίσκει τον σύζυγο της ερωμένης του δολοφονημένο στο σπίτι του στο Μάριμπορ.
Ένας μπάτσος, εξαντλημένος από την νυχτερινή του δουλειά ως πορτιέρης σε κλαμπ, κυνηγάει φαντάσματα στις πιάτσες των εξαθλιωμένων μεταναστών στο Βελιγράδι, τα φαινομενικώς ειδυλλιακά πάρκα του Βουκουρεστίου μετατρέπονται σε τόπους άγριων εγκλημάτων και στις ακτές του Βοσπόρου άστεγοι και πρεζάκια στρατολογούνται ως μελλοντικοί τζιχαντιστές.
Είκοσι ένα πρωτότυπα διηγήματα σημαντικών σύγχρονων συγγραφέων της αστυνομικής λογοτεχνίας από επτά βαλκανικές χώρες –Ελλάδα, Βουλγαρία, Κροατία, Ρουμανία, Σερβία, Σλοβενία και Τουρκία– συγκεντρώνονται για πρώτη φορά στα διεθνή εκδοτικά χρονικά σε μια συλλογή, η οποία αναδεικνύει την ποικιλομορφία και τον δυναμισμό του βαλκανικού αστυνομικού αφηγήματος, προσφέροντας ταυτόχρονα ένα αποκαλυπτικό πανόραμα της σύγχρονης πραγματικότητας στα Βαλκάνια, με τον τρόπο που μόνο η νουάρ λογοτεχνία μπορεί να πετύχει.
«Φοβού τους Δαναούς» του Φίλιπ Κερ

Εκδόσεις: Κέδρος, Μετάφραση: Γιώργος Μαραγκός, Σελίδες: 496

Το αστυνομικό μυθιστόρημα, που κυκλοφόρησε στα αγγλικά λίγες μέρες μετά από τον θάνατο του Φίλιπ Κερ, είναι το δέκατο τρίτο με ήρωα με τον ντετέκτιβ Μπέρνι Γκούντερ. Μόναχο, 1956. O Μπέρνι Γκούντερ εργάζεται με ψευδώνυμο ως πραγματογνώμονας σε μεγάλη ασφαλιστική εταιρία.
Οι εργοδότες του, του αναθέτουν μια αποστολή, που δεν είναι τόσο απλή όσο φαίνεται: να ταξιδέψει στην Αθήνα και να διερευνήσει την υπόθεση ενός ναυαγίου που συνέβη στα ελληνικά ύδατα.
Στην Αθήνα ο Γκούντερ συναντά τον ιδιοκτήτη του πλοίου και πρώην στρατιώτη της Βέρμαχτ, Ζίγκφριντ Βίτσελ. Όταν ο τελευταίος ξαφνικά δολοφονείται, ο Γκούντερ ερευνά τα αίτια του θανάτου του και οδηγείται σε μια υπόθεση που εκκρεμεί από τα χρόνια της Κατοχής.
Ο φόνος και το ναυάγιο σχετίζονται με την εξολόθρευση των Εβραίων της Θεσσαλονίκης και την υφαρπαγή της περιουσίας τους από τους ναζί. Πού μεταφέρθηκε αυτή η περιουσία παραμένει άγνωστο. Η δολοφονία κινητοποιεί επίσης τις ελληνικές Αρχές και τον υπαστυνόμο Λεβέντη, ο οποίος ζητά τη συνεργασία του Γκούντερ. Οι ενδείξεις τους οδηγούν στα ίχνη ενός πρώην αξιωματικού των Ες Ες, που φαίνεται να έχει υψηλές διασυνδέσεις στη γερμανική κυβέρνηση.
«Βυθισμένος Ουρανός» της Κικής Τσιλιγγερίδου

Η Κική Τσιλιγγερίδου δημιουργεί ένα σύγχρονο μυθιστόρημα δράσης, μυστηρίου και αγωνίας που ξεφεύγει από τα στεγανά της εγχώριας λογοτεχνίας του είδους. Πρόκειται για το πρώτο βιβλίο μίας αστυνομικής τριλογίας, στην οποία πρωταγωνίστρια είναι η αντισυμβατική ντετέκτιβ Στέλλα Ανταμς.
Το τζιπ αφέθηκε να γλιστρήσει στα βράχια των Δικαστικών, στον Μαραθώνα, παίρνοντας μαζί του στον βυθό την Ξένια Χατζή. Το αίμα της είναι πλημμυρισμένο στα ηρεμιστικά: μία ποσότητα ικανή επίσης να τη σκοτώσει. Θα μπορούσε να ήταν αυτοκτονία. Αλλά η αστυνόμος Στέλλα Άνταμς ξέρει πως δεν είναι. Ξέρει πως είναι φόνος.
Λίγους μόλις μήνες μετά τον ερχομό της στην Ελλάδα από την Αμερική και τη μυστική αντιτρομοκρατική υπηρεσία του FBI στην οποία εργαζόταν, η αινιγματική τριανταπεντάχρονη με το λευκό δέρμα, τα κόκκινα μαλλιά και τα γυαλιά ηλίου που δεν βγαίνουν στιγμή από τα μάτια της, θα ψάξει για τον αινιγματικό δολοφόνο με τον δικό της ανορθόδοξο τρόπο. Βίαιη, μονομανής, με μια ιδιαίτερη σεξουαλικότητα και καθόλου πολιτικά ορθή, η Στέλλα Άνταμς δεν θα απαιτήσει μόνο από τους συνεργάτες της την άμεση διαλεύκανση της υπόθεσης, αλλά θα μπλεχτεί και η ίδια επικίνδυνα βαθιά σε αυτήν. Την ίδια στιγμή που τα γρανάζια –και οι γάντζοι– του παρελθόντος της έρχονται όλο και πιο κοντά της. Για να τη συνθλίψουν.
«Άγνωστα πρόσωπα» της Σούζι Στέινερ

Εκδόσεις Μεταίχμιο, Μετάφραση: Ειρήνη Παϊδούση, Σελίδες: 408 — Εκδόσεις: Μεταίχμιο, Μετάφραση: Ειρήνη Παϊδούση, Σελίδες: 408

Η ντετέκτιβ Μανόν Μπράντσο βρίσκεται σε βαθιά νερά. Ένας άγνωστος άντρας ξεψυχά το σούρουπο, σ’ ένα πάρκο λίγα μέτρα από το αστυνομικό της τμήμα. Αν και είναι έγκυος και αυτό τον καιρό ερευνά μόνο παλιές ανεξιχνίαστες υποθέσεις, αυτή η υπόθεση την αναγκάζει να αναρωτηθεί το αδιανόητο: Πόσο καλά γνωρίζει τους αγαπημένους της – και, άραγε, είναι ικανοί για φόνο;
Η Σούζι Στέινερ κέρδισε το αναγνωστικό κοινό της αστυνομικής λογοτεχνίας παγκοσμίως χάρη στην εξαιρετική γραφή της, το σκοτεινό της χιούμορ και τη δεξιοτεχνία της να αγγίζει πτυχές της ίδιας της ζωής ενόσω υφαίνει αριστοτεχνικά το νήμα κάθε ψυχολογικού της θρίλερ.
«Άναμπελ» της Λίνα Μπενγκτσντότερ

Εκδόσεις: Ψυχογιός, Μετάφραση: Παγκαλιάς, Ξενοφών, Σελίδες: 384

Μια ιστορία γραμμένη με ζωντάνια, που έχει αυθεντικότητα και αιχμαλωτίζει τον αναγνώστη. Στο Γκούλσπονγ, μια μικρή σουηδική πόλη χαμένη στο πουθενά, το καλοκαίρι κυλάει αργά, βαρετά… έως τη μέρα που εξαφανίζεται η δεκαεφτάχρονη Άναμπελ.
Η ντετέκτιβ Τσάρλι Λάγκερ, που έρχεται από τη Στοκχόλμη για την έρευνα, είναι καλή στη δουλειά της – άλλωστε, η δουλειά της τη βοηθάει να βάζει σε τάξη το χάος μέσα της. Δε θέλει να αναλάβει αυτή την υπόθεση, αλλά καταλήγει να κάνει αυτό που κάνει πάντα: να ακολουθεί τις διαταγές. Έτσι, αναγκάζεται να γυρίσει στο μέρος που άφησε στα δεκατέσσερά της, το μέρος που έχει κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να διαγράψει από τη ζωή της. Και μόλις πατάει το πόδι της εκεί, οι αναμνήσεις ζωντανεύουν.
Θυμάται πώς είναι να μεγαλώνεις σε μια πόλη όπου δεν έχεις τίποτα να κάνεις, εκτός από το να ονειρεύεσαι να φύγεις. Πώς είναι να έχεις μια μητέρα άρρωστη και αλκοολική. Όσο ψάχνει να βρει την αλήθεια για το τι συνέβη στην Άναμπελ, τόσο πιο βαθιά βυθίζεται η Τσάρλι στο παρελθόν της. Και πρέπει να αντιμετωπίσει την πιο οδυνηρή ανάμνηση απ’ όλες: τη στιγμή που άφησε έναν άλλο άνθρωπο να πεθάνει…
«Άγιοι Τίποτα» του Κωνσταντίνου Κέλλη

Ο Κωνσταντίνος Κέλλης, ο οποίος υπηρετεί πιστά και με συνέπεια τα τελευταία χρόνια τη λογοτεχνία τρόμου προσφέροντας στους αναγνώστες του είδους δυνατά μυθιστορήματα, ξεπερνά με το νέο του βιβλίο κάθε προσδοκία. Η ελληνική επαρχία γίνεται ο καμβάς για ένα μυθιστόρημα λαογραφικού τρόμου και φαντασίας που θα σας συναρπάσει. Μια ιστορία απώλειας και αγάπης, ένα βιβλίο για το θάνατο και τη ζωή μαζί.
Σ’ ένα παλιό αρχοντικό της Ξάνθης, η Ηλιάνα Αχτάρη φροντίζει την ετοιμοθάνατη μάνα της. Σε μια καφετέρια της Κομοτηνής, ο Στέφανος Αργυρίου νιώθει την ένταση ενός ανεκπλήρωτου έρωτα. Δύο άνθρωποι διαφορετικοί που θα συναντηθούν στο βαγόνι ενός άδειου τραίνου και θα βυθιστούν σ’ έναν εφιάλτη που μυρίζει λιβάνι, χιόνι και αίμα. Ένα αλλόκοσμο μέρος τους καλεί, ψηλά στα βουνά της Βόρειας Ελλάδας. Ένα μέρος αρχαίο, όπου τα κεριά καίνε μπροστά από Αγίους δίχως ονόματα και πρόσωπα. Ένα μέρος όπου ο Θάνατος περιδιαβαίνει με ανοιχτά σαγόνια.
«Το αγόρι στο χιόνι» του Σάμιουελ Μπιορκ

Εκδόσεις: Διόπτρα, Μετάφραση: Δέσποινα Παπαγρηγοράκη, Σελίδες: 512

Όσοι έχουν διαβάσει τα μπεστ σέλερ «Παγωμένος άγγελος» και «Η κουκουβάγια», τα οποία κυκλοφόρησαν με μεγάλη επιτυχία στην Ελλάδα από τις εκδόσεις Διόπτρα, γνωρίζουν ότι δύσκολα θα βρεθούν πιο καλογραμμένα αστυνομικά από τον χώρο του σκανδιναβικού νουάρ.
Στο νέο του βιβλίο, ο Σάμιουελ Μπιορκ μας μεταφέρει στον χειμώνα του 1999. Ένας ηλικιωμένος άντρας επιστρέφει οδηγώντας στο σπίτι του. Ο δρόμος είναι σκοτεινός και παγωμένος και φαίνεται να είναι ο μόνος που κυκλοφορεί αυτή την ώρα. Ξαφνικά οι προβολείς του αυτοκινήτου θα φωτίσουν κάτι σε μικρή απόσταση μπροστά και θα φρενάρει μανιασμένα. Μερικά εκατοστά από το καπό, βρίσκεται ένα νεαρό αγόρι παγωμένο και σε κατάσταση σοκ. Φοράει κέρατα ελαφιού στο κεφάλι του.
Fast forward στο 2013, όπου μια μπαλαρίνα είκοσι ενός χρόνων βρίσκεται άγρια δολοφονημένη, να επιπλέει σε μια ορεινή λίμνη. το κοντινό δάσος, οι αστυνομικοί ανακαλύπτουν μια κάμερα σε τρίποδο, στραμμένη προς το σκηνικό του εγκλήματος. Ο φακός της κάμερας έχει χαραγμένο τον αριθμό 4. Ο ντετέκτιβ Μουνκ θα προσφερθεί να αναλάβει την υπόθεση.
Αντίθετα η Μία, κορυφαία ερευνήτρια και συνεργάτιδά του, έχοντας μόλις τελειώσει με την απεξάρτηση έχει έναν και μοναδικό σκοπό: να φροντίσει τον εαυτό της. Ο δολοφόνος όμως φαίνεται να έχει άλλα σχέδια για εκείνη. Καθώς τα θύματα αυξάνονται, το σκηνικό κάθε εγκλήματος είναι λίγο διαφορετικό από το προηγούμενο.
Παρουσιάζουν όμως απίστευτες ομοιότητες με παλιές υποθέσεις της Μία. Τα όρια της λογικής της θα δοκιμαστούν, όταν θα δει ένα γνώριμο πρόσωπο στο λεωφορείο. Είναι η αδελφή της η Σίγκρι. Μόνο που αυτό είναι αδύνατον. Έχει το πιστοποιητικό θανάτου που το αποδεικνύει…
«Η κρεμάλα» του Ντάνιελ Κόουλ

Εκδόσεις: Μεταίχμιο, Μετάφραση: Νάντη Σακκά, Σελίδες: 504

Ο Ντάνιελ Κόουλ, μετά το συγγραφικό του ντεμπούτο τη «Μαριονέτα», η οποία εκτοξεύτηκε στην κορυφή των best-seller, επιστρέφει με την «Κρεμάλα». Δεκαοκτώ μήνες μετά, η Έμιλι Μπάξτερ είναι ακόμα συγκλονισμένη από την υπόθεση της Μαριονέτας, και από την εξαφάνιση του φίλου της Γουίλιαμ «Γουλφ» Φοκς.
Παρότι διστάζει να εμπλακεί σε άλλη μια αποτροπιαστική υπόθεση, την καλούν σε μια συνάντηση μιας νέας ομάδας στη Νέα Υόρκη, στην οποία συνεργάζονται το FBI, η CIA και η βρετανική αστυνομία. Εκεί, της δείχνουν φωτογραφίες μιας μιμητικής δολοφονίας: ένα πτώμα σε μια οικεία πόζα, κρεμασμένο από τη γέφυρα του Μπρούκλιν, με τη λέξη «Δόλωμα» χαραγμένη στο στήθος.
Ενώ η πίεση από τα μέσα ενημέρωσης εντείνεται, διατάζουν την Μπάξτερ να βοηθήσει στις έρευνες και να πάει στον τόπο ενός ακόμα φόνου, ξανά με ένα θύμα που έχει πάνω του χαραγμένη μια λέξη - «Μαριονέτα». Όποτε εντοπίζουν έναν ύποπτο, ο δολοφόνος αποδεικνύεται ένα βήμα μπροστά. Με τον αριθμό των θυμάτων να αυξάνεται.
«Τα τρία πρόσωπα της Εκάτης» της Ελευθερίας Μεταξά

Ένα καθηλωτικό ψυχολογικό θρίλερ με συνεχές σασπένς, ένταση και ανατροπές που θυμίζει κινηματογραφική ταινία. Ο Απόλλωνας Ροδόπουλος, λάτρης του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού και μανιώδης συλλέκτης αρχαιοτήτων, πατώντας κυριολεκτικά επί πτωμάτων από μικρή ηλικία, κατορθώνει να εξελιχθεί σε έναν επιχειρηματία με τεράστια περιουσία, δύναμη και κύρος.
Στόχος του να γίνει κυρίαρχος όλου του κόσμου. Για τον σκοπό αυτό δημιουργεί μία αίρεση πιστών στην αρχαία καταχθόνια θεότητα Εκάτη και δεν διστάζει να θυσιάσει αθώους ανθρώπους στο όνομα μιας ξεχασμένης από αιώνες θρησκείας. Ο αστυνόμος Βαρσάμης, προϊστάμενος του Τμήματος Ανθρωποκτονιών, μαζί με την Ελληνοαυστραλή ανθρωπολόγο Μάρθα Τζόουνς προσπαθούν να ξετυλίξουν τη μυστηριώδη υπόθεση τελετουργικών φόνων.
Με φόντο το νησί της Αίγινας, το άγαλμα της τριπρόσωπης Εκάτης θα σπείρει τον θάνατο, στήνοντας με μαεστρία έναν θανατηφόρο ιστό γύρω από τη Μάρθα και τον Βαρσάμη, που θα κάνουν τα πάντα για να ματαιωθεί η αρχαία προφητεία: «Όταν ματώσει η Μεγάλη Σελήνη, θα πεθάνει το παιδί με τα μάτια του λύκου που δεν βλέπουν, για να δώσει τη δύναμη στον Απόλλωνα να λούσει το σύμπαν με το φως του…».
«Ο άνθρωπος της νύχτας» του Γιορν Λιρ Χορστ

Εκδόσεις: Διόπτρα, Μετάφραση: Δέσποινα Παπαγρηγοράκη, Σελίδες: 424

Πυκνή ομίχλη σκεπάζει το Λάρβικ. Καθώς αρχίζει να διαλύεται, αποκαλύπτεται ένα γυναικείο κεφάλι τοποθετημένο σε ένα βάθρο, στη μέση της κεντρικής πλατείας. Ο Βίλιαμ Βίστιν βρίσκεται μπροστά στην πιο αποτρόπαια δολοφονία που έχει αντιμετωπίσει ποτέ στην καριέρα του ως αστυνομικός. Ολόκληρη η Νορβηγία συνταράσσεται και τα Μέσα πιέζουν για γρήγορη εξιχνίαση.

Η πίεση αυξάνεται όταν ένα νέο πτώμα ανασύρεται από τον βυθό του ποταμού. Σκοτεινά μονοπάτια με εμπόρους ναρκωτικών και όπλων και παράσιτα που τρέφονται με την ανθρώπινη αδυναμία περιμένουν τον Βίλιαμ Βίστιν. Καθώς ενώνει τα νήματα που συνδέουν πρόσωπα και γεγονότα, αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι κάτι πολύ μεγαλύτερο κρύβεται στις σκιές, κάτι που ξεπερνά τα σύνορα της χώρας αλλά και της πιο νοσηρής φαντασίας.
Οι ασυνήθιστες υποθέσεις απαιτούν ασυνήθιστες μεθόδους.

«Η Σέκτα - Οι Υποθέσεις του Ντετέκτιβ Ράουν 3» του Μίκαελ Κατς Κρέφελ

Εκδόσεις: Ψυχογιός, Μετάφραση: Τάνια Σταύρου, Σελίδες: 416

Μια ανατριχιαστική ιστορία για μια κλειστή κοινωνία με τους δικούς της κανόνες και το μυστικό παρελθόν της που τώρα απειλεί την ίδια της την ύπαρξη.
Ο πρώην ντετέκτιβ Τόμας Ράουνσχολτ, ο αποκαλούμενος και «Ράουν», προσπαθεί να προχωρήσει στη ζωή μετά τη δολοφονία της συντρόφου του όταν δέχεται την επίσκεψη του Μέσμερ, ενός πανίσχυρου επιχειρηματία, που του αναθέτει μια απλή αποστολή: να βρει τον γιο του, Γιάκομπ. Πριν από δέκα χρόνια, ο Γιάκομπ ίδρυσε τη σέκτα «Οι επίλεκτοι του Θεού» και εξαφανίστηκε. Τώρα ο πατέρας του θέλει να εντοπίσει τα ίχνη του.
Όταν ο Ράουν ανακαλύπτει ότι ο Μέσμερ είχε ήδη προσλάβει ιδιωτικό ντετέκτιβ στο παρελθόν, ο οποίος τα είχε παρατήσει κάτω από μυστηριώδεις συνθήκες, αρχίζει να υποψιάζεται ότι η υπόθεση δεν είναι και τόσο απλή.
Τελικά, εντοπίζει τον Γιάκομπ και τους τελευταίους μαθητές του σ’ ένα απομονωμένο σπίτι στην εξοχή. Αλλά αυτό που αντικρίζει ο Ράουν θυμίζει περισσότερο την Κόλαση παρά τον Παράδεισο επί Γης, όπως είχε υποσχεθεί ο Γιάκομπ.
«Το μήνυμα» της Ίρσα Σιγκουρδαρντότιρ

Εκδόσεις: Μεταίχμιο, Μετάφραση: Αλέξης Καλοφωλιάς, Σελίδες: 464

Μετά το «DNA», το πρώτο βιβλίο της βραβευμένης σειράς με ήρωες την παιδοψυχολόγο Φρέιγια και τον αστυνόμο Χούλνταρ, ακολουθεί «Το μήνυμα». Τα βιβλία της σειράς αυτής εδραιώνουν τη θέση της Ίρσα Σιγκουρδαρντότιρ ως μίας από τις καλύτερες σύγχρονες συγγραφείς αστυνομικού, αλλά και κορυφαίας αφηγήτριας του είδους. Σκοτεινή, μυστήρια, αποτρόπαιη, η ισλανδή συγγραφέας γράφει ένα είδος αστυνομικής λογοτεχνίας απόκοσμο, έξυπνο και γεμάτο σασπένς.
Στο εσωτερικό μιας σχολικής χρονοκάψουλας, δέκα χρόνια αφότου σφραγίστηκε, ανακαλύπτεται ένα ανατριχιαστικό σημείωμα που προβλέπει τον θάνατο έξι ανθρώπων. Σίγουρα όμως, αν γράφτηκε από κάποιο δεκατριάχρονο, δεν μπορεί να είναι αληθινή απειλή… Ο ντετέκτιβ Χούλνταρ θεωρεί πως του ανέθεσαν την έρευνα απλώς και μόνο για να τον κρατήσουν μακριά από πραγματικές αστυνομικές υποθέσεις.

Στρέφεται στην ψυχολόγο Φρέιγια για να τον βοηθήσει να καταλάβει τον έφηβο που έγραψε το μήνυμα. Σύντομα όμως βρίσκονται μπλεγμένοι στα ίχνη άλλης μιας σοκαριστικής υπόθεσης. Γιατί το σημείωμα συμπίπτει με μια σειρά μακάβριων γεγονότων: την ανακάλυψη κομμένων ανθρώπινων μελών σε έναν κήπο, ακολουθούμενη από τον φόνο του ιδιοκτήτη του σπιτιού. Τα αρχικά του θύματος ταιριάζουν με ένα από τα ονόματα στο σημείωμα. Ο Χούλνταρ και η Φρέιγια πρέπει να ταυτοποιήσουν τον αποστολέα του μηνύματος, τα υποψήφια θύματα και τον δολοφόνο, προτού εκείνος φτάσει πρώτος και στους υπόλοιπους στόχους.
«memento mori» του Δώρου Αντωνιάδη

Ο πρώην διεθνής μπασκετμπολίστας του Παναθηναϊκού Κωνσταντίνος Σέργος έχει ραντεβού με τον γιο του Αλέξανδρο, αλλά αυτός δεν εμφανίζεται. Λίγη ώρα μετά ο Σέργος λαμβάνει ένα e-mail με μια κρεμάλα –επτά γράμματα και παύλες ανάμεσα–, το παιχνίδι που έπαιζε με τον γιο του όταν ήταν μικρός. Φοβούμενος πως αυτό δεν είναι σύμπτωση και μη βρίσκοντας πουθενά τον γιο του, ο Σέργος επικοινωνεί με την αστυνομία και ζητάει να μιλήσει με τον μόνο άνθρωπο που πιστεύει πως μπορεί να τον βοηθήσει: αυτόν που φαίνεται να έστειλε το e-mail, τον Πέτρο Ελευθεριάδη, αστυνόμο του τμήματος Ανθρωποκτονιών.
Ο Ελευθεριάδης προσπαθεί να λύσει τον γρίφο για να εντοπίσει τον γιο του Σέργου, αλλά και για να μάθει ποιος ενέπλεξε τον ίδιο στην υπόθεση. Την ώρα όμως που ο αστυνόμος βρίσκει τον Αλέξανδρο ετοιμοθάνατο στο διαμέρισμά του, ο Σέργος λαμβάνει στον υπολογιστή του ένα νέο e-mail με τέσσερα σκίτσα: ένα κερί που λειώνει, ένα μπουκάλι κρασιού, ένα γαρύφαλλο κι ένα παράξενο κρανίο. Ο Ελευθεριάδης καταλαβαίνει πως η εξαφάνιση του Αλέξανδρου ήταν μόνο η αρχή.
Άλλο ένα αστυνομικό θρίλερ με μαθηματικούς γρίφους και ήρωα τον Πέτρο Ελευθεριάδη, μια υπόθεση την οποία καλείται να διαλευκάνει δυο χρόνια πριν από τα γεγονότα που τον σημάδεψαν στο μυθιστόρημα «Στο μάτι του ταύρου».