Σανό
Δημητρολόπουλος Περικλής
tanea.gr
Οι παρατηρητικοί των πτήσεων Αθήνα - Βρυξέλλες θα το έχουν
προσέξει: η Σοφία Σακοράφα ταξιδεύει πρώτη θέση. Ισως όχι με τη διάθεση
του Λένιν που ταξίδεψε πρώτη θέση από την Ελβετία στη Ρωσία για να κάνει
ολόκληρη επανάσταση. Αλλά πάντως με την ίδια πεποίθηση. Με την
πεποίθηση πως η πρώτη θέση είναι για τους επαναστάτες.
Η αλήθεια είναι πως η Σακοράφα έχει κάνει πολλές επαναστάσεις. Επαναστάτησε μια φορά ως βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, άλλη μία ως ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. Ηταν μια επανάσταση συνειδησιακή που την οδήγησε στην απόφαση να παραιτηθεί από το κόμμα - ή μάλλον και από τα δύο κόμματα. Οι άσπονδοι φίλοι της όμως, οι πρώην φίλοι, την κατηγορούν ότι η επανάσταση ήταν λειψή. Οτι το ρίσκο που πήρε η επαναστάτρια και το κόστος που κατέβαλε ήταν λελογισμένα. Οτι μπορεί η συνείδηση που εξεγέρθηκε να την έκανε να εγκαταλείψει το κόμμα, ή μάλλον τα δύο κόμματα, όχι όμως και την έδρα, τις δύο έδρες.
Όλοι οι φίλοι δεν είναι ίδιοι. Ούτε οι πρώην. Αν οι πρώην φίλοι του φυλλορροούντος ΠΑΣΟΚ αποδέχθηκαν τη μοίρα τους, εκείνοι του ΣΥΡΙΖΑ, μολονότι μνημονιακοί και υποταγμένοι πια, αφήνιασαν. Και χτύπησαν την επανάσταση της Σακοράφα εκεί που υποτίθεται ότι θα πονούσε περισσότερο: στην έδρα που δεν άφησε και την αμοιβή του ευρωβουλευτή που δεν απαρνήθηκε. Τη χτύπησαν χωρίς περιστροφές: όλα αυτά τα χρόνια, έλεγαν στην ανακοίνωση που εξέδωσαν, η Σακοράφα δεν είχε αφήσει ούτε ένα ευρώ στο κόμμα από την αποζημίωσή της.
Η Σακοράφα δεν πτοήθηκε. Δεν άφησε κανένα αίσθημα ντροπής να την καταβάλει για αυτή την ευθεία κατηγορία περί ανηθικότητας. Ντροπή ένιωσε και εξακολουθούσε να νιώθει τουλάχιστον μέχρι τον Μάιο, που δήλωσε ότι νιώθει ντροπή επειδή «προέτρεψε τον λαό να ελπίζει με τον ΣΥΡΙΖΑ».
Πριν από μερικές ημέρες η Σακοράφα επανήλθε. Τη θυμώνει, είπε, το γεγονός ότι στήριξε αυτή την κυβέρνηση πιστεύοντας ότι μπορούσε πραγματικά να αλλάξει τα πράγματα. Θυμώνει ακόμη περισσότερο επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ είπε πολλά, πάρα πολλά ψέματα. Κατηγορεί το πρώην κόμμα της ότι εκμεταλλεύτηκε μια ταλαιπωρημένη κοινωνία και χρησιμοποίησε κάθε αθέμιτο μέσο για να πάρει την εξουσία. Κι έπειτα, σαν ιεροκατήγορος, απευθύνεται προσωπικά στον Τσίπρα: «Ησουν δυο χρόνια στην αντιπολίτευση - θεωρητικά και πρακτικά προετοιμαζόσουν να γίνεις κυβέρνηση. Εάν πραγματικά δεν ήξερες, ήσουν απόλυτα επικίνδυνος».
Και η ίδια; Δεν ήξερε; Δεν είχε ανεμπόδιστη θέα από την έδρα της; Δεν προετοιμαζόταν κι εκείνη για την εξουσία; Πώς συνέβη και κατάπιε το σανό αμάσητο; Η άλλη εξήγηση θα ήταν ότι συνεχίζει να προσφέρει η ίδια σανό στους άλλους. Αλλά είναι αδύνατον. Οι παρατηρητικοί των πτήσεων Αθήνα - Βρυξέλλες θα τον έχουν προσέξει: η Σοφία Σακοράφα είναι πάντα βλοσυρή, πάντα θυμωμένη. Και πάντα στην πρώτη θέση.
Η αλήθεια είναι πως η Σακοράφα έχει κάνει πολλές επαναστάσεις. Επαναστάτησε μια φορά ως βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, άλλη μία ως ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. Ηταν μια επανάσταση συνειδησιακή που την οδήγησε στην απόφαση να παραιτηθεί από το κόμμα - ή μάλλον και από τα δύο κόμματα. Οι άσπονδοι φίλοι της όμως, οι πρώην φίλοι, την κατηγορούν ότι η επανάσταση ήταν λειψή. Οτι το ρίσκο που πήρε η επαναστάτρια και το κόστος που κατέβαλε ήταν λελογισμένα. Οτι μπορεί η συνείδηση που εξεγέρθηκε να την έκανε να εγκαταλείψει το κόμμα, ή μάλλον τα δύο κόμματα, όχι όμως και την έδρα, τις δύο έδρες.
Όλοι οι φίλοι δεν είναι ίδιοι. Ούτε οι πρώην. Αν οι πρώην φίλοι του φυλλορροούντος ΠΑΣΟΚ αποδέχθηκαν τη μοίρα τους, εκείνοι του ΣΥΡΙΖΑ, μολονότι μνημονιακοί και υποταγμένοι πια, αφήνιασαν. Και χτύπησαν την επανάσταση της Σακοράφα εκεί που υποτίθεται ότι θα πονούσε περισσότερο: στην έδρα που δεν άφησε και την αμοιβή του ευρωβουλευτή που δεν απαρνήθηκε. Τη χτύπησαν χωρίς περιστροφές: όλα αυτά τα χρόνια, έλεγαν στην ανακοίνωση που εξέδωσαν, η Σακοράφα δεν είχε αφήσει ούτε ένα ευρώ στο κόμμα από την αποζημίωσή της.
Η Σακοράφα δεν πτοήθηκε. Δεν άφησε κανένα αίσθημα ντροπής να την καταβάλει για αυτή την ευθεία κατηγορία περί ανηθικότητας. Ντροπή ένιωσε και εξακολουθούσε να νιώθει τουλάχιστον μέχρι τον Μάιο, που δήλωσε ότι νιώθει ντροπή επειδή «προέτρεψε τον λαό να ελπίζει με τον ΣΥΡΙΖΑ».
Πριν από μερικές ημέρες η Σακοράφα επανήλθε. Τη θυμώνει, είπε, το γεγονός ότι στήριξε αυτή την κυβέρνηση πιστεύοντας ότι μπορούσε πραγματικά να αλλάξει τα πράγματα. Θυμώνει ακόμη περισσότερο επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ είπε πολλά, πάρα πολλά ψέματα. Κατηγορεί το πρώην κόμμα της ότι εκμεταλλεύτηκε μια ταλαιπωρημένη κοινωνία και χρησιμοποίησε κάθε αθέμιτο μέσο για να πάρει την εξουσία. Κι έπειτα, σαν ιεροκατήγορος, απευθύνεται προσωπικά στον Τσίπρα: «Ησουν δυο χρόνια στην αντιπολίτευση - θεωρητικά και πρακτικά προετοιμαζόσουν να γίνεις κυβέρνηση. Εάν πραγματικά δεν ήξερες, ήσουν απόλυτα επικίνδυνος».
Και η ίδια; Δεν ήξερε; Δεν είχε ανεμπόδιστη θέα από την έδρα της; Δεν προετοιμαζόταν κι εκείνη για την εξουσία; Πώς συνέβη και κατάπιε το σανό αμάσητο; Η άλλη εξήγηση θα ήταν ότι συνεχίζει να προσφέρει η ίδια σανό στους άλλους. Αλλά είναι αδύνατον. Οι παρατηρητικοί των πτήσεων Αθήνα - Βρυξέλλες θα τον έχουν προσέξει: η Σοφία Σακοράφα είναι πάντα βλοσυρή, πάντα θυμωμένη. Και πάντα στην πρώτη θέση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου