Οι αγαθοί άνθρωποι και εν κινδύνοις αεί αγαθόν έχουσι θυμόν

Ο Χάινριχ Μπελ, είναι ίσως ο μεγαλύτερος πεζογράφος της μεταπολεμικής Γερμανίας. Οσοι-ες διάβασαν κάποτε τη Χαμένη τιμή της Καταρίνα Μπλουμ δεν θα ξεχάσουν ποτέ την χειρουργικής ακρίβειας ανάλυση των μεθόδων με τις οποίες τα ΜΜΕ μπορούν να καταστρέψουν ένα άτομο.
Του Τριαντάφυλλου Τρανού*
Το τελικό καταστροφικό ξέσπασμα της Καταρίνα Μπλουμ, προοικονομείται από τις πρώτες κιόλας σελίδες του βιβλίου, ενώ οι επί μέρους λεπτομέρειες που την οδήγησαν εκεί αποκαλύπτονται ανά διαστήματα μαθηματικής σχεδόν ακρίβειας. Ο Μπελ περιγράφει τα γεγονότα και την κλιμάκωσή τους με την κάμερα του ρεπόρτερ, τρόπον τινά, αλλά και με το ιστορικό νυστέρι, απαριθμώντας τις πηγές του από την πρώτη κιόλας παράγραφο. 
Το βιβλίο πρωτοεκδόθηκε στη Γερμανία το 1974, πολύ πριν τα ΜΜΕ ειδικά αυτά στη χώρα μας, λάβουν την απαίσια μορφή που έχουν αποκτήσει σήμερα. Περιγράφει ένα ζοφερό κόσμο, όπου η αντιηρωίδα του, γίνεται έρμαιο στη βούληση του συστήματος και αυτών που το εκμεταλλεύονται και τελικά εκμηδενίζεται. Δυστυχώς, το σκοτεινό του θέμα παραμένει ακόμη και σήμερα επίκαιρο, αλλάζουν μόνο τα ονόματα και οι αφορμές, τα συστήματα και οι πρακτικές. Το πρόβλημα παραμένει. Οποιοσδήποτε  
στοχοποιείται από παρασιτικούς μηχανισμούς, παραμένει απροστάτευτος απέναντι στις κάθε είδους εξουσίες, νόμιμες ή παράνομες, μικρές και μεγάλες όπως είναι αυτές που ενδημούν στο Ρέθυμνο αλλά και σε ολόκληρη τη χώρα με τη συμβιωτική ανοχή μας, δυστυχώς.
Πιστεύω τω φίλω! [….] οι αγαθοί άνθρωποι και εν κινδύνοις αεί αγαθόν έχουσι θυμόν.
Δεν ξέρω πόσοι από εσάς θυμούνται το βιβλίο του Zούκη, με τη βοήθεια του οποίου μαθαίναμε να συλλαβίζουμε τα αρχαία ελληνικά. Πάντως το πρώτο αρχαίο κείμενο που διδάχτηκα στην Α’ Γυμνασίου, ήταν ακριβώς εκείνο για τη φιλία. Όσοι και όσες λοιπόν γνωρίζουμε καλά το Σωκράτη, πρέπει να υπερασπίσουμε ανυποχώρητα την εκπαιδευτική και την ανθρώπινη τιμή του. Δίχως φόβο, με την ίδια καθαρότητα, δικαιοσύνη και ακρίβεια που το κάνουν σήμερα με την ανακοίνωσή τους οι 18 συνάδελφοί του στο σχολείο που υπηρετεί, στο Ρέθυμνο.* Ακόμη και αν ο Σωκράτης ως διευθυντής έσφαλε – αν τελικά έσφαλε- η ζωή του δεν μπορεί να κηλιδώνεται και να γίνεται γκρίζο εξώφυλλο, η προσωπικότητά του και η επαγγελματική του υπόληψη να ευτελίζονται και ο ίδιος, μαχητής και μόνιμος απεργός, ακόμη και σήμερα μετά από ολόκληρες δεκαετίες προσφοράς και απαράμιλλης ανιδιοτέλειας ως μάχιμος εκπαιδευτικός, να υφίσταται τον κανιβαλισμό των ΜΜΕ και του παρασιτικού παρακράτους. Η μήπως γίνεται;
* Ο Τριαντάφυλλος Τρανός είναι εκπαιδευτικός
****************************************