Κυριακή, Μαΐου 14, 2017

Θέλει χορτάτους νταβατζήδες, που χρεώνουν στο κράτος τις φακές όσο ένα μπον φιλέ!



 ΠΩΣ ΟΝΕΙΡΕΥΕΤΑΙ ΤΟ ΝΕΟ ΔΗΜΟΣΙΟ Ο ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ


 

Μητσοτακικό «Outsourcing»: Ταϊζοντας τους νταβατζήδες 

 

του Σωτήρη Λούστα*



Το (νεο)φιλελεύθερο όραμα του για την χώρα ξεδίπλωσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην εκδήλωση του ΣΕΒ: «Ψηφιακή στρατηγική της Ελλάδας – Ο Δρόμος για την Ανάπτυξη». Εκεί μας εξήγησε πόσο σημαντικό είναι για το δημόσιο να προχωρήσει σε «outsourcing», να αναθέσει δηλαδή κομμάτια της δουλειάς του σε ιδιώτες, φέρνοντας ως παράδειγμα την μισθοδοσία, τους σχολικούς φύλακες και τις καθαρίστριες.
To outsourcing είναι μια συνήθης πρακτική των επιχειρήσεων, με συχνότερο παράδειγμα την καθαριότητα: ελάχιστες επιχειρήσεις προσλαμβάνουν καθαρίστριες, αλλά «αγοράζουν» την συγκεκριμένη υπηρεσία από εταιρίες καθαρισμού. Αυτή η στάση έχει όμως σχέση με το μέγεθος της επιχείρησης και την επίπεδο εξειδίκευσης που έχει η εκάστοτε υπηρεσία. Οι μεγάλες επιχειρήσεις, ενίοτε προτιμούν να δημιουργήσουν μια θυγατρική (π.χ. εταιρία καθαρισμού ή φύλαξης) ή ένα ειδικό τμήμα στην εταιρία τους, ώστε να μην βασίζονται σε τρίτους. Ειδικά σε εργασίες όπως ο καθαρισμός και η φύλαξη των κτηριακών εγκαταστάσεων η συγκεκριμένη διαδικασία είναι σχετικά απλή, μιας και δεν αφορά εργασία η οποία απαιτεί τεχνογνωσία και εξειδικευμένες γνώσεις.
Με δεδομένο το τεράστιο μέγεθος του ελληνικού δημοσίου και την διαφθορά, το outsourcing όχι μόνο δεν μειώνει τις δαπάνες, αλλά γεννά σπατάλες και πελατειακές σχέσεις με εργολάβους που συχνά τιμολογούν υπηρεσίες πολύ πάνω από τις τιμές της αγοράς αποκομίζοντας μεγάλα κέρδη. Πρόσφατο παράδειγμα, το ΚΕΕΛΠΝΟ, όπου εταιρία[1] catering και συντήρησης κτηρίων έπαιρνε έργα με απευθείας ανάθεση, τιμολογώντας τις φακές προς 12,5 ευρώ/μερίδα! Έτσι, είναι σαφές ότι η επέκταση του outsourcing, δεν στοχεύει στον εκσυγχρονισμό και τον περιορισμό της σπατάλης, αλλά στο «τάισμα» συγκεκριμένων επιχειρηματιών, με τα λεφτά των φορολογουμένων.
Αυτό που θα έπρεπε να μελετάμε είναι να δημιουργηθούν δημόσιες εταιρίες καθαρισμού, φύλαξης, κ.ο.κ. στις οποίες θα ενταχθούν συγκεκριμένες ειδικότητες υπαλλήλων και θα στελεχωθούν με ικανούς τεχνοκράτες ώστε να οργανωθεί καλύτερα η προσφορά των συγκεκριμένων υπηρεσιών σε τομείς του δημοσίου. Μια τέτοια αντίληψη θα έπρεπε να επικρατεί παντού: το κράτος να κάνει όσες δουλειές μπορεί να κάνει και να αποφεύγει την ανάθεση εργασιών σε ιδιώτες, δηλαδή να περιορίσει την διαφθορά και την σπατάλη.
Τα επιχειρήματα Μητσοτάκη περί «ανικανότητας του κράτους» άλλωστε, δεν αποτελούν μομφή για το κράτος και τους υπαλλήλους του. Το κράτος έχει «αφεντικά» που διορίζονται από την εκάστοτε κυβέρνηση, ένα από τα οποία ήταν ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης (διατέλεσε υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης). Αν θέλει να βρεί υπεύθυνους για τις δυσλειτουργίες του δημοσίου, ας ψάξει στο πολιτικό προσωπικό που δημιούργησε ένα χαωτικό νομικό πλαίσιο και στελέχωσε τους κρατικούς οργανισμούς με ανίκανους και λαμόγια. Αυτή βέβαια η «ανικανότητα του κράτους» είναι εξαιρετικά βολική, μιας και μέσω της απαξίωσης/κακοδιοίκησης των δημόσιων υπηρεσιών, γίνεται το κατάλληλο «μασάζ» στην κοινωνία και στρώνεται ο δρόμος για τις αμαρτωλές εργολαβίες. Το αν η κοινωνία θα χάψει το παραμύθι που της πλασάρουν συγκεκριμένα συμφέροντα που βλέπουν το «outsourcing» ως μια ευκαιρία για γρήγορα κέρδη, μένει να το δούμε,…
[1] Ιδιοκτήτης της εταιρίας: ο Γιώργος Δρόσης, σύζυγος της Κωνσταντίνας Θεοφιλάτου, συνεργάτιδας του τότε υπουργού υγείας, Άδωνι Γεωργιάδη.


Το άρθρο του Σωτήρη Λούστα δημοσιεύεται στον ιστότοπο politicaldoubts.com

Δεν υπάρχουν σχόλια: