Η ΕΛΛΑΔΑ ΦΤΩΧΟΤΕΡΗ

Η Εταιρεία (Ελλήνων) Συγγραφέων ανακοίνωσε  το θάνατο του συγγραφέα  Παντελή Καλιότσου

  | 09.09.2016

Με μεγάλη μας θλίψη πληροφορηθήκαμε τον θάνατο του ιδρυτικού μέλους μας, του βραβευμένου συγγραφέα Παντελή Καλιότσου. Ο Παντελής Καλιότσος είχε γράψει μυθιστορήματα, διηγήματα, νουβέλες και βιβλία για παιδιά. Στους οικείους του εκφράζουμε τη συμπαράστασή μας.

Ο Παντελής Καλιότσος γεννήθηκε το 1925 στην Αθήνα. Εκεί πέρασε τα πρώτα του χρόνια, σπουδάζοντας και ταυτόχρονα κάνοντας κάθε είδους δουλειά: εργάτης, υδραυλικός, μαρμαράς, μικροπωλητής, υπάλληλος κτλ. Άρχισε να γράφει το 1943, πιστεύοντας στη λογοτεχνία, και στην τέχνη γενικότερα, όχι ως μέσο προβολής και καθιέρωσης αλλά απλά ως θεραπεία ψυχής. Έτσι, συνέχισε να γράφει επί είκοσι δύο ολόκληρα χρόνια, χωρίς να δημοσιεύσει οτιδήποτε ή να εκδώσει βιβλίο. Εμφανίστηκε στα γράμματα το 1964 με το μυθιστόρημα "Ο μεσαίος τοίχος", που, όντας χειρόγραφο, δημοσιεύτηκε σε συνέχειες στο περιοδικό "Ταχυδρόμος".
Αργότερα εργάστηκε για το ραδιόφωνο και την τηλεόραση, σε παιδικά κυρίως προγράμματα.
Έργα του: "Εδώ κουτσούλησε μια μύγα", διήγημα (1958). "Ο μεσαίος τοίχος", μυθιστόρημα, Φέξης (1964), Κέδρος (1971), Πατάκης (2000). "Οι ονειροπόλοι", μυθιστόρημα, Alvin Redman Hellas (1965), Κέδρος (1980, με τίτλο "Αχιλλέας Μανωλόπουλος" ["Οι ονειροπόλοι»"). "Μάθημα δολοφονίας", μυθιστόρημα, Κέδρος (1971), Εκδόσεις Πατάκη (1994). "Η συμπεριφορά του κενού", μυθιστόρημα, Κέδρος (1973, 1982). "Φανταστική παράγραφος 7", μυθιστόρημα, Κέδρος (1974), Εκδόσεις Πατάκη (1994). "Δεκεμβριανή νύχτα" ("Εργάτες της πίσσας"), μυθιστόρημα, Κέδρος (1978, 1983). "Τα γουρούνια", μυθιστόρημα, Κέδρος (1981), Εκδόσεις Πατάκη, (1992, 1994). "Το συμπόσιο", μυθιστορηματική τετραλογία, Καστανιώτης (1985, 1989). "Η τριλογία της λεωφόρου" ("Μάθημα δολοφονίας", "Η συμπεριφορά του κενού", "Φανταστική παράγραφος 7"), Κέδρος (1985). "Στρατιωτικές ασκήσεις", διηγήματα, Κέδρος (1989). "Διωγμός απ’ την κόλαση", νουβέλα, Κέδρος (1991).
Για παιδιά:
"Τα ξύλινα σπαθιά", μυθιστόρημα, Κέδρος (1974, 1992), Εκδόσεις Πατάκη (1994, 11η ανατύπωση 2001). "Η μύγα", διηγήματα, Κέδρος (1977, 1985), Εκδόσεις Πατάκη (1994, 6η ανατύπωση 2000). "Το ιζεντόρε και τ’ αηδόνι", παραμύθι, Κέδρος (1981, 1987). "Πατέρας και γιος", μυθιστόρημα, Κέδρος (1987, 1992), Εκδόσεις Πατάκη (1995, 9η ανατύπωση 2000). "Ένα σακί μαλλιά", Εκδόσεις Πατάκη (1996, 4η ανατύπωση 2000). "Η σφεντόνα του Δαβίδ", Εκδόσεις Πατάκη (2001).
Ο Παντελής Καλιότσος είχε τιμηθεί με το Κρατικό Βραβείο Πεζογραφίας (1980), το Κρατικό Βραβείο Παιδικού Λογοτεχνικού Βιβλίου (2002) και το Βραβείο Παιδικού Βιβλίου (2002) του περιοδικού Διαβάζω για το βιβλίο του Η σφεντόνα του Δαβίδ.
Ο ίδιος, αναφερόμενος στη συγγραφική του ιδιότητα, είχε τονίσει: «Ωστόσο δεν ήθελα να γίνω συγγραφέας. Ξεκίνησα για κάτι πολύ πιο σπουδαίο και μόνο όταν απέτυχα σ’ αυτό άρχισα να γράφω. Όταν ήμουν μικρός, έλεγαν ότι αγαπούσα τα διαλείμματα περισσότερο από τα μαθήματα. Aυτό είναι αλήθεια, κι ούτε τώρα άλλαξε τίποτα. Προτιμώ τα παιχνίδια (σκάκι, τάβλι, μπιλιάρδο, πιγκ πογκ κτλ.) από οτιδήποτε άλλο. Aν έγινα συγγραφέας, είναι γιατί πολύ νωρίς ανακάλυψα ότι το ανώτερο παιχνίδι απ’ όλα είναι η τέχνη».
Η κηδεία του Παντελή Καλιότσου θα γίνει τη Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου στις 5.30 το απόγευμα, στο νεκροταφείο Χολαργού.

ΒΙΟΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ: =>Παντελής Καλιότσος

Βλέπετε το διήγημα του Παντελή Καλιότσου «Πασχαλινή Ιστορία» σε μία πολύ ωραία σκηνοθετημένη ταινία 

Σενάριο-Σκηνοθεσία: Νίκος Βαρβέρης
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Στάθης Γκοβας
Μουσική: Γιώργος Κατσαρός
Μοντάζ: Γιάννα Σπυροπούλου
Ηχολήπτης: Γιάννης Χαραλαμπίδης
Παίζουν οι ηθοποιοί: Βαγγέλης Καζάν
Νίκη Τουλουπάκη Τάσος Προύσαλης
Σάββας Γεωργιάδης Μανώλης Βαμβακούσης
και οι μικροί: Μαριγώ Ζαφείρη Κατερίνα Στεφάνου
Μάκης Στεφάνου Βασίλης Κούμης.
Παραγωγή ΕΤ1

 

 ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑΝ ΜΙΚΡΟΙ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΙ

Βιβλιοπαρουσίαση: Τα ξύλινα σπαθιά, του Παντελή Καλιότσου

"Τα Ξύλινα Σπαθιά"

Παντελής Καλιότσος, εκδόσεις Πατάκη, 1972

 

(από το Νίκο Κ.)

 

http://e-pemptiataxia.blogspot.gr

Το βιβλίο αυτό είναι ένα κοινωνικό μυθιστόρημα που έχει βασικό θέμα του τον Πόλεμο και την Ειρήνη. Θα σας το πρότεινα να το διαβάσετε, γιατί έχει δράση, περιπέτεια και ταυτόχρονα πολύ χιούμορ! 

Στο χωριό που λεγόταν Μανωλίτσα, οι ημέρες κύλαγαν ήρεμα, ώσπου μια μέρα, ο Μπαρμπα-Γάντζος άνοιξε το παιχνιδάδικό του, όπου πουλούσε μόνο πολεμικά παιχνίδια. Τότε ήταν της εποχής τα πολεμικά παιχνίδια, γιατί λίγα χρόνια πριν ήταν ο Β΄Παγκόσμιος Πόλεμος. Εκείνο τον καιρό λοιπόν είχε κηρυχτεί πόλεμος ανάμεσα στα παιδιά της Μανωλίτσας και του υπόλοιπου κόσμου. Τα παιδιά εξοπλίζονταν με κόκκινα και πράσινα κράνη, νεροπίστολα, σπαθιά, ασπίδες και άλλα. Οι δυο αρχηγοί ήταν ο Φώτης και ο Θανάσης και βοηθοί τους οι Κόντρα-Κουτός και Φούφης. Στον υπόλοιπο κόσμο γινόταν το Π.Σ.Π (Παγκόσμιο Συνέδριο Παιχνιδοποιών) όπου υπήρχαν αντιπρόσωποι από όλες τις χώρες. Εκεί λοιπόν συνεδρίαζαν και πρότειναν παιχνίδια πολεμικά, όπως πύραυλους, κανόνια κλπ. Στη Μανωλίτσα πάλι απαγορεύτηκαν τα νεροπίστολα κι έτσι ξεκίνησαν οι πετροπόλεμοι. Αφορμή για να κηρυχτεί ειρήνη, στάθηκε ο σοβαρός τραυματισμός ενός παιδιού. Τότε οι φίλοι του έτρεξαν γρήγορα στο φαρμακοποιό κύριο Γουργούρη. Ο κύριος Γουργούρης έκανε τα παιδιά να καταλάβουν πόσο επικίνδυνος είναι ο πόλεμος και έτσι αφού έκανε καλά το τραυματισμένο παιδί, τους έπεισε πως δεν πρέπει να παίζουν πολεμώντας. Έτσι σταμάτησε ο πόλεμος των παιδιών της Μανωλίτσας, τα οποία έδωσαν το καλό παράδειγμα και στα υπόλοιπα παιδιά του κόσμου να σταματήσει ο πόλεμος.

Θα ήθελα να ήμουν παρέα με τον Φώτη και τον Κόντρα-Κουτό, επειδή αυτοί και η ομάδα τους καταστρώνουν σχέδια και δεν πάνε στη μάχη χωρίς σχέδιο, όπως έκαναν ο Αθανάσιος με το Φούφη και την ομάδα τους. 

Πιστεύω πως ο τίτλος είναι ο πιο κατάλληλος για το βιβλίο, επειδή σε όλες τις μάχες υπήρξαν ξύλινα σπαθιά. Στο εξώφυλλο τα ξύλινα σπαθιά συμβολίζουν τα παιδιά, μικρά και μεγάλα, με μια φούντα τον αρχηγό κι ένα περιστέρι την ειρήνη.

Το τέλος του βιβλίου μου άρεσε και δεν θα ήθελα να το αλλάξω, δηλαδή αυτό ήθελα κι εγώ, να σταματήσει ο πόλεμος.