Κάποιοι πρέπει να τραβήξουν τα αυτιά του βάρβαρου Ιρακινού δασκάλου , να του δώσουν μερικές ξυλιές στον πισινό και να τον στείλουν διά βίου στο σπίτι του. Ίσως έτσι καταλάβει ότι με τα χέρια μας χτυπάμε παλαμάκια για να χειροκροτούμε τους καλλιτέχνες , χτυπάμε αβγά για την ομελέτα και τη μαγιονέζα μας , χτυπάμε την πόρτα ενός φίλου αναγγέλλοντας την επίσκεψή μας , ΔΕΝ ΧΤΥΠΑΜΕ ΠΟΤΕ ποτέ τους συνανθρώπους μας και κυρίως ΠΑΙΔΙΑ, είτε είμαστε ΓΟΝΕΙΣ είτε είμαστε ΔΑΣΚΑΛΟΙ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Exhibition Tour–Look Again: European Paintings 1300-1800
Join curators Stephan Wolohojian, Adam Eaker, David Pullins, and Anna-Claire Stinebring along with their special guests as they guide you th...
-
Ένας επαναστάτης μάρτυρας : η ζωή και ο θάνατος του Φραντς Γαιγκερσταίτερ Ο Επαναστάτης μάρτυρας για τον οποίο μιλάει αυτό το βιβλί...
-
Κι ήτανε τα στήθια σου άσπρα σαν τα γάλατα Γιώργος Σαραντάκος "Γαργάλατα", 50 χρόνια μετά Λέγοντας Αποστασία ή Ιουλιανά εν...
-
L'Inferno (Η Κόλαση): Ι ταλική ταινία του βωβού κινηματογράφου....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου