Τάσος Μελετόπουλος
Επιτέλους πού μας πάτε;
Πηγή: Protagon.gr
Τα Σαββατοκύριακα οι παραλίες
από την Γλυφάδα έως και την Ανάβυσσο είναι ασφυχτικά γεμάτες. Τα
παρκαρισμένα αυτοκίνητα στο μήκος της εθνικής οδού Αθηνών-Σουνίου,
αμέτρητα. Οι ταβέρνες μισοάδειες και στις υπαίθριες καντίνες και τους
φούρνους που πουλάνε σάντουιτς, χορτόπιτες, μπουγάτσες, τυρόπιτες,
φραπέδες, παγωμένα εσπρέσο και καπουτσίνο, κουλούρια και ψωμιά, οι ουρές
τεράστιες. Κάθε χρόνο όλο και περισσότερος κόσμος συνωστίζεται στις
«ελεύθερες» παραλίες του Σαρωνικού γιατί του είναι πια αδύνατο να
πληρώσει εισιτήριο να κολυμπήσει στις Α’ κατηγορίας αμμουδιές που τις
εκμεταλλεύονται είτε ιδιωτικές επιχειρήσεις, είτε το κράτος.
Η οικονομική κρίση σαν επιθετικός μύκητας εξακολουθεί να απλώνεται επικίνδυνα στο δέρμα της κοινωνίας. Εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες που είναι άνεργοι και αδυνατούν να πληρώσουν την εφορία και τις εισφορές τους στα ασφαλιστικά ταμεία χρησιμοποιούν τα χρήματα αυτά για να συντηρήσουν τις οικογένειές τους. Η συγκυβέρνηση από την άλλη μεριά με τη θηλιά της τρόικας σφιχτά δεμένη στο λαιμό της δεν μπορεί να κάνει «ελαφρύνσεις» ώστε να ανακουφίσει, με περισσότερες δόσεις και κούρεμα στεγαστικών δανείων, τους καταχρεωμένους πολίτες της
.
Όλο και περισσότερες οικογένειες, λοιπόν, πέφτουν στο βαρέλι που δεν έχει πάτο, χάνοντας την υπομονή τους και συνειδητοποιώντας ότι ο δρόμος της «σταθερότητας» του κ. Σαμαρά και του κ. Βενιζέλου μπορεί μεν να «έσωσε» το κράτος (με ό,τι σημαίνει αυτός ο όρος πια) από σίγουρη χρεoκοπία, αλλά όχι εκείνους. Η περίφημη «σταθερότητα» της συγκυβέρνησης δεν ισχύει για όλους τους πολίτες. Ισχύει βέβαια για τις μεγάλες επιχειρήσεις και τους ομίλους που βολεύουν τα δάνειά τους με τις τράπεζες και το κράτος, αλλά για τους απλούς ανθρώπους η πολυδιαφημιζόμενη αυτή «σταθερότητα» είναι ταυτισμένη με την οικτρή οικονομική κατάσταση που σαρώνει τα σπίτια τους.
Επί πλέον, από τον καινούργιο χρόνο θα αρχίσουν οι πλειστηριασμοί ακινήτων, ενώ οι κατασχέσεις σε τραπεζικούς λογαριασμούς θα έχουν αγγίξει τον αστρονομικό αριθμό των εκατοντάδων χιλιάδων καταθετών.
Οι γενικές εκλογές πλησιάζουν και οι συμπολίτες μας που είναι από καιρό δυσαρεστημένοι, μαζί με τους καινούργιους «απογοητευμένους» που συνεχώς προστίθενται, δεν θα διαλέξουν τη «σταθερότητα», αλλά ούτε και την ανατέλλουσα «ανάπτυξη» που τους οδήγησε στην οικονομική καταστροφή. Θα στραφούν σε αντίπαλα πολιτικά στρατόπεδα του δημοκρατικού αλλά και του μη δημοκρατικού τόξου. Αντίδραση απελπισμένων ανθρώπων που δεν έχουν να χάσουν τίποτε και που επιθυμούν εκδίκηση για τη φτωχοποίησή τους. Πραγματικότητα που προκαλεί μεγάλο φόβο και που η συγκυβέρνηση πρέπει να λάβει υπ' όψιν της - πριν να είναι πια πολύ αργά.
Η οικονομική κρίση σαν επιθετικός μύκητας εξακολουθεί να απλώνεται επικίνδυνα στο δέρμα της κοινωνίας. Εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες που είναι άνεργοι και αδυνατούν να πληρώσουν την εφορία και τις εισφορές τους στα ασφαλιστικά ταμεία χρησιμοποιούν τα χρήματα αυτά για να συντηρήσουν τις οικογένειές τους. Η συγκυβέρνηση από την άλλη μεριά με τη θηλιά της τρόικας σφιχτά δεμένη στο λαιμό της δεν μπορεί να κάνει «ελαφρύνσεις» ώστε να ανακουφίσει, με περισσότερες δόσεις και κούρεμα στεγαστικών δανείων, τους καταχρεωμένους πολίτες της
.
Όλο και περισσότερες οικογένειες, λοιπόν, πέφτουν στο βαρέλι που δεν έχει πάτο, χάνοντας την υπομονή τους και συνειδητοποιώντας ότι ο δρόμος της «σταθερότητας» του κ. Σαμαρά και του κ. Βενιζέλου μπορεί μεν να «έσωσε» το κράτος (με ό,τι σημαίνει αυτός ο όρος πια) από σίγουρη χρεoκοπία, αλλά όχι εκείνους. Η περίφημη «σταθερότητα» της συγκυβέρνησης δεν ισχύει για όλους τους πολίτες. Ισχύει βέβαια για τις μεγάλες επιχειρήσεις και τους ομίλους που βολεύουν τα δάνειά τους με τις τράπεζες και το κράτος, αλλά για τους απλούς ανθρώπους η πολυδιαφημιζόμενη αυτή «σταθερότητα» είναι ταυτισμένη με την οικτρή οικονομική κατάσταση που σαρώνει τα σπίτια τους.
Επί πλέον, από τον καινούργιο χρόνο θα αρχίσουν οι πλειστηριασμοί ακινήτων, ενώ οι κατασχέσεις σε τραπεζικούς λογαριασμούς θα έχουν αγγίξει τον αστρονομικό αριθμό των εκατοντάδων χιλιάδων καταθετών.
Οι γενικές εκλογές πλησιάζουν και οι συμπολίτες μας που είναι από καιρό δυσαρεστημένοι, μαζί με τους καινούργιους «απογοητευμένους» που συνεχώς προστίθενται, δεν θα διαλέξουν τη «σταθερότητα», αλλά ούτε και την ανατέλλουσα «ανάπτυξη» που τους οδήγησε στην οικονομική καταστροφή. Θα στραφούν σε αντίπαλα πολιτικά στρατόπεδα του δημοκρατικού αλλά και του μη δημοκρατικού τόξου. Αντίδραση απελπισμένων ανθρώπων που δεν έχουν να χάσουν τίποτε και που επιθυμούν εκδίκηση για τη φτωχοποίησή τους. Πραγματικότητα που προκαλεί μεγάλο φόβο και που η συγκυβέρνηση πρέπει να λάβει υπ' όψιν της - πριν να είναι πια πολύ αργά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου