Κυριακή, Απριλίου 20, 2014

Κύριε, Εσύ θυσιάστηκες για τους φτωχούς του κόσμου·






"Seigneur, la foule des pauvres pour qui vous fîtes le Sacrifice
Est ici, parquée, tassée, comme du bétail, dans les hospices.

 

D’immenses bateaux noirs viennent des horizons
Et les débarquent, pêle-mêle, sur les pontons.

 

Il y a des Italiens, des Grecs, des Espagnols,
Des Russes, des Bulgares, des Persans, des Mongols...

 

Seigneur, rien n’a changé depuis que n’êtes plus Roi.
Le Mal s’est fait une béquille de votre Croix."

**********************************************

Blaise Cendrars
ΠΑΣΧΑ ΣΤΗ ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ

Κύριε, Εσύ θυσιάστηκες για τους φτωχούς του κόσμου·
Να' τοι, σα ζώα, όλοι μαζί, μες στα φτωχοκομεία.


Έρχονται απ' τον ορίζοντα μαύρα μεγάλα πλοία
Και τους αδειάζουν σωρηδόν σε γέφυρες πλωτές.


Έλληνες, Ιταλοί, Σπανιόλοι, Ρώσοι,
Και Βούλγαροι και Πέρσες και Μογγόλοι·


Ζώα του τσίρκου που σαλτάρουν τους μεσημβρινούς
Και που τους ρίχνουν, σα σε σκύλους, ένα κομμάτι μαύρο κρέας.


Αυτό το βρώμικο φαΐ είν' όλη η ευτυχία τους.
Κύριε, λυπήσου τους λαούς του κόσμου που υποφέρουν.

[…]
Στη συνοικία βρίσκομαι όπου θα δεις τους κλέφτες,
Τους άφραγκους, τ' αλάνια, τους κλεπταποδόχους.

Σκέφτομαι τώρα στο Σταυρό τους δυο ληστές μαζί Σου·
Ξέρω, στη δυστυχία τους θα τους χαμογελάσεις.

Κύριε, ο ένας τους ήθελε ένα σκοινί με κόμπο,
Αλλά κοστίζει το σκοινί, δεν το χαρίζουν, Κύριε.

Μιλούσε σαν φιλόσοφος ο γερο-κατεργάρης. Κι εγώ με λίγο όπιο
Πιο γρήγορα τον έστειλα στην πύλη του Παράδεισου.

Σκέφτομαι ακόμη αυτούς τους μουσικούς των δρόμων,
Τον τυφλό βιολιστή, τον κουλό με τη λατέρνα,

Την τραγουδίστρια με το ψάθινο καπέλο και τα ψεύτικα, χάρτινα
ρόδα·
Το ξέρω, αυτοί μας τραγουδούν στους αιώνες των αιώνων.

Κύριε, ελέησέ τους, κι όχι αν θες με του γκαζιού το στόμιο.
Χρήματα, δώσ' τους χρήματα, σ' αυτόν εδώ τον κόσμο.


Μπλαιζ Σαντράρ* / Blaise Cendrars, Πάσχα στη Νέα Υόρκη / Les Paques à New York. Μετάφραση: Γιάννης Βαρβέρης, τρίτη έκδοση-δίγλωσση, Αθήνα, εκδ. Ύψιλον/βιβλία, 1999, σσ. 17-19, 21.
*Μπλαιζ Σαντράρ
Η ταχύτητα, το χάος και η μνήμη συνοψίζουν το έργο και τη ζωή του Blaise Cendrars (Mπλεζ Σαντράρ). Γάλλος ελβετικής καταγωγής, γεννήθηκε στο La Chaux-de-Fonds, (1887) και πέθανε στο Παρίσι, (1961). Από τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια προσπάθησε με πάθος να κατακτήσει τον κόσμο, ταξιδεύοντας από τη Νεάπολη στην Κίνα και από τη Ρωσία στις Ινδίες. Άσκησε ποικίλα επαγγέλματα και στη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου έχασε το χέρι του υπηρετώντας στη Λεγεώνα των Ξένων. Αρνήθηκε να είναι "άνθρωπος των γραμμάτων" και προτίμησε, ζώντας επικίνδυνα, να αιχμαλωτίσει στο πεζογραφικό και ποιητικό του έργο την ένταση , το παρόν, τη δράση. Αντιμετώπισε τη γραφή σαν ένα ταξίδι. Σημαντικότερα πεζά έργα του: "Το χρυσάφι" (Lor, 1925), "Mοραβαζίν, βίος και πολιτεία" (Moravagine, 1926), "Νέγρικα παραμυθάκια για τα παιδιά των λευκών" (Petits contes negres pour les enfants des blancs, 1928), "Ρούμι" (Rhum, 1930), "O Κεραυνοβολημένος" (Lhomme foudroye, 1945), "To κομμένο χέρι" (La main coupee, 1946), "Περιπλανήσεις" (Bourlinguer, 1948). Ποιητικά έργα: "Πάσχα στη Νέα Υόρκη" (Paques a New York, 1912), "H πρόζα του Υπερσιβηρικού και της Μικρής Ιωάννας της Γαλλίας" (La prose du Transsiberien et de la Petite Jeanne de France, 1913), "Νέγρικη Ανθολογία" (Anthologie Negre, 1921).
Βιβλιογραφία
23 ποιήματα και μια συνέντευξη Ο Παναμάς ή Οι περιπέτειες των επτά θείων μου
Η πρόζα του υπερσιβηρικού και της μικρής Ιωάννας της Γαλλίας Αντιθέσεις
Πάσχα στη Νέα Υόρκη Ρούμι
Ο χρυσός Μοραβαζίν, βίος και πολιτεία
Περιπλανήσεις Ο χρυσός
Νέγρικα παραμυθάκια για όλα τα λευκά παιδάκια
Πηγή: Πρωτοπορία

Δεν υπάρχουν σχόλια: