Τετάρτη, Μαρτίου 31, 2010

ΣΕ ΣΚΟΡΠΙΑ ΧΑΡΤΑΚΙΑ...

Leonor Fini, "Ex Voto"

* Εύκολη λύση. Σ΄όλη τη ζωή σου περίμενες κι αποκοιμήθηκες.
Τώρα στα γεράματα είσαι πια κουρασμένος.


* Η προσπάθειά μας για τη λογική αντιμετώπιση της ζωής,
μας υποχρεώνει να δεχόμαστε σαν αλήθειες άσειστες,
έννοιες αφηρημένες ή και μεταφυσικές. Εξάλλου στεκόμαστε
μπρος στην πραγματικότητα με τον πιο άκαμπτο ( έστω και
καμουφλαρισμένο) εγωισμό. Φυσικά φτάνουμε , θέλοντας και μη ,
στη σκληρότητα.
Αίφνης, γιατί υπάρχουν δυστυχισμένοι; Μας ενοχλούν οι
δυστυχισμένοι.
Να καταργηθούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, Είναι αποκρουστική
η "δυστυχία" των άλλων.

* Είναι τόση η ασκήμια που πλάθουν οι άνθρωποι με την κοινωνική
διάρθρωση, που τους συμφέρει, ώστε συχνά-πυκνά αηδιάζεις με τις
ψευτιές και τις μικρότητές τους. Αλλά βρέθηκες κι εσύ κλεισμένος
στον πέτρινο πύργο.

* Κρίμα τέτοιο ταξίδι να μην το ξαναρχίσω! Είδα τόσα πράγματα και πρόσωπα και τρικυμίες και θλίψεις και χαρές ακόμα εδώ. Τώρα που φτάνω στο τέλος, νοσταλγώ. Δεν ξέρω αν τα ίδια πράγματα, τα ίδια πρόσωπα, τις τρικυμίες , τις θλίψεις και τις χαρές, δεν ξέρω αν έχασα και χάνω πια οριστικά εκείνα που δεν είδα και δε γνώρισα.


Αλκιβιάδης Γιαννόπουλος (1896-1981),
"Σε σκόρπια χαρτάκια του 1946,

μεταξύ Σεπτέμβρη και Δεκέμβρη".
Περιοδ. "Κοχλίας",τχ.19, 1947.

Δεν υπάρχουν σχόλια: