Εύθυμος πάντοτε και με το μειδίαμα εις τα χείλη, είχε την αμεριμνίαν εκείνην, η οποία χαρακτηρίζει τους νέους της Ελλάδος. Ο πατήρ του ήτο δικαστής, και με τας διακοσίας δραχμάς του μισθού του και μερικά κτήματα εις την Λεβαδείαν, εδυσκολεύετο να κρατήση θέσιν αξιοπρεπή εις την κοινωνίαν, μεταξύ της οποίας έζη· και όμως αυτός, αφού έμαθεν όσα γράμματα ημπόρεσεν εις τα σχολεία, επεριφέρετο ήδη χωρίς κανέν έργον όλην την ημέραν όπου ήθελε, και εφαίνετο τόσον αμέριμνος, ως να ήτο βέβαιος ότι μέλλον λαμπρόν έτρεχε κατόπιν του να τον φθάση, χωρίς αυτός να το περιμένη.
Η στρατιωτική ζωή εν Ελλάδι, ζ΄. 1870.
Εκδόσεις Γαλαξία, 1970. 101.
Εκδόσεις Γαλαξία, 1970. 101.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου