Πού τον πάνε τον Κωστή, μαυρισμένο και μπλαβή;
Πού το πάνε το παιδί και κανείς δε θα το δει;
Πού το παν το παλικάρι, μες στη νύχτα σαν μοσχάρι;
Πού το πάνε, τι του λένε, και οι οπαδοί του κλαίνε;
Στης ψυχής του τον καθρέφτη ίσκιος άρχισε να πέφτει,
Ίδια η μοίρα που τον φέρνει, ίδια η μοίρα που τον παίρνει.
Τον κοιτάνε οι οπαδοί και τα μάτια τους σα σταφύλι ροζακί,
Βλέπουνε τη συντριβή και τα λόγια τους κραυγή.
Τον κοιτάνε, τον κοιτάνε και τα μαύρα τους φοράνε,
Κι η Ντορίτσα παραπέρα στέκει και βαρά το τουμπερλέκι.
Στης ψυχής της τον καθρέφτη , το προεδριλίκι βλέπει,
Ίδια κάνουν κι οι αρλεκίνοι που το παίζουνε δελφίνοι.
Πού τον πάνε τον Κωστή σέρνοντας κι άσπρο σαν πανί;
Πού το πανε το παλικάρι; Μήπως εις του Μπαϊρακτάρη;
«Το να συμπάσχεις με τη Γάζα δεν σε κάνει αντισημίτη. Απλώς σε κάνει άνθρωπο» Μαρκ Ράφαλο (Ηθοποιός)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
ΚΩΣΤΑΣ ΑΧΙΛΛΕΩΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ: ΑΗΔΙΑ...
Οργή από την εμφάνιση Καραμανλή στη Βουλή (topontiki.gr)
-
Ένας επαναστάτης μάρτυρας : η ζωή και ο θάνατος του Φραντς Γαιγκερσταίτερ Ο Επαναστάτης μάρτυρας για τον οποίο μιλάει αυτό το βιβλί...
-
Κι ήτανε τα στήθια σου άσπρα σαν τα γάλατα Γιώργος Σαραντάκος "Γαργάλατα", 50 χρόνια μετά Λέγοντας Αποστασία ή Ιουλιανά εν...
-
L'Inferno (Η Κόλαση): Ι ταλική ταινία του βωβού κινηματογράφου....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου