Κυριακή, Μαΐου 27, 2007

Εφήμερος Τύπος


Ο πολιτισμός μιας χώρας φαίνεται από πολλά πράγματα.
Ένα από αυτά, λένε οι ειδικοί, είναι και ο αριθμός
κυκλοφορίας του ημερήσιου και περιοδικού Τύπου της.
Για να περιοριστούμε στις εφημερίδες, όσο περισσότερες
πολιτικές εφημερίδες διαβάζονται τόσο πιο ευαισθητοποιημένοι,
πιο "ενεργοί" πολίτες υπάρχουν στη χώρα αυτή.
Θα ήταν κοινοτοπία αν απαριθμούσαμε ένα προς ένα τα
οφέλη που προκύπτουν από την ημερήσια ανάγνωση
του Τύπου.Περιοριζόμαστε στο να επισημάνουμε το θλιβερό

ρεκόρ που κατέχει η χώρα μας στον τομέα αυτό.

Σε σύνολο 11.000.000 κατοίκων, μόνο 300.000 άτομα
δίνουν καθημερινά το ασήμαντο Ευρουδάκι τους για την
αγορά μίας πολιτικής εφημερίδας, ποσοστό δηλαδή που
βρίσκεται κάτω από το 3% (!).
Όταν ο αντίστοιχος δείκτης ανάγνωσης εφημερίδων

σε παγκόσμιο επίπεδο ανέρχεται στο ...13%, τότε τα συμπεράσματα
που βγάζει κανείς από τη σύγκριση αυτή είναι πολύ ανησυχητικά,
ιδίως αν αναλογιστούμε ότι στη χώρα όπου ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα
ζουν και δύο εκατομμύρια πολίτες που διαθέτουν διπλώματα

ανώτατης και ανώτερης παιδείας! Ούτε δηλαδή οι εξ ορισμού
"μορφωμένοι" , οι αποτελούντες την "πνευματική αφρόκρεμα"
αυτού του τόπου δε διαβάζουν. Και μη χειρότερα...
Δε διαβάζουμε λοιπόν πολιτικές εφημερίδες. Άγνωστη συνήθεια για μας
η πρωινή ενημέρωση από την εφημερίδα που θα φέρει τα ξημερώματα

ο ειδικός διανομέας έξω από την πόρτα μας.
Προτιμούμε να βγάζουμε τις τσίμπλες μας χασκοβλέποντας την
τηλεόραση, μία πηγή που για την ελληνική κυρίως πραγματικότητα

αποτελεί το πιο αναξιόπιστο είδος ενημέρωσης, αφού
κύριος στόχος της είναι η απόκρυψη, η διόγκωση και

η διαστρέβλωση των γεγονότων της καθημερινότητας,
για να μην αναφερθούμε στη συστηματική κατασυκοφάντηση
ανθρώπων και θεσμών...
Παραπλήσιο με το "ρεκόρ" που αναφέραμε είναι και το
καταπληκτικό φαινόμενο της καθημερινής αγοράς αθλητικών

εφημερίδων από 170.000 (!) αναγνώστες.
Πάνω από... 12 είναι τα έντυπα που κυκλοφορούν πανελλαδικά και
ενημερώνουν την εκλεκτή πελατεία τους για τα πλυμένα
και τα άπλυτα των ομάδων τους , για τα σφαξίματα της
διαιτησίας και τις συνωμοσίες ορατών τε και αοράτων εχθρών

ή για τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο που επίκειται με τη διεξαγωγή
ενός αγώνα ποδοσφαίρου ανάμεσα σε δύο ομοειδείς επιχειρήσεις
με διαφορετικό χρώμα στο λογότυπό τους.
Και βλέπει κανείς , το πρωί που πηγαίνει στη δουλειά του,

μεσήλικες ανθρώπους να διαβάζουν στο λεωφορείο εμβριθώς
όχι μια σοβαρή πολιτική εφημερίδα ( το Βήμα π.χ., την Καθημερινή,
τον Αγγελιοφόρο ή τη Μακεδονία), αλλά κάποιο πανάθλιο
αθλητικό έντυπο με κραυγαλέους και κοτσανοειδείς τίτλους

που αναθεματίζουν ή δοξολογούν , κατά την περίπτωση,
"τους πάντες και τα πάντα", για να θυμηθούμε τη φράση-κλισέ
των ποδοσφαιρικών αναμεταδόσεων.

'Ομως , θα αντιτείνουν μερικοί, υπάρχει και η κυκλοφορία των
εβδομαδιαίων και Κυριακάτικων εφημερίδων . 1.000.000 αντίτυπα
σε πωλήσεις δεν είναι παίξε-γέλασε, αλλά ένα γεγονός
που πλησιάζει το μέσο παγκόσμιο δείκτη.

Θα συμφωνούσα με την άποψη αυτή, αν τα νούμερα πωλήσεων
των Κυριακάτικων εφημερίδων παρέμεναν ίδια, σε περίπτωση
που σταματούσαν ξαφνικά τις κάθε είδους προσφορές τους.
Τότε θα έλεγα ότι , πράγματι, υπάρχει ένα πλατύ κοινό που
θέλει να διαβάζει εφημερίδα , αλλά για κάποιους Χ,Ψ και Ω

λόγους αδυνατεί να το κάνει σε ημερήσια βάση και περιμένει
τη σχόλη της έβδομης ημέρας..
Φυσικά, όλοι γνωρίζουμε πολύ καλά ότι το ισχυρότερο κίνητρο
για την αγορά των Κυριακάτικων φύλλων δεν είναι τα κείμενα
των σοβαρότατων συνεργατών τους αλλά οι πρόσφορές τους,
που περιλαμβάνουν όλα τα καλούδια του μπαξέ, από ωραιότατα
βιβλία έως TSΙRTS και σημαίες ελληνικές!

Επομένως ας μην κοροϊδευόμαστε:
δεν ενδιαφέρει τους αγοραστές το
τι γράφει η εφημερίδα
αλλά το ...τι δίνει η εφημερίδα.

Mε τέτοια όμως χούγια δεν πηγαίνει ο τόπος μπροστά.
Όταν οι άλλοι λαοί τρέχουν με την Έκτη στη National Road της
προόδου , εμείς
νομίζουμε ότι προχωρούμε
κάνοντας βηματάκια σημειωτόν.
Αν υπάρχει Θεός, τότε τον παρακαλούμε πολύ να μας λυπηθεί.
Εδώ ίσως χρειαστεί να προστρέξει σε βοήθειά μας ο Χριστόδουλος,
που έχει μαλλιάσει η γλώσσα του να μας διαβεβαιώνει

ότι ο Θεός είναι φιλέλληνας, αρκεί να ορίσουμε τον πάπαρο
ως τον επίσημο εκπρόσωπό του επί της γης...

ΥΓ. Στα στατιστικά που προαναφέραμε , παρακαλούμε να λάβετε υπόψη
και τα εξής πρόσθετα:
1. Από τα 300.000 φύλλα που πωλούν καθημερινά οι πολιτικές εφημερίδες
60.000 -80.000 αφορούν έντυπα αμιγώς σκανδαλοθηρικά , του τύπου ποιος
πήδηξε ποιον...
2. Από τις εβδομαδιαίες εφημερίδες:
α. 120.000 φύλλα πωλούν όσες ασχολούνται με προγνωστικά αγώνων και τυχερών παιχνιδιών.
β. 130.000 φύλλα πωλούν τα δήθεν σατιρικά , στην ουσία όμως προσφέροντα
πορνο ταινίες έντυπα γνωστών "δημοσιογράφων" , όπως είναι, για παράδειγμα, ο σοβαροφανής κουτσομπολoλόγος (κοινώς Κατίνα) του STAR Αιμίλιος Λιάτσος.
γ. 110.000 φύλλα πωλούν οι εφημερίδες που προορίζονται για τους "παίκτες' του ...Χρηματιστηρίου.
Τα συμπεράσματα δικά σας...




Δεν υπάρχουν σχόλια: