PARI A SE
Va la nave , sola
Nella quiete della sera.
Qualche luce appare
Di lontano, dalle case.
Nell' estrema notte
Va in fiumo a fondo il mare.
Resta solo, pari a se,
Uno scroscio che si perde...
Si rinnova...
ΠΑΝΤΑ ΙΔΙΟΣ
Πλέει το καράβι μοναχό
μες στη νυχτερινή ησυχία.
Μακριά , απ' τα σπίτια
διακρίνονται κάποια φώτα.
Στην άκρη της νύχτας
μες στον καπνό βουλιάζει το πλοίο.
Απομένει μόνο, πάντα ίδιος,
ένας παφλασμός που σβήνει...
Ανανεώνεται...
Giuseppe Ungaretti, Sentimento di tempo, 1925.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου